Η εικαστικός Χαρίκλεια Μαυρονικόλα είναι εμφανώς επηρεασμένη από την κουλτούρα της Αφρικής, από την οποία αντλεί θέματα και αξιοποιεί στοιχεία που έχουν βαθιές ρίζες στον πολιτισμό και την κοινωνία της Αφρικανικής Ηπείρου.
Οι πίνακες της Λίλυς όπως την αποκαλούν οι φίλοι της είναι μια εμπνευσμένη χρήση χρώματος και φωτός, σε δραματικά μεγαλειώδης τοπία, αγαλμάτινα πορτραίτα και νεκρή φύση. Ενσωματώνουν το αυτόχνον και γηγενές πνεύμα της μεγάλης αυτής ηπείρου. Αν και γεννημένη στο Ζαϊρ νιώθει τις κυπριακές της ρίζες , μολονότι μιλά άψογα Σουαχίλι. Αυτό το υπόβαθρο της επέτρεψε να φιλτράρει το άρωμα της Αφρικής με τα μάτια μιας ξένης αλλά για να συλλάβει το βάθος μέσω της καθημερινότητας.
Η ήπειρος των τροπικών χωρών , των ποικίλων ζώων , της μαύρης φυλής και των μεγάλων ζούγκλων, η Αφρική, δεν άφησαν ανεπηρέαστη την εικαστικό Χαρίκλεια Μαυρονικόλα η οποία για χρόνια έζησε στο Ζαϊρ.
Τα διαφορετικά ήθη και έθιμα, ο διαφορετικός πολιτισμός, η γλώσσα και η θρησκεία επηρέασαν την ζωγράφο η οποία δηλώνει πως λατρεύει την Αφρική το πνεύμα της, την παράδοση, τα χρώματα της τη μαγεία της, αλλά και τη νοσταλγία της.
Η συνάντηση με τον ηλικιωμένο νέγρο, με το τραχύ πρόσωπο και τις σκληρές γωνίες, ο παραδοσιακός χορός της νέγρικης φυλής ήταν για την ίδια κάτι το ξεχωριστό που τη συγκίνησε και την εντυπωσίασε. Με απέραντη αγάπη για τον τόπο που γεννήθηκε αλλά και τους ανθρώπους του, για τα ποτάμια που προσπαθούν να βρούν εύκολη διέξοδο προς τη θάλασσα, όπως άλλωστε και οι άνθρωποι, για να ξεφύγουν από τα αδιέξοδα τους, για το απέραντο πράσινο της πλούσιας εποχιακής βλάστησης που φτάνει σε μεγάλο ύψος και τα αραιά δέντρα, δημιουργεί στο καμβά με ποικίλα χρώματα και συναισθήματα. Έργα τέχνης μοναδικά.... Συνεπαρμένη από το συναισθηματικό της κόσμο , εμπνέεται, δημιουργεί πρόσωπα , τοπία και σκηνές με διαχρονικές αξίες, και συμβολισμούς. Το καλλιτεχνικό έργο της Λίλυς συνεχίστηκε στην Κύπρο. Συγκεκριμένα στην Πέγεια όπου διαμένει με τον σύζυγο της Jacob σε μια τοποθεσία με πανοραμική θέα. Εκεί στο σπίτι της...στο ατελιέ. Κάθε πινελιά της Λίλυς έχει το δικό της χαρακτήρα, απεικονίζει τη μαγική φύση, τον ουρανό και τη θάλασσα. Την ανατολή και τη δύση , ειδικά όταν πέφτει ο ήλιος και έρχεται η δύση.Η Λίλυ ζωγραφίζει σιωπηλά, απορροφημένη στο έργο της, λές και βρίσκεται στο δικό της κόσμο, συνεπαρμένη από το μεγαλείο της φύσης αλλά και από τον πόνο της ψυχής της...Ένας πόνος που δεν περνά...
Το «χτύπημα» της ζωής και η επιστροφή στο Θεό
Η μοίρα που έπαιξε άσχημο παιχνίδι για την εικαστικό, την έστρεψαν κοντά στο Θεό. Ο θάνατος της κόρης της σε ηλικία μόλις 23 ετών. Εργάζονταν όπως αναφέρει ως γεμολόγος σε πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Η πίστη βέβαια όπως η ίδια δηλώνει πάντοτε υπήρχε. Η απεικόνιση ιερών προσώπων ή θρησκευτικών σκηνών στους πίνακες της, δεν άργησε να έρθει. Πρώτα η Παναγία, μετά η Αγία Μαρίνα και αργότερα ο Άγιος Ευθύμιος. Τα μαθήματα για να αγιογραφεί τα πήρε δύο χρόνια από την Ιερά Μητρόπολη Πάφου. Σκληρή η φυσιογνωμία του Αγίου Ευθύμιου, όπως και του ηλικιωμένου γέρου υποστηρίζει. Ο ένας, όπως λέει, με την έκφραση της αγιότητας και ο άλλος με την έκφραση του παραδοσιακού κι όλα αυτά βγαίνουν από τη μαγεία της ζωής. Υποστηρίζει πως η μεταφορά πολιτισμικών στοιχείων σ’ ένα εικαστικό έργο μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Αυτή συνέχισε, είναι η ελευθερία που απολαμβάνουν οι ζωγράφοι και οι ποιητές. ... και η χειροτεχνία Η κατασκευή με το χαρτί ήταν και αυτή στους στόχους της. Η πνευματική της αναζήτηση δεν σταματά στον καμβά, Η αρχή με την κουκουβάγια, το πολύ τις σοφίας σε ονειρεμένα χρώματα. Η Χαρίκλεια Μαυρονικόλα συνεχίζει να δημιουργεί.Συνεχίζει να πονά για τον θάνατο της μονάκριβης της αλλά παρηγοριά της είναι πως κάποιες στιγμές την αισθάνεται δίπλα της, όπως ομολογεί. Εκεί απορροφημένη στην τέχνη της ζωγραφικής που τόσο αγαπά συνεχίζει την δημιουργία.Ο πόνος δεν περνά ωστόσο καταλαγιάζει... προσθέτει.
Η εικαστικός γεννήθηκε το 1958 από Κύπριους γονείς, στο Ζαϊρ , σημερινή Δημοκρατία του Κονγκό.Ο πατέρας της ήταν διευθυντικό στέλεχος στην βιομηχανία εξορρήξεων της χώρας. Έλαβε την ακαδημαϊκή της μόρφωση και την πρώτη της καλλιτεχνική της εκπαίδευση στο Βέλγιο. Επέστρεψε στο Ζαϊρ το 1976 για να εφαρμόσει στον καμβά τις εντυπώσεις τις από την Αφρική. Σημειώνεται πως η Χαρίκλεια Μαυρονικόλα έχει στο ενεργητικό της πολλές εκθέσεις.
