Σήμερα ο ουρανός είναι γαλανός. Ο αέρας δεν μυρίζει καρβουνίλα. Το καφενείο ξαναψήνει καφέ. Μερικά ξωπόρτια άνοιξαν, μπόλικο νερό κυλάει στη μέση του δρόμου – σημάδι ότι κάποιοι φρεσκάρουν τα σπίτια τους, κινούνται 5-6 αυτοκίνητα, σποραδικά ακούς καμιά κουβέντα στον αέρα, ο πετεινός έχει και πάλι κέφια μετά από μέρες.
Κατηφορίζοντας προς την Άλασσα, τα ίδια μάτια ρίχνουν άλλο βλέμμα. Όταν θέλει το μυαλό να δει αισιόδοξα τα πράγματα, εντοπίζει στο πουθενά την πράσινη όαση στο απέραντο μαύρο της φωτιάς. Πανηγυρίζει η ψυχή! Μια βροχή θα μας σώσει – μπορεί να σώσει και κάποια μισοκαμένα που ακόμα στέκονται όρθια, το παλεύουν.
Στα καμένα άρχισαν να κυκλοφορούν πλάσματα, ζωντανά. Τους βλέπεις τους ανθρώπους να μπαίνουν στο βιός τους και να μαζεύουν τα κομμάτια τους. Σκουπίζουν μάτια, πρόσωπο. Δάκρυα; Ιδρώτας; Και τα δυο. Διπλοκάμπινα και φορτηγά και μοτοσικλέτες σε περιβόλι που δεν έχει απομείνει τίποτα – κάτι στραβές σωλήνες και πολλά, πάρα πολλά μπάζα, μαρτυρούν ότι κάποτε εκεί υπήρχε σπίτι. Παράνομο; Νόμιμο; Έχει σημασία; Πρέπει να είναι καμιά δεκαπενταριά, μπορεί και 20, όλοι άντρες, όλων των ηλικιών, άλλοι καθαρίζουν με φτυάρια, άλλοι ξεφορτώνουν οικοδομικά υλικά. «Σε μια εβδομάδα θα ξαναέχει σπίτι ο φίλος μας». «Γιατί δεν περιμένετε την αποζημίωση και μετά να πιάσετε δουλειά;». «Διότι δεν έχει χρόνο».
Διασταυρώνουν το δρόμο, αμέριμνες, τυχερές κατσίκες που κατάφεραν να επιζήσουν από το ολοκαύτωμα της 23ης Ιουλίου. Ποιος ξέρει, μπορεί να είναι αυτές που ο βοσκός τις έβαλε μέσα στο ξωκκλήσι για να τις σώσει – και τις έσωσε, όταν οι φλόγες κατάπιναν τα πάντα. Ψάχνουν άδικα για τροφή. Δεν υπάρχει τίποτε.
Έχουν πιάσει ήδη δουλειά τρακτέρ με μεγάλες χτενιές και εκσκαφείς. Όπου μπορούν να έχουν πρόσβαση, μπαίνουν και γδέρνουν τη γη. Μαζεύουν τα αποκαΐδια, ανακατεύεται το χώμα με τις στάχτες, ξαναχρυσαφίζουν τα χωράφια. Κρύβεται η μαυρίλα; Καλύπτεται.
Τα συνεργεία της ΑΗΚ συνεχίζουν να εργάζονται πυρετωδώς. Το ρεύμα ήρθε στο χωριό, με γεννήτρια, την επομένη της πυρκαγιάς (24/7/2025). Χθες, δώδεκα μέρες μετά, ηλεκτροδοτείται κανονικά ο πυρήνας της κοινότητας, σταμάτησαν οι διακοπές, και πήραν σειρά οι μεμονωμένες κατοικίες στα πέριξ.
Στο ραδιόφωνο, πρώτη είδηση η πρόσκληση του Προέδρου στους Αμερικανούς για να βρουν το λάθος – η αυτοαξιολόγηση των υπηρεσιών… εκθέσεις ιδεών. Οποία έκπληξις!
Πότε γίναμε πολιτεία των ΗΠΑ; Τις σοβαρές έρευνες στην Κύπρο τις κάνουν οι Αμερικάνοι (και η Αυστραλέζα για τον κύριο Άμωμο). Υπάρχει άλλο κράτος – μέλος της ΕΕ που έχει ζητήσει βοήθεια από τις ΗΠΑ για έρευνα για ξέπλυμα και για μπάχαλο σε διαχείριση πυρκαγιάς;
Εμείς πότε θα γίνουμε κανονικό κράτος;
