Δεν υπάρχει έγκλημα… αν δεν το ξέρουμε!

«Επειδή έχουμε πολλά περιστατικά με εμπρησμούς υποστατικών, ο κόσμος ρωτά αν ο υπουργός νιώθει ασφαλής -χωρίς τη φρουρά του- να περπατήσει με την οικογένειά του στα κέντρα των πόλεων», ρώτησε ο Χρίστος Μιχάλαρος στο Σίγμα χθες στις 11:30 τον υπουργό Δικαιοσύνης Μάριο Χαρτσιώτη, για να λάβει την απάντηση από τον υπουργό «Ναι, εγώ αισθάνομαι ασφαλής… ο κόσμος πρέπει να αισθάνεται μία ασφάλεια». Ούτε μία ώρα αργότερα, στις 12:30 είχαμε νέα απόπειρα δολοφονίας μέρα μεσημέρι, σε δρόμο όπου διακινούνται χιλιάδες οχήματα, σε μία εποχή που έχουν γίνει αρκετές βαρύγδουπες δηλώσεις, ενώ «τρέχει» και πολυδιαφισμένη εκστρατεία κατά του οργανωμένου εγκλήματος. Στα «έξτρα» της χθεσινής απόπειρας ότι το θύμα είχε μόλις φύγει από Αστυνομικό Σταθμό.

Στη λογική των προηγούμενων δηλώσεων Χαρτσιώτη θα ήταν μία επιλογή να μην ενημερωθούν τα ΜΜΕ για την απόπειρα φόνου. Να μην το μάθει κανείς, να μην σχολιάσει κανένας ότι το θύμα μόλις είχε φύγει από Αστυνομικό Τμήμα, ότι ήταν γνωστό στις Αρχές… γενικά σιγή ασυρμάτου. Έτσι θα ήταν όλα καλά και ωραία. Ούτε θα ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι την επομένη δύσκολες ερωτήσεις ούτε κριτική θα υπήρχε. Όλα υπό έλεγχο.

Σίγουρα ο υπουργός δεν μπορεί να ξέρει ανά πάσα στιγμή τι γίνεται σε όλη την Κύπρο, ούτε η Αστυνομία να ακολουθεί υποψήφια θύματα και υποψήφιους εγκληματίες για να προλαβαίνει εγκληματικές ενέργειες. Προφανώς δεν γίνεται έτσι η δουλειά, ούτε όμως αυτό μπορεί να είναι άλλοθι για να συνεχίζει ο υπόκοσμος να κάνει κουμάντο και να μην υπολογίζει κανέναν. Ειδικά όταν υπάρχουν εν εξελίξει ειδικές επιχειρήσεις με στόχο το οργανωμένο έγκλημα, είναι το λιγότερο αποτυχία να έχουμε καθημερινά νέες βομβιστικές ενέργειες αλλά και απόπειρες φόνου. Είμαι σίγουρος πως ο υπουργός αυτό το καταλαβαίνει, το πρόβλημα προκύπτει όταν, αντί να το παραδεχθεί και να ξεκινήσει ενέργειες για επίλυσή του, ασχολείται με τα ΜΜΕ δίνοντας οδηγίες σε δημοσιογράφους για το πώς θα κάνουν τη δουλειά τους.

Κύριε υπουργέ, αν θεωρείτε ότι η κριτική που σας ασκούμε και στο παρόν κείμενο είναι άδικη ή δεν στοιχειοθετείται από τα τρέχοντα γεγονότα, τότε, λυπάμαι πραγματικά. Καταλαβαίνω την ανάγκη προστασίας της Αστυνομίας της οποίας είστε πολιτικός προϊστάμενος αλλά αυτό δεν σας δίνει το δικαίωμα να μιλάτε με τόσο απαξιωτικό τρόπο για τους δημοσιογράφους και τα μέσα ενημέρωσης. Ξέρετε καλά ότι και οι δύο έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Αλίμονο αν ευθύνονται οι δημοσιογράφοι για τις διάφορες αρνητικές ειδήσεις (όπως τις αντιλαμβάνεστε) κατά της Αστυνομίας, στο κάτω κάτω, γράφουμε ψέματα ή μήπως επιθυμείτε να ελέγξετε την αλήθεια προς όφελός σας;

Σε μία χώρα που θέλει να λέγεται δημοκρατική, ο έλεγχος της εξουσίας από τους δημοσιογράφους είναι απαραίτητος, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Δεν είμαστε τα γραφεία Τύπου κανενός. Ναι, και ερωτήσεις θα συνεχίσουμε να κάνουμε -ειδικά αυτές που ενοχλούν- και τη γνώμη μας θα λέμε και αποκαλύψεις για τα κακώς έχοντα της Αστυνομίας θα συνεχίσουμε να προβάλλουμε. Η δουλειά του Τύπου είναι συγκεκριμένη και η δουλειά της Αστυνομίας επίσης. Όταν το καταλάβουμε αυτό όλοι, τότε, θα έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα προς όφελος των πολλών. Τότε, θα μπορείτε κι εσείς υπουργέ μου να δηλώνετε με «ασφάλεια» ότι αισθάνεστε ασφαλής χωρίς να φοβάστε ότι μέσα σε μία ώρα θα έχουμε νέα απόπειρα φόνου ή το ίδιο βράδυ θα έχουμε νέους εμπρησμούς που θα σας «αδειάζουν».