Έξω ακριβώς από την είσοδο του «Χάνι Ιμπραήμ» βρίσκεται το μικρό μαγαζάκι του τελευταίου μάστορα κατασκευής «τόνενης καρέκλας» στην Πάφο του ογδοντάχρονου κ. Γιώργου Ζαβρού από το Μέσα Χωριό της Πάφου.
Το μαγαζί του «καρεκλά» όπως όλοι ξέρουν. Είναι ένας από τους μαστόρους που συνάντησε η μελετήτρια της παράδοσης Άννα Τσέλεπου.
Ο κ. Γιώργος, είπε η κ. Τσέλεπου, είναι ένας λεβεντάνθρωπος που πάντα σε υποδέχεται στο μαγαζί του με χαρά και καλοσύνη.
Ο καφές που κερνάει είναι απαραίτητος πριν την κουβέντα μαζί του. Ο κ. Γιώργος από 11 χρόνων έμαθε την τέχνη της κατασκευής καρέκλας «τόνενης» και δούλευε σαν υπάλληλος για το μεροκάματο.
Το δικό του μαγαζί στο παζάρι της Πάφου το άνοιξε το 1960 και από τότε μέχρι σήμερα βρίσκεται εκεί.
Ο κ. Γιώργος δούλεψε πολύ σκληρά και όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «το μεροκάματο κόρη μου ήταν χαμηλό σ'αυτήν την τέχνη αλλά υπήρχε δουλειά καθημερινά και για όλο τον χρόνο. Έφτιαχνα καρέκλες για τα πανηγύρια, τους γάμους, τους καφενέδες και τα σπίτια. Η προίκα τότε κόρη μου περιελάμβανε απαραιτήτως και τόνενες καρέκλες».
Ενδεικτικά σημείωσε ότι οι φτωχοί αγόραζαν 6 για την κόρη τους και πλούσιοι 12, συμπληρώνει.
Δούλευε πάντα πάνω από δεκαπέντε ώρες την ημέρα για να προλάβει την δουλειά.
Όλα στο χέρι γίνονταν. Το ξύλο, το δέσιμο της καρέκλας. Με αυτή την τέχνη κατάφερε σημείωσε να μεγαλώσει και να μορφώσει τα παιδιά του.
Σχολεία και Πανεπιστήμια και για τα τρία παιδιά του. Βλέπεις, είπε, το είχα καημό που δεν τελείωσα σχολείο γιατί αγαπούσα τα γράμματα.
Δυστυχώς την τέχνη της τόνενης καρέκλας κανένας δεν μπορεί να την συνεχίσει γιατί όπως μας λέει ο κ. Γιώργος τώρα δεν συμφέρει οικονομικά.
Ο κ. Γιώργος Ζαβρού μετράει 70 χρόνια στο παζάρι της Πάφου, του «Κτημάτος», όπως του αρέσει να λέει. Είναι η ζωντανή ιστορία της πόλης μας που μας κάνει όλους περήφανους. Μια φιγούρα όλο περιφάνεια και ιστορία.
