Εφημερίδα «Πολίτης»/Άποψη: Μπροστά στην υποψηφιότητα Άντρου

Αν η υποψηφιότητα της Αννίτας Δημητρίου είναι μια επιλογή που στέλνει ένα μήνυμα αλλαγής νοοτροπίας του πολιτικού συστήματος της Κύπρου, εκλέγοντας μια γυναίκα ως δεύτερη τη τάξει στην ιεραρχία της κυπριακής πολιτείας, η υποψηφιότητα του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού θα μπορούσε να στείλει επίσης πολύ ισχυρά μηνύματα σε ό,τι αφορά την ποιότητα του πολιτικού μας συστήματος.

Η υποψηφιότητα της Αννίτας ενέχει έναν ισχυρό συμβολισμό. Ότι το 51% του εκλογικού μας σώματος που είναι γυναίκες έχουν λόγο και ρόλο και οφείλουν εφεξής να τον αναλάβουν. Η υποψηφιότητα και τυχόν εκλογή του Άντρου Κυπριανού στέλνει το μήνυμα ότι η Δημοκρατία μας έχει βάθος.

Ο Άντρος Κυπριανού ως πολιτική προσωπικότητα στη χώρα μας πάντοτε υπήρξε σοβαρός, εκφράζοντας τις θέσεις του κόμματός του με επιχειρήματα και εν γένει με διαλεκτικότητα. Ουδέποτε κατηγορήθηκε για σκάνδαλα, ουδέποτε προκάλεσε με τον δημόσιο βίο του, απεναντίας υπήρξε πάντα σεμνός και προσηνής.

Τι μηνύματα θα έστελνε μια τυχόν εκλογή του στην προεδρία της Βουλής και μάλιστα μέσα από μια διαδικασία ανοχής ή και συναίνεσης;

* Ότι η κυπριακή πολιτεία διαθέτει δημοκρατικά αντανακλαστικά. Ότι μπορεί ο δεύτερος τη τάξει της Κυπριακής Δημοκρατίας να προέρχεται από την αντιπολίτευση και να συνεργάζεται όπου αυτό επιτάσσει το Σύνταγμα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

* Ότι η κυπριακή πολιτεία μπορεί να μπει σε μια διαδικασία δημιουργικής σύνθεσης αποτάσσοντας τον στείρο κομματισμό. Τα προβλήματά μας σε τελευταία ανάλυση είναι κοινά και απαιτούν τη συμβολή όλων. Είτε αυτά αφορούν τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού, είτε εξεύρεση λύσεων σχετικά με την οικονομία, είτε έχουν να κάνουν με θέματα εξωτερικής πολιτικής και εκπροσώπησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εξωτερικό.

* Την ίδια στιγμή η απόδοση της προεδρίας της Βουλής στον ηγέτη του ενός εκ των δύο κομμάτων συνιστά και εφαρμογή στην πράξη μιας διαδικασίας πολιτικής δικαιοσύνης. Τα τελευταία χρόνια είδαμε τα δύο μεγάλα κόμματα να μπαίνουν σε διαδικασία παζαριών με μικρά κόμματα σε μια προσπάθεια να αλληλοεξουδετερωθούν μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που πέτυχαν ήταν να αλλοιώσουν τη βούληση του κυπριακού λαού που τα επέλεξε ως πρωταγωνιστές και όχι ως κομπάρσους κάποιων πελατειακών κομμάτων.

Εν κατακλείδι τυχόν υποψηφιότητες Αννίτας Δημητρίου και Άντρου Κυπριανού είναι υποψηφιότητες σεβασμού της ετυμηγορίας του κυπριακού λαού προσδίδοντας στην εκλογική διαδικασία της ερχόμενης Πέμπτης δημοκρατική νομιμότητα.