Ο Ιπποκράτης πρότεινε πικραμύγδαλα, ο Βούδας βαθιές αναπνοές. Στην ηλικία μου τα ακολουθώ και τα δύο: Ξεκινώ με καυτό νερό το πρωί, ενάντια στην αφυδάτωση, άλλοτε με τζίντζερ ή δύο σταγόνες λάιμ, συνεχίζω με chia και λιναρόσπορο, πολύχρωμες σαλάτες, γιόγκα, πιλάτες και περπάτημα. Κατηγορηματικό ΟΧΙ σε όλα τα λευκά: γαλακτοκομικά, ζάχαρη, ζύμες και λίπη. Το κυνήγι του ευ ζην έχει γίνει επάγγελμα και θρησκεία.
Κι όμως, τις προάλλες στον Στρόβολο κόπηκε το ρεύμα και έψαχνα στα τυφλά τον πίνακα με τις ασφάλειες και το σουτιέν. «Τεχνική βλάβη», έμαθα αλλά στον απολογισμό από το Μαρί εντεύθεν κάηκαν δέκα λάμπες, μια τηλεόραση και ένα υπολογιστής. Στη Λεμεσό διακόπηκε το νερό και το πλυντήριο δεν τελείωσε ποτέ τον κύκλο της μπουγάδας. Και μόλις καταφέρεις να βγεις από το σπίτι, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και αμέσως το μετανιώνεις, ένα διπλοκάμπινο σου φυσάει στη μούρη ένα σύννεφο μαζούτ. Στον δε αυτοκινητόδρομο, για να φτάσεις στη δουλειά περνάς από τους άθλους του Ηρακλή.
Ούτε στο πάρκο βρίσκεις τον Θεό σου: η μπόχα των σκουπιδιών ανακατεύεται με το τσούξιμο από τα περιττώματα των σκύλων. Γύρω από τους κάδους συλλογής ρούχων, στοίβες από σκουπίδια και παλιά έπιπλα υψώνονται σαν μνημεία των ειλικρινών μας προθέσεων για φιλανθρωπία. Ορκίζομαι πως προσπαθώ να διαλογιστώ! Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, προσποιούμαι ότι δεν βλέπω, δεν μυρίζω, δεν σκέφτομαι.
Η αναζήτηση της ευδαιμονίας βρίσκει τον πιο σκληρό της αντίπαλο στην καθημερινότητα. Κι όμως, στο μοναδικό μας χωριό των ανυπότακτων Γαλατών, που ακόμα αντιστέκεται στην τρέλα, εμείς επιμένουμε. Ανάμεσα σε διακοπές ρεύματος, το φρικτό κυκλοφοριακό και το σκουπιδιάρικο, αναπνέουμε, τεντωνόμαστε και πίνουμε ένα λάτε με κουρκουμά. Κάθε πρωί ξαναστεκόμαστε στα πόδια μας, χωρίς να έχουμε ξεμπλοκάρει τα τσάκρα, όμως σίγουρα με ολοένα και περισσότερη ανθεκτικότητα, σαν τις κατσαρίδες μετά την αποκάλυψη.
Και μέσα στο χάος, θυμίζουμε με υπερηφάνεια στον κόσμο ότι η Κύπρος είναι έτοιμη να συμβάλει στην ανοικοδόμηση της Γάζας και να αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ.
