Εκείνος που ασκεί διπλωματία, είπε κάποτε ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Βενιαμίν Ντισραέλι, πρέπει να μάθει τρία πράγματα: «να μιλάει γαλλικά, να μην μιλάει καθόλου, να λέει την αλήθεια».
Εξ όσων γνωρίζουμε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, δεν μιλά γαλλικά, μιλάει πάρα πολύ και ενίοτε δεν λέει την αλήθεια. Σύμφωνα με τον ορισμό του Ντισραέλι ο κ. Πρόεδρος δεν μπορεί να γίνει ποτέ καλός διπλωμάτης και έχουμε την εντύπωση ότι αυτό προσπαθεί να το επαληθεύει καθημερινά.
Ας δεχτούμε ότι υπήρξε μια συνομιλία του υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Κωνσταντίνου Κόμπου με τον ομόλογό του, τον ΥΠΕΞ του Ιράν Άμπας Αραγκτσί, το αντικείμενο της οποίας δεν γνωρίζουμε, αλλά προφανώς μεταφέρθηκε στον κ. Χριστοδουλίδη. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο κύριος Χριστοδουλίδης αισθάνθηκε ή του ζητήθηκε να μεταφέρει κάτι στον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου. Αυτό είναι και αντιληπτόν και λογικό.
Αυτό που δεν μπορεί να κατανοήσει ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας είναι γιατί ο κύριος Πρόεδρος προχώρησε στην κοινοποίηση αυτής της συζήτησης, διευκρινίζοντας μάλιστα ότι μας ζητήθηκε από τον Ιρανό ΥΠΕΞ να μεταφέρει μηνύματα και να αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Και αυτό να γινόταν έχουμε την εντύπωση ότι στη διπλωματία πρέπει να κάνεις πολλά και να λες λίγα. Εν ολίγοις η απόφαση του Προέδρου να βγει δημόσια και να πει ότι του ζητήθηκε να αναλάβει να μεταφέρει μηνύματα και να αναλάβει καθήκοντα διαμεσολαβητή ήταν επιπόλαιη αν όχι και αστεία.
Η ιστορία βέβαια δεν έληξε εκεί. Η απόφαση του Προέδρου αγγίζει τα όρια του τραγέλαφου από τη στιγμή η κυβέρνηση του Ιράν έβγαλε ανακοίνωση με βάση την οποία διέψευσε τον Πρόεδρο της Κύπρου.
Ασχολούμαστε με το θέμα όχι για να ασκήσουμε απλώς κριτική στον κ. Χριστοδουλίδη. Δυστυχώς ο τρόπος συμπεριφοράς του Προέδρου, ο οποίος σε μια κρίσιμη στιγμή μιας αιματηρής πλέον αντιπαράθεσης, έσπευσε να αναλάβει ρόλο παγκόσμιου διαμεσολαβητή, προσβάλλει ολόκληρη τη χώρα.
Δεν είναι δυνατόν μια ευρωπαϊκή χώρα να γελοιοποιείται με αυτό τον τρόπο γιατί ο Πρόεδρός της δεν μπορεί όταν πρέπει και όταν επιβάλλεται να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Δεν μπορεί ακόμα σοβαρά θέματα διεθνούς πολιτικής να αντιμετωπίζονται ως εργαλείο αυτοπροβολής.
