«Τραμπ: Ανερμάτιστος, πέραν κάθε φαντασίας» της Ρένας Χόπλαρου

Ο Μπάιντεν προηγείται. Εάν σε λίγες ώρες από τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό κερδίσει και τους εκλέκτορες της Πενσιλβάνια θα έχει κερδίσει τις εκλογές. Η αντίδραση του Τραμπ στη διαφαινόμενη ήττα του ξεπέρασε τη δική μου πολιτική φαντασία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχω ξαναδεί τέτοια τρομακτική και άθλια πολιτική συμπεριφορά σε δημοκρατία του δυτικού κόσμου.

Ο Τραμπ θεωρεί την όλη εκλογική διαδικασία φιάσκο. Δηλώνει χωρίς καμία τεκμηρίωση ότι έγινε νοθεία και συνεχίζει απτόητος να ρίχνει λάδι στη φωτιά λέγοντας ότι ήταν προσχεδιασμένο από τους Δημοκρατικούς να του κλέψουν τη νίκη σε συνεργασία με τους δημοσκόπους και τους δημοσιογράφους. Σε κανονικές συνθήκες, όλες αυτές οι δηλώσεις θα ακούγονταν αστείες ή εξοργιστικές ή θα λέγαμε πως είναι θλιβερές από το στόμα του χαμένου των εκλογών. Στην παρούσα φάση όμως δεν είναι business as usual: υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να βρεθεί εκείνος ο φανατικός τραμπικός με την καραμπίνα παραμάσχαλα (είδαμε αρκετούς τις τελευταίες μέρες έξω από τα εκλογικά κέντρα) να σκοτώσει κάποιον που θεωρεί υπεύθυνο για την «εξαπάτησή του». Ακούγοντας όσα έχει πει και γράψει ο Πρόεδρός του αυτές τις μέρες, θα νιώθει νομιμοποιημένος στο υψηλότερο επίπεδο.

Οι δημοκράτες Αμερικανοί που αντιστέκονται στον εκφοβισμό και στο πολιτικό bullying είναι ευτυχώς πολλοί και αξιοθαύμαστοι. Είναι εκπληκτικό ότι ο Πρόεδρος της υπερδύναμης του πλανήτη επιτίθεται ωμά στους δημοκρατικούς θεσμούς και τις εκλογικές διαδικασίες και δεν του καίγεται καρφί ούτε εάν θα υπάρξει πόλωση, ούτε εάν χυθεί αίμα, ούτε εάν προσβάλλει σύσσωμο τον νομικό κόσμο της χώρας.

Γιατί τα κάνει όλα αυτά; Βάζοντας στην άκρη τα πρωτοφανή που είδαμε να συμβαίνουν και κατά τη διάρκεια της θητείας του, και ότι είναι ανερμάτιστος και επικίνδυνος αντιδημοκράτης, ο Τραμπ δεν τα έχει καθόλου χαμένα. Κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να δυσκολευτεί ο επόμενος Πρόεδρος, και βεβαίως προετοιμάζει το έδαφος για την υποψηφιότητά του το 2024. Επιπλέον, θέλει να διατηρήσει την εικόνα ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι ο ίδιος και τίποτε άλλο. Κλασική μέθοδος εθνικολαϊκιστών. Αντλούν τη δύναμή τους από την καλλιέργεια πόλωσης και εξαπάτηση με πομφόλυγες.

Τρία πράγματα πρέπει να γίνουν για να σταλεί εκεί όπου πρέπει να ανήκει: στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Πρώτο, να δουλέψουν οι δημοκρατικοί θεσμοί/αντίβαρα στην εξουσία του Προέδρου στις ΗΠΑ, διασφαλίζοντας το αποτέλεσμα της κάλπης. Δεύτερο, να γίνει το γρηγορότερο δυνατό η ανακήρυξη του νικητή των εκλογών. Και τρίτο, οι κλασικοί Ρεπουμπλικάνοι (αν δεχτούμε ότι υπάρχουν ακόμη τέτοιοι και το κόμμα δεν έχει αλωθεί εξ ολοκλήρου από τραμπικούς) να επανακτήσουν την εξουσία στο κόμμα τους.

Το δίδυμο Μπάιντεν - Χάρις πήρε τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών. Είναι όμως εμφανής, για μία ακόμα φορά, η διαφορά μεταξύ πόλεων και rural country, μεταξύ εξωστρεφούς δυτικής και ανατολικής Αμερικής και εσωστρεφούς, βαθιά συντηρητικής, αντιδραστικής επαρχίας στο ανάμεσά τους. Εν μέσω της χειρότερης πανδημίας των τελευταίων εκατό ετών, του μεγαλύτερου οικολογικού κινδύνου που αντιμετώπισε έως τώρα ο πλανήτης και των κάθε λογής κινδύνων που διατρέχουν οι δυτικού τύπου δημοκρατίες, η εκλογή Μπάιντεν - Χάρις θα δώσει μια ανάσα σε όλη την ανθρωπότητα. Η πρώτη προγραμματική δήλωση του Μπάιντεν ότι «σε 77 ημέρες οι ΗΠΑ επανέρχονται στη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή», τα λέει όλα.

Ο ηλικιωμένος Μπάιντεν προφανώς δεν εμπνέει. Αλλά ήταν τελικά μια καλή επιλογή με τις περισσότερες πιθανότητες να νικήσει τον Τραμπ. Είναι ενωτικός («μετά τις εκλογές δεν θα υπάρχουν κόκκινες και μπλε πολιτείες»). Θα έχει γύρω του μια εξαιρετική ομάδα και μια δυναμική γυναίκα Αντιπρόεδρο. Όπως διαφάνηκε κι από την προεκλογική περίοδο δίπλα του θα έχει βράχο στήριξης και τον Ομπάμα. Παγκόσμια ανακούφιση.