Φαίνεται ότι οι ιστορικοί κατασκηνωτικοί χώροι κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο, ενώ αυτοί που παραμένουν είτε έχασαν το τρένο της αναβάθμισης των υπηρεσιών είτε δεν είναι αρκετοί για να ανταποκριθούν στη ζήτηση. Από το 2023 ο δημοφιλής κατασκηνωτικός χώρος της Πόλης Χρυσοχούς είναι εκτός λειτουργίας, εν αναμονή για επενδυτή και σχεδίων ανάπλασης. Παράλληλα, ο κατασκηνωτικός χώρος στο Τρόοδος, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος στην οροσειρά, τη φετινή θερινή περίοδο τελεί υπό αβεβαιότητα ως προς τη λειτουργία του, με το επικρατέστερο σενάριο να είναι το να ακολουθήσει το παράδειγμα αυτού στην Πόλη Χρυσοχούς.
Είναι εμφανής η απουσία κρατικού σχεδιασμού για αυτόν τον τομέα, σύμφωνα με την Αλεξία Σακαδάκη του κινήματος Οικολόγων. «Σε αντίθεση με το εξωτερικό, ήταν πάντα ένας παραμελημένος τομέας. Για παράδειγμα στον κατασκηνωτικό χώρο Πόλης Χρυσοχούς ήταν αρμόδιοι φορείς και η τοπική αρχή και το Υφυπουργείο Τουρισμού, αλλά κανένας από τους δύο δεν ενδιαφέρθηκε να τον φροντίσει, επιλέγοντας να βγαίνουν σε προσφορές για να τον χειριστούν τρίτοι. Δεν μπορεί να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο ένα κράτος. Εάν θέλουμε να έχουμε έναν στρατηγικό σχεδιασμό για το τι θα προσφέρουμε ως τουριστικό προϊόν, πρέπει να αποφασίσουμε ποιος χειρίζεται τους κατασκηνωτικούς χώρους. Και είναι κρίμα, γιατί το θέμα αφορά την ανάγκη του κόσμου να είναι κοντά στη φύση, να έχει φθηνές οικονομικές διακοπές και να απολαύσει τη φύση της Κύπρου», σημείωσε.
Αναβαθμίσεις και αδυναμίες
Στην Κύπρο αυτό το καλοκαίρι θα είναι σε λειτουργία υπό την ευθύνη του Τμήματος Δασών τρεις δημόσιοι χώροι κατασκήνωσης. Στα «Πλατάνια», στον «Σταυρό της Ψώκας» και στο «Καμπί του Καλογήρου», ο οποίος βρίσκεται στον δρόμο Προδρόμου – Μονής Τροοδίτισσας, προς τις Πάνω Πλάτρες. Σύμφωνα με πληροφόρηση από το Τμήμα Δασών, ο χώρος αυτός θα λειτουργήσει εντός Ιουνίου, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων σύγχρονα ντουζ και αποχωρητήρια, νέα παγκάκια και ράμπες για ΑμεΑ, ώστε να συνάδει με τη σύγχρονη πραγματικότητα και να είναι «στολίδι» της περιοχής. Ωστόσο η εικόνα αυτή δεν θα επικρατεί στους άλλους δύο κατασκηνωτικούς χώρους, στα «Πλατάνια» και τον «Σταυρό της Ψώκας», όπου παρουσιάζονται αδυναμίες. Σημειώνεται ότι ο κατασκηνωτικός χώρος στα «Πλατάνια» είναι χωρητικότητας μόνο 115 τροχόσπιτων και 30 – 40 αντίσκηνων, με αποτέλεσμα να είναι κάθε χρόνο υπερπλήρης. Για το «Καμπί του Καλογήρου» ακόμη να οριστικοποιηθεί ο αριθμός των θέσεων, αλλά σίγουρα θα είναι μικρότερος από αυτόν στα Πλατάνια. Στον «Σταυρό της Ψώκας» μπορούν να φιλοξενηθούν 60 αντίσκηνα – τροχόσπιτα ή περίπου 150 άτομα.
Σύμφωνα με το Τμήμα Δασών θα συνεχίσουν να γίνονται αναβαθμίσεις στους κατασκηνωτικούς χώρους που έχει υπό την ευθύνη του. Επίσης το Τμήμα είναι στη διαδικασία να ετοιμάσει και να στείλει στη Νομική Υπηρεσία κανόνες λειτουργίας των κατασκηνωτικών χώρων που είναι αρμόδιο, καθώς μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν, ούτως ώστε, αν συνεχίζουν να εντοπίζονται κάποιες ατασθαλίες, αυτές να διευθετηθούν.
Αποφεύγουν οι επενδυτές
Κατά καιρούς το Τμήμα Δασών αξιοποιεί επιδοτήσεις του Υφυπουργείου Τουρισμού, που δίνονται στα πλαίσια βελτίωσης του αγροτουρισμού, για αναβαθμίσεις των κατασκηνωτικών του χώρων, σύμφωνα με τον λειτουργό Μάριο Τσιανάκκα. Εδώ σταματά η εμπλοκή του Υφυπουργείου σε δημόσιους κατασκηνωτικούς χώρους, οι οποίοι δεν είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με τους επισκέπτες να καταβάλλουν ένα χαμηλό αντίτιμο για τη διαμονή τους. Την ίδια ώρα το Υφυπουργείο είναι υπεύθυνο για την αδειοδότηση ιδιωτικών επενδύσεων σε τουριστικές κατασκηνώσεις. Τόνισε ότι σήμερα υπάρχει δυσκολία στο να γίνουν τέτοιες επενδύσεις, καθώς οι ιδιώτες που κατέχουν γη κοντά στη θάλασσα ή το δάσος, προτιμούν να επενδύουν σε άλλου είδους αναπτύξεις. «Δεν είναι σε άνθηση ο κατασκηνωτικός τουρισμός στην Κύπρο και αυτό είναι η πραγματικότητα», σημείωσε.
«Glamping»
Τον περασμένο Ιούνιο η Βουλή απέρριψε το νομοσχέδιο για τη θεσμοθέτηση τουριστικών κατασκηνώσεων πολυτελείας τύπου «glamping». Ψηφίστηκε ωστόσο σχετική πρόταση νόμου που κατατέθηκε από βουλευτές του ΑΚΕΛ για τροποποίηση του περί της Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Έργα Νόμου, ώστε να περιληφθούν οι συγκεκριμένες κατασκηνώσεις στα έργα του Πρώτου Παραρτήματος της βασικής νομοθεσίας, για τα οποία απαιτείται Μελέτη Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον.
