Οι μέρες των δασμών του Ντόναλντ Τραμπ είναι μέρες ροκ για παγκόσμια χρηματιστήρια. Δείκτες που χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα και σχετική σταθερότητα ανεβοκατεβαίνουν με διψήφια νούμερα! Οι επενδυτές χτυπάνε τα κεφάλια τους λες και βρίσκονται σε heavy metal συναυλίες.Τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ υπό αμφισβήτηση. Σήμερα χάθηκαν 10 τρισ. δολάρια, αύριο θα κερδίσουν 7 τρισ. δολάρια, ενίοτε αυτές οι αυξομειώσεις είναι και εντός της μέρας. Οι αγορές έγιναν καζίνο και οι επενδυτές τζογαδόροι. Αν έπρεπε να στοιχηματίσω, θα στοιχημάτιζα πως κάτι θα σπάσει. Ενδεχομένως και τις επόμενες μέρες να δούμε πού έγινε η ζημιά και θα τρέχουμε. Θα φταίει ο Αμερικανός Πρόεδρος για αυτό, ή μήπως οι γεωπολιτικές εξελίξεις εκεί οδηγούσαν;
Στην Κύπρο έχουμε μάθει να ψάχνουμε για φταίχτες. Με αυτή τη λογική, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι είναι ένας «Νέρωνας» που βάζει φωτιά στα χρηματιστήρια και από εκεί σε όλη τη χώρα και τον κόσμο. Ο ίδιος μιλάει για «πικρό φάρμακο». Καλεσμένος στην εκπομπή «Show me the money» στο ραδιόφωνο του «Π» 107.6, o πρύτανης του Πανεπιστημίου Νεάπολις, Παντελής Σκλιάς. μίλησε για οικονομικό ρεαλισμό. Οι ΗΠΑ χρειάζονται περισσότερες επενδύσεις, μικρότερο εμπορικό έλλειμμα, μεγαλύτερη παραγωγή και αυτονομία σε έναν κόσμο που ξαναζεί σε λογικές Ψυχρού Πολέμου και ανάσχεσης. Με αυτή τη λογική, τα χρηματιστήρια ήταν ήδη σε σάπια θεμέλια και ήταν θέμα χρόνου να ζήσουν στιγμές ροκ. Ο Ντόναλντ Τραμπ, ίσως να επέσπευσε την αναταραχή, ίσως και να πρόλαβε μια χειρότερη στα μάτια των οπαδών του.
Μια χειρότερη κατάσταση είναι ένα θερμό επεισόδιο στον Ειρηνικό Ωκεανό ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα. Κάτι τέτοιο δεν θα προσθέσει απλά κόστος στο παγκόσμιο εμπόριο, θα το είχε διακόψει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν δηλαδή η Κίνα έχει σκοπό να αμφισβητήσει τις ΗΠΑ στην Άπω Ανατολή και να διεκδικήσει εδάφη και θαλάσσιες ζώνες από τους γείτονές της, τι σημασία έχει το ύψος των δασμών που έχουν τα προϊόντα τους; Το γεγονός μάλιστα πως το Πεκίνο δεν έδειξε να «μασά» στους αμερικανικούς δασμούς, είναι ενδεικτικό των γεωπολιτικών του προθέσεων. Και με τα μέτωπα ανοιχτά σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, η Κίνα ξέρει πως έχει πλεονέκτημα απέναντι σε μια Αμερική που δεν θα ξέρει πού να πρωτοτρέξει για βοήθεια. Είναι για αυτό που όταν πάνε σε συνομιλίες για τον εμπορικό πόλεμο θα είναι όλα στο τραπέζι.
Η Ευρώπη από την άλλη, έχει πάρει τις αποφάσεις της. Ή καλύτερα, τις αποστάσεις της από Κίνα και ΗΠΑ. Αναλαμβάνει βέβαια τη δική της ασφάλεια έναντι της Ρωσίας και ξέρει πως είναι μόνη σε αυτό, αλλά γνωρίζει πως αν μια Ουκρανία κατάφερε να αντισταθεί, τότε μπορούν και οι Ευρωπαίοι να αντισταθούν, ή ακόμη καλύτερα να βρουν τρόπους για να μην χρειαστεί καν να πολεμήσουν. Ούτε κουβέντα βέβαια για βοήθεια στις ΗΠΑ ή στους συμμάχους τους στον Ειρηνικό. Ο Ισπανός Πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, είναι αυτές τις μέρες στο Πεκίνο και προσπαθεί να κλείσει συμφωνίες, ενώ ο Βρετανός ομόλογός του, Κιρ Στάρμερ, «φλερτάρει» εδώ και καιρό με την Κίνα.
Τώρα, όσο για την Κύπρο, ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης «ψήφισε», έστω και συγκυριακά, αυτές τις μέρες Αμερική. Αν και προγραμματισμένο εδώ και μήνες το ταξίδι και οι συναντήσεις με πιθανούς επενδυτές, το γεγονός και μόνο πως βρέθηκε πίσω από το τείχος των δασμών Τραμπ, αξίζει από μόνο του ένα κεφάλαιο σε μελλοντικό βιβλίο για την προεδρία του. Τώρα, όσο για επενδυτές, αν ήταν δύσκολο να έρθουν πριν τους δασμούς, τώρα είναι σχεδόν αδύνατο. Ποιος πραγματικά θέλει να κάνει ανοίγματα σε μια εποχή που μπορεί να πάμε σε οικονομική ύφεση; Τα όποια χρήματα βρεθούν, θα έρθουν από την περιοχή μας. Ευρώπη, Μέση Ανατολή, ίσως μέχρι και την Ινδία. Με ήρεμα νερά με την Τουρκία, και σε συνομιλίες (ακόμη και ατέρμονες με τον Τατάρ), ίσως και να γλυτώσουμε από τον χαμό που φαίνεται πως ξεσπά.
