Με μια ανάρτησή του στο twitter και ένα μεγάλο «ΟΧΙ», ο Χρύσης Παντελίδης ήρθε για να αναδείξει σε 4 γραμμές όλα όσα πάνε λάθος με το Κυπριακό και τη χώρα: «Η απόφαση του 76% των Ε/Κ», έγραψε (με αφορμή την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν), «διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία, επέτρεψε την ένταξη της στην ΕΕ και απέτρεψε την υποβάθμιση της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο». Η συγκεκριμένη ανάρτηση ήταν αυτή που συζητήθηκε περισσότερο, ίσως και λόγω της διαδικτυακής κόντρας με τον Κωνσταντίνο Πετρίδη, δεν ήταν όμως η μόνη. Με πανηγυρική διάθεση θυμήθηκε το «Όχι» και το ΔΗΚΟ, το οποίο σε ανακοίνωσή του χαρακτήρισε την απόρριψη «του καταστροφικού Σχεδίου Ανάν» «κορυφαία πράξη αξιοπρέπειας, αποφασιστικότητας, θάρρους και ευθύνης», αφού οι Ε/Κ αψηφώντας «τους εκβιασμούς και τα ψευδοδιλήμματα» και «έχοντας τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο μπροστάρη» πήραν μια «σωτήρια απόφαση». Επαναλαμβάνοντας τη θέση του για την ανάγκη «εφαρμογής μιας στρατηγικής που θα εξαναγκάζει την Τουρκία να εγκαταλείψει την απαράδεκτη στάσης της, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια σωστή λύση στη βάση… των ευρωπαϊκών αξιών». Ενώ και η ΕΔΕΚ, αφού υπέδειξε ότι «δεκαεννέα χρόνια μετά το δημοψήφισμα, η θλιβερή μειοψηφία, οι αμετανόητοι υπέρμαχοί του μιλούν για δήθεν «χαμένη ευκαιρία», υποσχέθηκε να συνεχίσει να είναι (όπως και το 2004) πρωτοστάτης για «την επιστροφή όλων των προσφύγων».
Επιβεβαιώνοντας ότι αν κάτι χαρακτήριζε διαχρονικά το Κυπριακό ήταν τα εύκολα συνθήματα, τα συνειδητά ψέματα και η έλλειψη λογικής. Σκοπός του κειμένου δεν είναι να ασχοληθεί με το περιεχόμενο του σχεδίου. Άλλωστε και οι πρόνοιές του και οι διαφορετικές προσεγγίσεις έχουν συζητηθεί διεξοδικά. Βλέποντας κάποιος, όμως, όλους αυτούς για μία ακόμα φορά να στριμώχνονται στη γραμμή για να αναδείξουν τον ρόλο τους και να διεκδικήσουν το δικό τους «μέρισμα» από τη διάσωση της χώρας, δεν μπορεί παρά να υπενθυμίσει πως σε αυτό το «καταστροφικό σχέδιο» που θα διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και θα μετέτρεπε την Κύπρο σε «προτεκτοράτο της Τουρκίας», ο Τάσσος Παπαδόπουλος, και αυτοί που σήμερα πανηγυρίζουν για την απόρριψή του μας οδήγησαν. Αυτός κάλεσε τον γ.γ. του ΟΗΕ να επαναρχίσει τις συνομιλίες για να αποφύγουμε την ευρωδιχοτόμηση. Αυτός έκανε τη διαπραγμάτευση που έφερε το τελικό σχέδιο, το οποίο χαρακτήρισε χειρότερο από το αρχικό. Αυτός αποδέχθηκε την επιδιαιτησία, που μετά επικαλέστηκε ως επιχείρημα για να πείσει ότι το σχέδιο δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Και να υποδείξει ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν που στη συνέχεια είχε την ευθύνη διαχείρισης του αποτελέσματος. Για τέσσερα χρόνια -και μέχρι το 2008- ο ίδιος ανέλαβε να φέρει το πολύ καλύτερο σχέδιο που υπόσχονταν (και υπόσχονται και σήμερα) εντός ΕΕ.
Θα ανέμενε λοιπόν κάποιος από τον Χρύση Παντελίδη και το ΔΗΚΟ να κάνουν ένα διάλειμμα από τους πανηγυρισμούς και να εξηγήσουν γιατί ο Τάσσος διαπραγματεύτηκε το σχέδιο και κυρίως γιατί στη βάση του κάλεσε τον γ.γ. του ΟΗΕ για να επαναρχίσει τις συνομιλίες; Γιατί στην πορεία αποδέχθηκε την επιδιαιτησία; Πότε έγινε το Σχέδιο Ανάν καταστροφικό (δεδομένου ότι ήταν αποδεκτό μέχρι το τέλος του 2003), και κυρίως πώς; Όπως θα ανέμενε να εξηγήσουν γιατί τα όσα προτάσσει το ΔΗΚΟ στην ανακοίνωσή του δεν τα έκανε ο Τάσσος; Γιατί δεν εξανάγκασε την Τουρκία να εγκαταλείψει την απαράδεκτη στάση της; Γιατί δεν κατάφερε να της προκαλέσει κόστος με εκείνη την περίφημη «νέα στρατηγική» την οποία περιφέρουν εδώ και χρόνια στον δημόσιο διάλογο, αντ’ αυτού, επί διακυβέρνησής του συγχαρήκαμε την Τουρκία για τη συμβολή της στις προσπάθειες λύσης; Γιατί δεν άνοιξε τον δρόμο για μια «σωστή λύση στη βάση των ευρωπαϊκών αξιών» που υποσχόταν προ του δημοψηφίσματος; Κυρίως όμως θα ανέμενε από τον Χρύση και τους υπόλοιπους επίδοξους συνεχιστές της πολιτικής του Τάσσου Παπαδόπουλου να εξηγήσουν τι τελικά επιδιώκουν; Πώς η ρητορική και οι πράξεις τους συνάδουν με τον δεδηλωμένο τους στόχο; Διότι ακόμα και σε μια χώρα όπου η λογική είναι μια έννοια αφηρημένη, όσο σεβαστή και αν είναι η ετυμηγορία του λαού, όσο «καταστροφικό» και αν ήταν το σχέδιο, αποτελεί παραδοξότητα να προτάσσεται ως κορυφαία μια πράξη η οποία αν μη τι άλλο δεν άλλαξε τα τετελεσμένα της διαίρεσης, τα οποία υποτίθεται συνεχίζουμε να παλεύουμε να ανατρέψουμε. Δεδομένου μάλιστα πως καμιά ουσιαστική προοπτική δεν έχουμε να προτάξουμε ως αποτέλεσμα εκείνης της απόφασης. Όπως τεράστια παραδοξότητα είναι και να χαρακτηρίζεται καταστροφικό για τη χώρα το status quo και να γιορτάζεται η διατήρησή του. Με τη χώρα να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και τη διεθνή κοινότητα -συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ- να κρατούν σταθερά αποστάσεις από το Κυπριακό, στη χώρα συνεχίζουμε χρόνια τώρα να βιώνουμε μια παγκόσμια πρωτοτυπία: Το πολιτικό αφήγημα δεν επηρεάζεται από τις πραγματικότητες. 19 χρόνια μετά, αυτοί που διαπραγματεύτηκαν και έφεραν το «καταστροφικό» σχέδιο, και που στη συνέχεια καλούσαν τον κόσμο να το απορρίψει, διαβεβαιώνοντας πως θα ακολουθούσε ένα πολύ καλύτερο «ευρωπαϊκό» σχέδιο, δηλώνουν δικαιωμένοι για τα όσα διαψεύστηκαν και σίγουροι για τα όσα ακολουθούν. Έχουν βάλει για μία ακόμα φορά τη μάσκα του λαϊκού σωτήρα και ετοιμάζονται να φέρουν τα σχέδια που υποσχέθηκαν το 2004, να καθίσουν την Τουρκία στο σκαμνί και να οδηγήσουν όλους τους πρόσφυγες στα σπίτια τους. Χαρακτηρίζουν ψευδοδιλήμματα την επιλογή μεταξύ λύσης και διχοτόμησης, δηλώνουν ανακουφισμένοι που με την απόρριψη του σχεδίου δεν διακινδυνεύσαμε η χώρα να καταστεί προτεκτοράτο της Τουρκίας, πανηγυρίζουν που διέσωσαν τον κυπριακό ελληνισμό από ένα διχοτομικό σχέδιο και υπόσχονται νέες νίκες. Ενώ η μισή χώρα είναι ήδη κομμάτι της και η διχοτόμηση βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή. antopoly@cytanet.com.cy