Σε κάθε ευκαιρία, σε μια απογευματινή ανάπαυλα, στη διάρκεια μιας επίσκεψης σε ένα φίλο, στις διακοπές, οι φίλοι, οι παρέες, παίζουν τάβλι. Το ποιος παίζει τάβλι, δεν έχει να κάνει με τη καταγωγή, με το μορφωτικό επίπεδο, με την οικονομική επιφάνεια. Δεν έχει σημασία αν είσαι πλούσιος επιχειρηματίας, χαμηλόμισθος συνταξιούχος, άνεργος, μεγάλος καλλιτέχνης, φοιτητής, μισθωτός ή τεχνοκράτης. Για να παίζεις τάβλι και να είσαι και πολύ καλός παίκτης το μόνο που χρειάζεται είναι να αγαπάς το παιχνίδι και να εκπαιδεύεσαι.
Εμφανίζεται πρώτη φορά στη Μεσοποταμία, κατά την περίοδο 2900 με 1800 πΧ. Το αρχαιότερο τάβλι αναφέρεται ότι ανακαλύφθηκε στην Ουρ της Χαλδαίας μετά από ανασκαφές του Σερ Λέοναρντ Γούλεϋ. Παρόμοιο παιχνίδι με το τάβλι, το λεγόμενο "Senet" παιζόταν και στην αρχαία Αίγυπτο όπως και το Τακτέ Νάρντ που παιζόταν στην Περσία περίπου το 1600 π. Χ. Το ταμπλώ των παιχνιδιών αυτών ήταν κάπως διαφορετικό από αυτό του σύγχρονου ταβλιού αλλά η λογική του παιχνιδιού ήταν περίπου ίδια.
Το τάβλι συναντάται αργότερα στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Περίπου κατα το 50 μ.Χ. απλοποιήθκε και απέκτησε μορφή παρόμοια με τη σημερινή.
Το τάβλι αρχίζει να γίνεται γνωστό στην Ευρώπη στην εποχή των μεσαιωνικών χρόνων και αποκτά διαφορετικά ονόματα ανάλογα με την περιοχή. Επειδή ομως ήταν τυχερό παιχνίδι συχνά κατακρίθηκε και απαγορεύθηκε από την Εκκλησία.
Το πιο γνωστό ίσως παράδειγμα αντίδρασης που εμφανίστηκε απέναντι στο τάβλι ήταν η απόφαση του Καρδινάλιου Γουόλσεϋ, ο οποίος βρισκόταν στην αυλή του Ερρίκου του Η' να καούν όλα τα ταμπλώ του ταβλιού. Οι παίκτες όμως στην Αγγλία προκειμένου να συνεχίσουν να παίζουν σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα ταμπλώ το οποίο να αναδιπλώνεται, ώστε να φαίνεται σαν βιβλίο. Εξαιτίας αυτής της απαγόρευσης το ταμπλώ πήρε τη μορφή που έχει σήμερα.
Από το 18ο αιώνα και μετά η Εκκλησία είχε άρει κάθε απαγόρευση για το τάβλι το οποίο ήταν πλέον πλήρως αποδεκτό. Μάλιστα το 1743 εκδώθηκε από τον Edmund Hoyle, ο οποίος ήταν ειδικός στα επιτραπέζια παιχνίδια, η "Πραγματεία πάνω στο παιχνίδι του ταβλιού". Μέσω του Hoyle τυποποιήθηκαν οι κανόνες του παιχνιδιού, οι οποίοι ισχύουν μέχρι και σήμερα. Την ίδια περίοδο απέκτησε το διεθνές του όνομα backgammon.
