Η κρίση που απειλήθηκε να ξεσπάσει στις σχέσεις Κύπρου και Ελλάδας με τις εκατέρωθεν δηλώσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων των δύο χωρών προκάλεσε συζητήσεις στη δημόσια σφαίρα και δημιούργησε ποικίλους προβληματισμούς. Το ζήτημα αφορά την υλοποίηση του έργου Great Sea Interconnector (GSI). Με βάση τη συμφωνία, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κάλεσε την κυπριακή κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για την ηλεκτρική διασύνδεση καταβάλλοντας στον ΑΔΜΗΕ, φορέα υλοποίησης του έργου στην Ελλάδα, 25 εκατ. ευρώ που είναι όρος για να προχωρήσει το έργο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε με το γενικόλογο «η Λευκωσία θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της». Η απάντησή του ενδεχομένως υποδηλώνει ότι δεν είναι εντελώς σίγουρος για την υλοποίηση και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ακολούθησαν ανταλλαγές τοποθετήσεων για «χυδαίες ακρότητες», έγινε αναφορά σε ιδιωτικά συμφέροντα και άλλα όχι τόσο κολακευτικά για τις δύο χώρες.
Τόσο το GSI όσο και το έργο στο Βασιλικό που θα στοιχίσουν εκατοντάδες εκατ. ή και δισ. ευρώ αποφασίστηκαν και σχεδιάστηκαν επί κυβερνήσεως Νίκου Αναστασιάδη της οποίας ο νυν Πρόεδρος Ν. Χρ. ήταν πρώτο βιολί και συνεπώς δεν μπορεί να απεκδύεται των όποιων ευθυνών του. Κάνει εντύπωση η προχειρότητα, η επιπολαιότητα και η ανευθυνότητα που επιδείχθηκαν όταν αποφασίστηκε η ανάληψη τόσο σοβαρών και δαπανηρών έργων χωρίς να γίνουν όλες οι απαραίτητες μελέτες οικονομικής βιωσιμότητας, τεχνικών προβλημάτων και κυρίως του λεγόμενου γεωπολιτικού ρίσκου που έπρεπε να ήταν το πρώτο που να είχε εξασφαλιστεί. Και ερχόμαστε τώρα μετά τη συμφωνία και τις πρώτες δυσκολίες να επικαλούμαστε μελέτες και έρευνες για το εφικτό υλοποίησης ή όχι του έργου.
Γιατί αυτοί που πήραν τις αποφάσεις δεν τα είδαν όλα από την αρχή; Δικαίως ο κόσμος διερωτάται μήπως υπεισέρχονται αλλότρια οικονομικά συμφέροντα. Σε τηλεοπτική συζήτηση σε ιδιωτικό κανάλι, σε επίπεδο ειδικών καθηγητών πανεπιστημίου, υποστηρίχθηκε μετ’ επιτάσεως και με επιστημονικά επιχειρήματα ότι το έργο δεν είναι βιώσιμο και μάλιστα διερωτούντο γιατί τόση επιμονή κάποιων σώνει και καλά να υλοποιηθεί. Και ο μεν υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπαναστασίου έκανε τη συμφωνία και υποστηρίζει ένθερμα το έργο, ο δε υπουργός Οικονομικών έχει στα χέρια δύο μελέτες εμπειρογνωμόνων που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το έργο δεν είναι βιώσιμο. Υπάρχει ο ψίθυρος ότι η θέση του Μάκη Κεραυνού στηρίζεται από τον ΠτΔ. Έστω. Είναι όμως αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος άσκησης της εξουσίας; Εν τοιαύτη περιπτώσει γιατί αφήνεται ο υπoυργός Ενέργειας να προχωρεί λέγοντας μάλιστα ότι είναι απόφαση του Υπ. Συμβουλίου;
Έχουμε δύο υπουργούς στην ίδια κυβέρνηση με εντελώς αντίθετες απόψεις, με τον ΥπΟικ. να δηλώνει ότι γι’ αυτόν το θέμα συνιστά κόκκινη γραμμή. Ο δε ΠτΔ δεν τοποθετείται σε ένα τέτοιο φλέγον ζήτημα, απλά παρακολουθεί τις εξελίξεις και το αφήνει να εξελιχθεί. Επιτέλους ας πάρει μια απόφαση. Δεν βρίσκεται στη θέση του για να παρακολουθεί αμέτοχος τα γεγονότα. Εάν βλέπει ότι η όλη υπόθεση οδηγείται σε ναυάγιο με απώλεια πολλών εκατοντάδων εκατ. ευρώ, οφείλει να τοποθετηθεί και να προλάβει τη ζημιά για τον τόπο.
Ανάμεσα σε όσα λέχθηκαν αναφορικά με το θέμα, είναι άξια σχολιασμού αυτά που ανέφερε ο Έλληνας ΥπΕξ Γιώργος Γεραπετρίτης: «Δεν πρόκειται να αποστούμε από την άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων», όταν η κυπριακή πλευρά δήλωσε ότι θα καταβάλει τα 25 εκατ. εάν προχωρήσουν τα επόμενα στάδια του σχεδιασμού, δηλαδή όταν ελέγξουν τη διαμόρφωση του βυθού από όπου θα ποντιστεί το καλώδιο. Και πώς θα γίνει τούτο, κύριε ΥπΕξ, όταν ένα μέρος αυτού του βυθού διεκδικείται από την Τουρκία αφού η πορεία του αγωγού διακόπτεται από το αμφισβητούμενο τουρκολιβυκό μνημόνιο; Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν έγινε οριοθέτηση ΑΟΖ.
Το πιο ανησυχητικό στην όλη υπόθεση είναι η πρωτοφανής δημόσια αντιπαράθεση Αθήνας και Λευκωσίας για την οποία ευθύνονται και οι δύο πλευρές και η οποία μόνο ζημιά μπορεί να φέρει. Η Ελλάδα είναι ο μοναδικός πραγματικός μας σύμμαχος. Μπορεί να υπάρχουν κάποτε επί μέρους διαφωνίες αλλά είναι καλύτερα αυτές να λύνονται διπλωματικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Μόνο θλίψη προκαλούν όσα υπονοούμενα ακούστηκαν.
