Τι αισθάνεται ο μέσος Κύπριος για τους πολιτικούς και εν γένει την πολιτική στην Κύπρο; Μια απάντηση μου έδωσε η ευγενική κυρία η οποία με πήρε τη βδομάδα που πέρασε για να εκφράσει διαμαρτυρίες. «Νομίζω ότι πλέον ούλλοι περιπαίζουν μας». Πρόκειται για μια δήλωση η οποία βγάζει θυμό, εκφράζει απογοήτευση, αλλά κυρίως αποπνέει εξάντληση. Πρόκειται για μια τοποθέτηση που μάλλον εκπροσωπεί τους περισσότερους Κυπρίους. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αλλά ας μείνουμε σε αυτά που απασχολούν σήμερα την επικαιρότητα.
Θυμός
Αισθανόμαστε θυμό γιατί και η προηγούμενη και η νυν κυβέρνηση μας έπιασαν κορόιδα με τα φωτοβολταϊκά. Μιλούμε για τη μεγάλη εκείνη μερίδα Κυπρίων που μπήκαν στον κόπο και κυρίως στα έξοδα να τα τοποθετήσουν στις στέγες τους πληρώνοντας κατά μέσο όρο 6.000 ευρώ. Όλοι σκέφτηκαν ότι με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούν και την τσέπη τους, αλλά συνεισφέρουν και στη μείωση των ρύπων. Μείωση των ρύπων σημαίνει καθαρότερος αέρας αλλά και μείωση των τεράστιων προστίμων που πληρώνει κάθε χρόνο η χώρα μας στην ΕΕ, γιατί παραβιάζει τις ποσοστώσεις που έχουν συμφωνηθεί. Τα λεφτά των ρύπων ως γνωστό τα πληρώνει ο καταναλωτής. Σε έναν λογαριασμό των 500 ευρώ, το 16% της τελικής τιμής είναι τα χρήματα που πληρώνουμε ως καταναλωτές σε δικαιώματα αερίων θερμοκηπίου, δηλαδή 80 ευρώ. Τραγικό. Μια χώρα με 340 μέρες τον χρόνο ηλιοφάνεια πληρώνει πέραν των 200 εκατ. ευρώ τον χρόνο πέναλτι για ρύπους, αλλά και το πιο ακριβό ρεύμα στην Ευρώπη για δύο λόγους. Πρώτον διότι ακόμα η Αρχή Ηλεκτρισμού ζει στη δεύτερη βιομηχανική επανάσταση, δηλαδή καίει μαζούτ, χρεώνοντάς μας 33 σεντ την κιλοβατώρα για να καλύψει καύσιμα και μισθούς. Δεύτερον διότι οι ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών πάρκων είναι άπληστοι. Παρότι οι περισσότεροι έχουν αποσβέσει τα πάρκα τα οποία έχουν αποκτήσει προνομιακά, μας χρεώνουν 28 σεντ την κιλοβατώρα, ενώ τους στοιχίζει 5.
Όλοι σκεφτήκαμε ότι τα φωτοβολταϊκά πάρκα οικιακής χρήσης θα ήταν μια λύση, με την κυβέρνηση επιπλέον να τα επιχορηγεί και με ένα ποσό το οποίο έπαιρνες, αν δεν χρωστούσες και αν δεν είχες καθυστερημένες οφειλές στο κράτος. Σήμερα τι μας λένε; Ανακάλυψαν οι φωστήρες ότι παράγουμε περισσότερο ρεύμα από τα φωτοβολταϊκά μας. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να χαρούμε. Επιτέλους παράγουμε φθηνό ρεύμα από τον ήλιο. Έλα όμως που δεν μπορούμε να το αποθηκεύσουμε. Ναι, δεν έχουμε μπαταρίες αποθήκευσης και ναι το απόγευμα το πετάμε. Για τον σκοπό αυτό, επειδή δεν μπορούμε να το αποθηκεύσουμε, πρέπει να εργάζονται στο φουλ οι μηχανές μαζούτ της ΑΗΚ και να πληρώνουμε πανάκριβα το ρεύμα που καταναλώνουμε το βράδυ. Με λίγα λόγια τους 3 τελευταίους μήνες οι Κύπριοι επέστρεψαν στο χαράτσι των 300-400 ευρώ για ρεύμα συν τις 6.000 που έδωσαν για να βάλουν φωτοβολταϊκά! Πότε θα αποσβέσουμε τα φωτοβολταϊκά; Ποιος νοιάζεται; Αισθανόμαστε θυμό γιατί κανένας δεν νοιάζεται και αυτό γίνεται κατανοητό από την απάντηση του πιο κάτω ερωτήματος. Γιατί δεν μπορούμε να αποθηκεύσουμε το ρεύμα που παράγουμε τζάμπα από τον ήλιο; Διότι ούτε η ΑΗΚ, ούτε οι ολιγάρχες των φωτοβολταϊκών που χρηματοδοτούν τις προεκλογικές καμπάνιες των Προέδρων και των κομματαρχών, δεν θέλουν να επενδύσουν σε μπαταρίες. Να τις αγοράσουν τις μπαταρίες οι πολίτες μας λένε. Αυτοί θέλουν μόνο να βγάζουν κέρδη! Ούτε καλώδιο για μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας θέλουν να ποντισθεί για να στέλνουμε τα πλεονάσματα από τα φωτοβολταϊκά και να τα πωλούμε σε διπλανές χώρες. Φοβούνται και το αντίστροφο. Ότι μέσω του καλωδίου θα μπορούσε ο κόσμος κάποια στιγμή να αγοράζει πιο φθηνά από τις τιμές που αυτοί καθορίζουν. Τελικά, η κυβέρνηση την Παρασκευή ανακοίνωσε χορηγία 35 εκατ. ευρώ για να στηρίξει την αποθήκευση 350 MWh. Τα λεφτά βασικά μέσω του προγράμματος πολιτικής συνοχής «ΘΑλΕΙΑ 2021-2027», θα καταβάλουν οι φορολογούμενοι. Πώς να μην είναι θυμωμένοι; Έχουν πληρώσει για φωτοβολταϊκά, χάρηκαν για μερικούς μήνες φθηνό ρεύμα, στη συνέχεια άρχισαν να πληρώνουν όπως πριν και τώρα τους λένε ξαναπληρώστε για να αποθηκεύουν οι ολιγάρχες του ηλεκτρισμού το ρεύμα που εσείς παράγετε μπας και μπορέσουμε να σας το δώσουμε πιο φθηνά.
Απογοήτευση
Αισθανόμαστε απογοήτευση γιατί υπουργοί, πολιτικοί και κόμματα μας έχουν φλομώσει στις εξυπνάδες για τους αερόσακους. Τη στιγμή που μιλάμε 80.000 αυτοκίνητα με ελαττωματικούς αερόσακους takata κινούνται στους κυπριακούς δρόμους. Αν σε αυτά επιβαίνει ένα άτομο μιλάμε για το 10% του πληθυσμού. Αν μεταφέρουν 2 άτομα μιλάμε για διπλάσιο ποσοστό. Αυτά τα άτομα βρίσκονται ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο να χάσουν ακόμα και τη ζωή τους αν κρίνουμε από τα δύο θανατηφόρα που είχαμε μέχρι στιγμής εξαιτίας των αερόσακων αυτών.
Οι αερόσακοι takata έχουν συνδεθεί με τουλάχιστον 50 θανάτους παγκοσμίως και πολλές χιλιάδες τραυματισμούς. Το πρόβλημα προήλθε όταν διαπιστώθηκε ότι οι αερόσακοι μετά από σύγκρουση οχημάτων εκρήγνυνται με υπερβολική δύναμη ή απελευθερώνουν επικίνδυνες ουσίες, όπως θραύσματα μεταλλικών κομματιών. Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε μία από τις μεγαλύτερες ανακλήσεις αυτοκινήτων στην ιστορία. Οι ανακλήσεις αερόσακων takata αφορούν πάνω από 100 εκατομμύρια οχήματα παγκοσμίως. Η κρίση αυτή ξεκίνησε γύρω στο 2013 και συνεχίζεται, με πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες να ανακαλούν οχήματα λόγω των προβλημάτων που σχετίζονται με τους αερόσακους. Οι συγκεκριμένες ανακλήσεις περιλάμβαναν πολλές μεγάλες μάρκες και συνέβησαν σε πολλές φάσεις, καθώς οι ανακαλύψεις των ελαττωμάτων γίνονταν σταδιακά.
Τι κάνουν γι' αυτό στο Προεδρικό; Εκπονούν σχέδια λέει και τυπώνουν για να μοιράσουν κουπόνια ώστε να κυκλοφορούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι με λεωφορείο! Υπάρχουν γραμμές, λέμε τώρα, για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες στις πόλεις; Τι θα γίνει με τα αυτοκίνητα που κινούνται στο ύπαιθρο; Την Παρασκευή διαβάσαμε και μια άλλη πανέξυπνη ιδέα να ενοικιάζουν οι τακατόπληκτοι αυτοκίνητα από τις ιδιωτικές εταιρείες ενοικίασης. Όσο λογικές τιμές κι αν δοθούν ποιο νοικοκυριό στην Κύπρο μπορεί να αντέξει να ενοικιάζει για μήνες αυτοκίνητο;
Αντί να μπει μπροστά η κυβέρνηση και να επιβάλει την άμεση εισαγωγή και εγκατάσταση των αερόσακων, αρκέστηκε στα λεωφορεία, στα προς ενοικίαση ΙΧ και σε μια ανακοίνωση ότι θα εγγυηθεί χρηματικά τις εισαγωγές των εταιρειών. Η εγγύηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αρκεί. Πώς θα λυθεί το πρόβλημα όταν τηλεφωνούν οι άνθρωποι και κανένας δεν σηκώνει το τηλέφωνο; Ποιος θα αναλάβει επίσης την πολιτική ευθύνη γιατί από το 2013 όταν ξεκίνησε το σκάνδαλο των takata και όλες οι κυβερνήσεις ξεκίνησαν να διαχειρίζονται, στην Κύπρο οι δικές μας αρχές αγρόν ηγόρασαν και ζεύγη βοών πέντε; Αν το ΤΟΜ και οι εταιρείες έκαναν τη δουλειά τους αντικαθιστώντας σταδιακά τους takata, σήμερα το πρόβλημα δεν θα ένα βουνό από 80.000 αερόσακους αλλά μερικές χιλιάδες.
Εξάντληση
Επανέρχομαι στην κυρία. Η φωνή της έβγαζε μιαν εξάντληση. «Κάθε δύο χρόνια πήγαινα για μαστογραφία, όπως ίσχυε μέχρι πρόσφατα χωρίς ιδιαίτερες διατυπώσεις». Τα ζοφερά νούμερα από μόνα τους κτυπούν καμπανάκι, οπότε όλες οι καμπάνιες του κράτους και των γυναικείων οργανώσεων έπρεπε να ληφθούν υπόψη. Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη συχνότερη μορφή καρκίνου στις γυναίκες. Περίπου μία στις οχτώ γυναίκες θα νοσήσει με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής της, ενώ παγκοσμίως καταγράφονται περισσότερες από 2 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις και γύρω στις 700 χιλιάδες γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από αυτήν την ασθένεια κάθε χρόνο. Στην Κύπρο, παρατηρούνται περίπου 600 νέα περιστατικά ετησίως. Πήγε λοιπόν η φτωχή κυρία στο διαγνωστικό κέντρο, αλλά της είπαν ότι χρειάζεται να πάει στον προσωπικό της γιατρό. Πήγε στον προσωπικό της γιατρό αλλά της είπε ότι το παραπεμπτικό πλέον εκδίδεται από χειρουργό. Πήγε σε χειρουργό. Της έδωσε παραπεμπτικό, πήγε στο διαγνωστικό κέντρο και της είπαν να πάει σε μερικούς μήνες. Ξόδεψε το 15% της σύνταξής της ήτοι 120 ευρώ και έκανε την εξέταση αμέσως.
Τα συναισθήματα
Θυμός, απογοήτευση οργή, εξάντληση. Όπου κοιτάξεις η Κύπρος σε πληγώνει, αλλά πότε δεν θα το βάλουμε κάτω. Χρειαζόμαστε καλύτερους πολιτικούς και καλύτερη δημόσια υπηρεσία. Για να τα πετύχουμε αυτά βέβαια πρέπει όλοι εμείς να γίνουμε καλύτεροι.
