Άμεση ήταν η αντίδραση της Ομάδας Πρωτοβουλίας υπέρ του Τυχικού μετά τις δηλώσεις του Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου το απόγευμα της Κυριακής, ότι στην περίπτωση της καταδίκης του Μητροπολίτου Τυχικού τηρήθηκαν όλες οι προβλέψεις του Καταστατικού Χάρτη και διεξήχθη «δίκαιη δίκη».
Με σχετική τους ανακοίνωση και με όλο τον σεβασμό, όπως σημειώνουν, στο Αρχιερατικό αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, θέτουν σειρά ερωτημάτων, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα απαντηθούν σχετικά με την διαδικασία που ακολουθήθηκε για την καταδίκη του Μητροπολίτη Τυχικού.
Όπως « ποιος ήταν ο καταγγέλλων-κατήγορος, ποιός ήταν ο ανακριτής, ποιός αποφάσισε την παραπομπή σε δίκη, ποιός ήταν ο Εκκλησιαστικός Εισαγγελέας, ποιό ήταν το κατηγορητήριο, ποιός συνέταξε το κατηγορητήριο, ποιός ανακήρυξε τον Μητροπολίτη Τυχικό ως κατηγορούμενο, που πρέπει να δικαστεί, ποιός ανέγνωσε το τάχα κατηγορητήριο στη δίκη-παρωδία της 22.5.25, ποιός κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη-παρωδία της 22.5.25 και ποιός ήταν Πρόεδρος του Δικαστηρίου;».
Η Ομάδα Πρωτοβουλίας υπέρ του Τυχικού σημειώνει μετά λύπης , όπως αναφέρει, ότι η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα είναι μία και είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
Προσθέτουν επίσης πως ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, σεβόμενος τον Καταστατικό Χάρτη, τις Διεθνείς Συμβάσεις περί δίκαιης δίκης και το κοινό περί δικαίου αίσθημα του απλού λαού (πιστών και απίστων), θα έπρεπε να είχε ζητήσει να αυτοεξαιρεθεί από τη θέση του Προέδρου του Δικαστηρίου και Δικαστού, διότι δεν παρέχει, όπως υποστηρίζουν, καμία εγγύηση αμεροληψίας, αφού κατ’ επανάληψη δημοσίως και ιδιωτικώς είχε εκφραστεί αρνητικά, προσβλητικά, απαξιωτικά και οπωσδήποτε άκρως μεροληπτικά εις βάρος του κατηγορουμένου ποιμενάρχη τους.
Διερωτούνται επίσης εάν υπάρχει άλλο Δικαστήριο, εκκλησιαστικό ή κοσμικό – σε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία ή σε Κράτος ευνομούμενο – όπου ένα και μόνο πρόσωπο ανέλαβε μόνο του όλους αυτούς τους ρόλους σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση και τους υπηρέτησε αυθαίρετα και προκλητικά παραβιάζοντας όλες τις διατάξεις της εκκλησιαστικής και ποινικής δικονομίας.
Απευθυνόμενοι στον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου, σημειώνουν τέλος πως έχει ήδη και προ της δίκης καταδικάσει τον τέως Μητροπολίτη Πάφου, περιφρονώντας το τεκμήριο αθωότητας του σύγχρονου νομικού πολιτισμού. Επισημαίνουν τέλος πως αυτή η θλιβερή πρωτοτυπία δεν τον “τιμά” προσωπικά, δεν είναι “κολακευτική” για την Ι. Σύνοδο και δεν “περιποιεί δόξα” στην Εκκλησία της Κύπρου.
