Ως πρόσωπα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ψυχιατρικό ιστορικό και είναι πιθανό να αναπτύξουν επιθετική συμπεριφορά και σε βάρος άλλων ανθρώπων, χαρακτηρίζει στο ethnos.gr τα άτομα που κακοποιούν ή σκοτώνουν αδέσποτα ή δεσποζόμενα ζώα ο καθηγητής Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Αθανάσιος Δουζένης.
Κατά τον ίδιο, όταν κάποιο άτομο προχωρά σε μια κακοποιητική πράξη σε βάρος ζώου, δεν σημαίνει ότι δεν ξέρει τι κάνει εκείνη τη στιγμή. Παράλληλα, ο καθηγητής Ψυχιατρικής υπογραμμίζει ότι σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα αυτά κάνουν μια τέτοια ενέργεια, προκειμένου να βγάλουν σε κάποιο ανυπεράσπιστο ον το άχτι τους, επειδή νομίζουν ότι κάποιος άλλος τους αδίκησε.
«Τα συγκεκριμένα άτομα δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο ψυχιατρικό ιστορικό και ούτε πάσχουν από κάποια ιδιαίτερα ψυχιατρικά νοσήματα. Πρόκειται για άτομα παρορμητικά, νευρικά και επιθετικά. Σίγουρα, αν φέρεται κάποιος παρορμητικά και με βαναυσότητα απέναντι σε κάποιο άνθρωπο ή ζώο, χρήζει ψυχιατρικής στήριξης. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι τα άτομα αυτά δεν ξέρουν, τι κάνουν. Πολλές φορές βγάζουν άχτι ή νεύρα σε ανυπεράσπιστα έμβια όντα, επειδή νομίζουν ότι κάποιος τους έχει αδικήσει. Δηλαδή, χτυπάνε το σαμάρι, για να τ’ ακούσει ο γάιδαρος, μόνο και μόνο για να βγάλουν τα δικά τους νεύρα», τονίζει ο κ. Δουζένης.
Κατά τον καθηγητή Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ, υπάρχουν επιστημονικές εργασίες, οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, όποιος φέρεται σκληρά σε ζώα, μπορεί να φερθεί επιθετικά και σε άλλους ανθρώπους.
«Πράγματι τέτοια άτομα μπορούν να επιβαρύνουν την κατάσταση και ανθρώπων. Αν τα παιδιά μεγαλώνουν με επιθετικές συμπεριφορές απέναντι σε ζώα, μπορούν να αναπτύξουν διαταραχή και να φερθούν επιθετικά και σε βάρος ανθρώπων. Η βαναυσότητα σε βάρος ζώων είναι κακός οιωνός και συνήθως γίνεται από άτομα χαμηλής εκπαίδευσης», λέει ο κ. Δουζένης.
«Ένα δικό τους τραύμα το ψυχικό τους νόσημα»
Στην ίδια κατεύθυνση η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια και συνεργάτης της φιλοζωικής οργάνωσης «Αδέσποτος Πλανήτης», Ειρήνη Κιλέτση, σημειώνει στο ethnos.gr ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην ψυχoλογική κατάσταση να κακοποιήσουν ένα ζώο, δε διαφέρουν πολύ από όσους θέλουν να κακοποιήσουν και έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο.
«Οι άνθρωποι που ασκούν βία, είναι κατά βάση άτομα που έχουν υποστεί βία. Θέλουν να ταυτιστούν με το θύτη, με το δυνατό. Είναι θυμωμένοι, πληγωμένοι, οργισμένοι, νιώθουν αδύναμοι να διαχειριστούν αυτά τα συναισθήματά τους και τα προβάλλουν εξωτερικά εκεί που μπορούν, στους αδύναμους. Είναι συνήθως άτομα που δεν έχουν κοινωνικές δεξιότητες και κοινωνικές σχέσεις», τονίζει η κ. Κιλέτση.
Η ίδια αναφέρει ότι τα άτομα που κακοποιούν ζώα μπορούν να αναπτύξουν και μεγαλύτερες παραβατικές συμπεριφορές και τονίζει ότι χρήζουν ουσιαστικής βοήθειας.
«Πρέπει να σπάσουμε το φαύλο κύκλο της επίδειξης εξουσίας, γιατί από τέτοιους ανθρώπους δε θα σταματήσει η κακοποίηση σε ζώα αδέσποτα ή ακόμα και κατοικίδια. Και κάποιοι ιδιοκτήτες ζώων τα κακοποιούν ακόμα και παθητικά. Μπορεί να τα αφήσουν για ώρες στον ήλιο ή και νηστικά», σημειώνει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
Τέλος, κατά την κ. Κιλέτση, η κακοποίηση ζώων γίνεται συνήθως από άντρες, κυρίως από παιδιά που μεγάλωσαν στην ύπαιθρο και πολλές φορές ανδρώθηκαν με τέτοιες πράξεις.
«Αυτές είναι καταστάσεις που έχουν περάσει μέσα τους. Το ψυχικό νόσημα αυτών των ανθρώπων είναι το δικό τους τραύμα, αυτό που έχουν οι ίδιοι μέσα τους. Έχουν υποφέρει στο παρελθόν και αυτόν τον πόνο τον βγάζουν με τέτοιες συμπεριφορές και πράξεις», υπογραμμίζει η κ. Κιλέτση.
ethnos.gr
