Ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι ένας προικισμένος ηθοποιός. Από τους πλέον ξεχωριστούς στο Χόλιγουντ, ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας με ανθρωποκεντρικές ευαισθησίες σπάνιες για άλλους συναδέλφους του. Η ταινία που με καθήλωσε, όπως και εκατομμύρια άλλους, ήταν αυτή με το «Χάτσικο». Η διάσημη ταινία με τον σκύλο χάτσκι, που όλους μας έκανε να βουρκώσουμε και -γιατί όχι;- να αλλάξουμε προοπτική και προσέγγιση για τα σκυλιά.
Ομολογώ πως όταν προβάλλεται ξανά αυτή η ταινία δοκιμάζεται η ψυχολογία μου. Αν θα αφιερώσω και πάλι χρόνο να την ξαναδώ και να φτάσω στα όρια του μαρασμού για τη μοίρα των ζωντανών όντων στον πλανήτη Γη…
Ο 76χρονος ηθοποιός ποτέ δεν έκρυψε τις πολιτικές και κοινωνικές του απόψεις, μίλησε ανοιχτά κατά του πολέμου, κριτίκαρε τους ηγέτες του δυτικού κόσμου. Απόψεις που τον έβαλαν για ένα (μεγάλο) διάστημα στη «μαύρη λίστα» της Ακαδημίας. Ωστόσο, πλέον παίρνει την… εκδίκησή του και βρίσκεται πίσω από τις κάμερες του Wisdom of Happiness –ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Δαλάι Λάμα.
«Ποτέ δεν έχω δουλέψει τόσο σκληρά για να προβληθεί στον κόσμο μια ταινία με την οποία έχω συνδεθεί», δήλωσε στο Variety και συνέχισε: «Νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά σημαντικό ώστε να πρέπει να δώσω την τελευταία μου δόση ενέργειας για να το δημοσιοποιήσω για να το δει ο κόσμος. Τουλάχιστον, θα βάλει έναν σπόρο στο μυαλό των ανθρώπων που το βλέπουν».
Ο Δαλάι Λάμα ζητά από το κοινό να «πάρει μια βαθιά ανάσα, να κάνει ένα βήμα πίσω και να αναρωτηθεί», εξηγεί ο Γκιρ. «Βρισκόμαστε σε πολύ λάθος δρόμο εδώ και τα πράγματα έχουν χειροτερέψει τα τελευταία χρόνια. Λείπει ακόμη και μια αίσθηση βασικής καλοσύνης στον τρόπο που οι άνθρωποι μιλάνε μεταξύ τους. Προφανώς, αυτό προέρχεται από τους ηγέτες μας, ειδικά από αυτόν που έχουμε τώρα. Πώς συνέβη αυτό; Ήμασταν υπεύθυνοι. Όλοι πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για αυτό», σημείωσε.
«Αν θέλουμε έναν κόσμο με έναν συγκεκριμένο τρόπο, τότε, πρέπει να εκλέξουμε ηγέτες που έχουν ένα παρόμοιο όραμα με εμάς και θα μας οδηγήσουν προς αυτό το υψηλότερο επίπεδο δυνατοτήτων –στο ποιοι είμαστε ως άτομα και πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο, μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζουν ο ένας με τον άλλον αντί για αυτό το πεδίο μάχης κάθε μέρα, όλη μέρα, με την τρέλα», ανέφερε ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Μια σημαντική διαφωνία έχω και ταπεινά την καταθέτω: «Να εκλέξουμε ηγέτες που έχουν ένα παρόμοιο όραμα με εμάς». Είμαστε σίγουροι ότι έχουμε καλύτερο όραμα από τους ηγέτες μας; Έχουμε όραμα και δεν το βλέπει κανείς; Μόνο ο… Φειδίας -τρομάρα μας!
