Δεκαετίες περνούν πάνε χάνονται... Η υπόθεση λύση του Κυπριακού τραβάει στον χρόνο δοκιμάζοντας αντοχές και ψυχολογίες.
Αυτό που κρατάω από το διάγγελμα είναι μία λέξη: Αποτέλεσμα. Ποιος δεν θέλει αποτέλεσμα τελειωτικό σ’ αυτό το καρκίνωμα;
Όλοι, τάχα, φοβούνται μην προκληθεί ναυάγιο. Μα ναυάγιο έχουμε για 43 χρόνια. Από τότε κλαίμε τη μοίρα μας ή την τρομοκρατούμε. Πότε θα εξακριβωθεί αν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα; Σωστά το είπε χθες το πρωί ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ στην Κατερίνα Ηλιάδη. Αν η πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων απορρίπτει τη λύση είτε για τον έναν είτε για τον άλλο λόγο τότε πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο πράγμα γίνονται συνομιλίες. Έχει δίκιο γιατί η εκ περιτροπής προεδρία δεν περνά από δημοψήφισμα. Οπότε προς τι το πήγαινε έλα στο παλιό αεροδρόμιο; Η Τουρκία δεν αποσύρει τα στρατεύματά της κι εμείς δεν γουστάρουμε εκ περιτροπής εξουσία. Το διάγγελμα του Προέδρου πήρε τα πράγματα στα όριά τους. Αν πρέπει να λυθεί το πρόβλημα πρέπει να δούμε αποτελέσματα σε όσα προκάλεσε η 20ή Ιουλίου και όλα όσα προέκυψαν από τότε μέχρι σήμερα.
Αβγά στον τοίχο ρίχνουμε αναμένοντας λογική από την παράνοια του καθεστώτος Ερντογάν. Στη σκακιέρα όλες οι πιθανές κινήσεις έχουν εκτελεστεί, αλλά από την Ανατολία καμιά ανταπόκριση.
Τι απομένει; Να αρχίσουμε τις προσευχές; Αλλά τι λέω; Οι μέχρι σήμερα διαπραγματεύσεις με προσευχές μοιάζουν...
Στους καλούς φίλους οι οποίοι είναι απογοητευμένοι ρωτάω μόνο τούτο. Τι έχουμε να παίρνουμε από το spinner των ατελείωτων συζητήσεων; Μα είναι δυνατόν να μην απαντά κανένας; Να μην γνωρίζει κανένας;
Επιστρέφω στον Νιαζί. «Αν δεν υπήρχε η εισβολή κανένας Ελληνοκύπριος δεν θα παραχωρούσε ομοσπονδία στους Τουρκοκύπριους». Σωστός, αυτά έχει η ήττα. Αλλά εκκρεμεί η απάντηση. Και που δεχτήκαμε ομοσπονδία, τι αποδέχτηκαν οι Τούρκοι; Έχει κάποιος ένα επιχείρημα το οποίο να αποδεικνύει πως η Τουρκία είναι ικανοποιημένη που η εισβολή της ανάγκασε τους Ελληνοκύπριους να αποδεχτούν ομοσπονδία;
Χρειάζεται λοιπόν ένα αποτέλεσμα ουσιαστικό. Για να μετατραπεί η Κύπρος σε μια σοβαρή ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Πόσες φορές ρώτησε ο Αναστασιάδης τον Ακιντζί να αναφέρει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας το οποίο να ικανοποιεί τις απαιτήσεις τους; Δεν απαντά γιατί δεν βρίσκει και ούτε θα βρει ποτέ... Ιδού ένα αποτέλεσμα!..