Πολλά έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα όσον αφορά την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ), η οποία έχει ως φιλοσοφία της την αποκατάσταση των μισθών λόγω της ανόδου του πληθωρισμού. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, λόγω και της απόφασης της κυβέρνησης να καταβάλει ΑΤΑ στο 66,7%, μια απόφαση η οποία προήλθε μέσα από διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους, μια εργολαβική κριτική από ορισμένους έχει ξεκινήσει, η οποία εδράζεται στο γεγονός ότι η ΑΤΑ οδηγεί σε περαιτέρω ανισότητες και μισθολογικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των εργαζομένων. Η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή, η οποία κακώς ονομάζεται «αυτόματη» στην Κύπρο γιατί δεν είναι αυτόματη αλλά εν μέρει τιμαριθμική αναπροσαρμογή (partial adjustment), την οποία συναντούμε σε άλλες χώρες πλην της Κύπρου (Ιταλία και Μάλτα) και πλήρη αναπροσαρμογή σε Βέλγιο και Λουξεμβούργο, έχει αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικής έρευνας για το εάν όντως οδηγεί σε αύξηση των ανισοτήτων μεταξύ των εργαζομένων.
Θα πρέπει να αναφέρουμε πως η αύξηση στις μισθολογικές ανισότητες και γενικότερα η αύξηση των ανισοτήτων σε κάποιες χώρες είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα το οποίο προβληματίζει και διεθνείς οικονομικούς θεσμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την άνοδο των ανισοτήτων εντός των κρατών αλλά και μεταξύ των κρατών.
Ωστόσο, στην περίπτωση της ΑΤΑ δεν υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις ότι η καταβολή της οδηγεί σε άνοδο των μισθολογικών ανισοτήτων. Αντιθέτως, επιστημονικές μελέτες έχουν καταδείξει πως σε χώρες όπου υπάρχει η ΑΤΑ μέσω των συλλογικών συμβάσεων, ο μηχανισμός αυτός έχει βοηθήσει στην άμβλυνση των μισθολογικών ανισοτήτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση άλλωστε, αντιλαμβανόμενη και την σημασία των συλλογικών συμβάσεων, προωθεί μέσω Οδηγίας της την όσο το δυνατό μεγαλύτερη επέκταση τέτοιων εργασιακών συμβάσεων, οι οποίες ασφαλώς διατηρούν την κοινωνική συνοχή και συγκρατούν τις μισθολογικές ανισότητες. Επιπλέον, στην περίπτωση της Κύπρου οι ανισότητες κατά τη διάρκεια των ετών της τραπεζικής κρίσης παρουσίασαν τη μεγαλύτερη άνοδο από όλες τις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat. Την ίδια ώρα η ΑΤΑ εκείνο το χρονικό διάστημα ήταν παγοποιημένη. Επομένως, υπάρχει εδώ μια αντίφαση σε όσους επιτάσσουν το επιχείρημα πως η ΑΤΑ οδηγεί σε άνοδο των μισθολογικών ανισοτήτων. Τα νούμερα άλλα καταδεικνύουν.
Στη σημερινή εποχή όπου οι προκλήσεις στην αγορά εργασίας στην Κύπρο και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και της ευρωζώνης είναι αρκετές και σύνθετες, είναι σημαντικό όπως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι περιφρουρήσουν τα εργασιακά δικαιώματά τους μέσω συλλογικών συμβάσεων και των σωμάτων κοινωνικού διαλόγου, κάτι που θα βοηθήσει πρωτίστως τους ίδιους αλλά και συνολικά τις εθνικές οικονομίες για περισσότερη κοινωνική συνοχή και ευημερία, χωρίς ασφαλώς να εκτροχιάζονται τα δημόσια οικονομικά μιας χώρας. Στο τελευταίο, οι ίδιες οι κυβερνήσεις με τους τεχνοκράτες τους οι οποίοι χαράζουν τις δημοσιονομικές πολιτικές έχουν ρόλο να διαδραματίσουν.
