Μεγαλειώδης εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με αφορμή τη γενοκτονία που συντελείτε στη Γάζα, καλούν τοπικές κυβερνήσεις αλλά και το ίδιο το Ισραήλ να βάλουν ένα τέρμα στην εν εξελίξει ανθρωπιστική κρίση. Στην προσπάθεια αυτή, συντάσσεται και το Παλαιστινιακό Διεθνές Κίνημα BDS (Boycott, Divestment, and Sanctions/ μποϊκοτάζ, αποεπένδυση, κυρώσεις). Μετρά 20 χρόνια δράσης και αυτό εξηγεί ότι δεν ξεκίνησαν όλα στις 7 Οκτωβρίου του 2023. Τις προηγούμενες εβδομάδες το BDS Κύπρου προσκάλεσε δύο εκπροσώπους της Εθνικής Επιτροπής του BDS όπου είχαν συναντήσεις με πολιτικά κόμματα, συντεχνίες και άλλες κοινωνικές ομάδες, προκειμένου να συζητήσουν το ρόλο της Κύπρου στην τήρηση των υποχρεώσεων της, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο σχετικά με την κατάσταση στην Παλαιστίνη και με αυτή την αφορμή εκπρόσωποί τους μιλούν στον «Π» για τις δράσεις τους, τη στάση της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη για τα όσα τεκταίνονται στη Γάζα, την οπτική των Παλαιστινίων έναντι της Χαμάς και τις σχέσεις Κύπρου-Ισραήλ.
Καθώς το BDS συμπληρώνει 20 χρόνια ακτιβισμού, ποιο ήταν το αρχικό κίνητρο για την ίδρυση του κινήματος;
Εμπνευσμένο από το κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων στις ΗΠΑ και το κίνημα κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, το κίνημα Boycott, Divestment, and Sanctions (BDS) είναι ένα παλαιστινιακά ηγετικό παγκόσμιο κίνημα που υιοθετεί μη βίαιες τακτικές για να ασκήσει πίεση στο Ισραήλ. Το μη βίαιο κίνημα BDS ξεκίνησε το 2005 από την απόλυτη πλειοψηφία της παλαιστινιακής κοινωνίας, στην ιστορική Παλαιστίνη και στην εξορία. Απαιτεί τον τερματισμό της στρατιωτικής κατοχής του Ισραήλ από το 1967, την κατάργηση του συστήματος απαρτχάιντ, όπως πλέον έχει επιβεβαιωθεί από το Διεθνές Δικαστήριο και έχει καταγραφεί νωρίτερα από τη Διεθνή Αμνηστία και μια παγκόσμια συναίνεση οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων· και τον σεβασμό στο δικαίωμα των Παλαιστίνιων προσφύγων να επιστρέψουν στα εδάφη τους και να λάβουν αποζημιώσεις. Τα τελευταία 20 χρόνια, έχουμε κερδίσει παγκόσμια υποστήριξη από συνδικάτα, συνασπισμούς αγροτών, καθώς και κινήματα φυλετικής, κοινωνικής και κλιματικής δικαιοσύνης, που μαζί εκπροσωπούν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους.
Ποια είναι η βασική ιδέα πίσω από το μποϊκοτάζ εταιρειών; Έχει το BDS επιτύχει συγκεκριμένα αποτελέσματα ή είναι κυρίως μια μορφή ακτιβισμού;
Το Ισραήλ παραβιάζει συστηματικά το διεθνές δίκαιο διαπράττει εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία εναντίον των Παλαιστίνιων κυρίως επειδή άλλα κράτη και διεθνείς οργανώσεις έχουν αποτύχει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου . Το κίνημα BDS χρησιμοποιεί τη μέθοδο των στοχευμένων μποϊκοτάζ. Στρατηγικά εστιάζουμε σε σχετικά μικρό αριθμό προσεκτικά επιλεγμένων εταιρειών και προϊόντων για μέγιστο αντίκτυπο. Στοχεύουμε εταιρείες που παίζουν σαφή και άμεσο ρόλο στα εγκλήματα του Ισραήλ και όπου υπάρχει πραγματική πιθανότητα νίκης, όπως συνέβη μεταξύ άλλων με τις Puma, G4S, Veolia, Orange και Pillsbury. Η πίεση στέλνει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα σε εκατοντάδες άλλες συνεργάτιδες εταιρείες ότι «έρχεται η σειρά σας, οπότε φύγετε πριν είναι πολύ αργά!». Η υποστήριξη προς το BDS και η επιρροή του κινήματος, συμπεριλαμβανομένης της επίδρασης στη χάραξη πολιτικής, έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα παγκοσμίως. Αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό τώρα λόγω της σταθερής πτώσης της ισραηλινής οικονομίας. Αυτό οδήγησε το κίνημα BDS να δημιουργήσει το hashtag #ShutDownNation, που έχει χρησιμοποιήσει ακόμα και οι Financial Times.
Οι επικριτές συχνά λένε ότι το BDS τελικά επιδιώκει την εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ. Πώς απαντάτε σε αυτό;
Όπως δήλωσε ο πρώην ανώτερος αξιωματούχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ Craig Mokhiber, «επιτυχημένα, οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου έχουν καταστήσει σαφές ότι το BDS ‘δεν είναι μόνο ηθική επιταγή και συνταγματικό και ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά και διεθνής νομική υποχρέωση’». Βασισμένο στη Διεθνή Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το κίνημα BDS αντιτίθεται κατηγορηματικά σε όλες τις μορφές ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένης της ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού. Το BDS στοχεύει τη συνεργασία με εγκλήματα, όχι με την ταυτότητα. Μια σημαντική, αλλά συχνά παραβλεπόμενη, φράση-κάλεσμα του BDS από το 2005 απηύθυνε έκκληση σε συνειδητοποιημένους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο «να πιέσουν τα αντίστοιχα κράτη τους να επιβάλουν εμπάργκο και κυρώσεις κατά του Ισραήλ». Πράγματι, το κίνημα BDS είναι περήφανο που έχει ως συνεργάτες ομάδες μεγέθους όπως το Jewish Voice for Peace (JVP) στις ΗΠΑ και άλλες μικρότερες αλλά σημαντικές προοδευτικές εβραϊκές ομάδες στον Καναδά, την Ευρώπη, τη Νότια Αφρική, την Αυστραλία και τη Λατινική Αμερική. Ένας μικρός αλλά σημαντικός αριθμός Εβραίων Ισραηλινών έχει ενταχθεί στο κίνημα και έχει παίξει σημαντικό ρόλο στις παγκόσμιες εκστρατείες μας. Στην τρέχουσα παγκόσμια εκστρατεία για να σταματήσει η γενοκτονία του Ισραήλ στη Γάζα, το JVP έχει ηγηθεί ειρηνικών καθιστικών διαμαρτυριών και καταλήψεων στις ΗΠΑ υπό το σύνθημα «Not in Our Name» που έχουν εμπνεύσει δίκτυα ακτιβιστών σε αρκετές άλλες χώρες.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ έχει δημιουργήσει ισχυρές συνεργασίες και έχει γίνει πρότυπο για ακροδεξιούς, ξενοφοβικούς ή αυταρχικούς ηγέτες και ομάδες σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους είναι ανοιχτά αντισημίτες, γεγονός που έχει μειώσει την δημοτικότητά του παγκοσμίως, ακόμα και μεταξύ των Εβραίων millennials, και έχει ενισχύσει την υποστήριξη προς το BDS.
Πριν από τις 7 Οκτωβρίου 2023, υπήρχε ήδη ισχυρός λόγος για μποϊκοτάζ επιχειρήσεων ή οργανισμών που υποστηρίζουν το Ισραήλ; Τι έχει αλλάξει μετά τις 7 Οκτωβρίου; Βλέπετε περισσότερη ανταπόκριση ή υποστήριξη;
Όσο επώδυνο και καταστροφικό κι αν είναι όλο αυτό, η αποτυχία της ζωντανά μεταδιδόμενης γενοκτονίας του Ισραήλ να αναγκάσει τους Παλαιστίνιους να παραδοθούν είναι σημάδι ότι τα θεμέλια του σχεδόν 77 ετών καθεστώτος αποικιακής καταπίεσης των εποίκων κλονίζονται, και οι Παλαιστίνιοι πλησιάζουν πιο κοντά στην απελευθέρωση. Με θαυμαστή αντίσταση, ο παλαιστινιακός λαός επιμένει στη δικαιοσύνη, την απελευθέρωση και τα δικαιώματά του.
Η επιρροή του κινήματος BDS στον αγώνα κατά της κρατικής, εταιρικής και θεσμικής συνεργασίας με το καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ έχει αυξηθεί σημαντικά σε αυτές τις εποχές γενοκτονίας, αρχίζοντας να επηρεάζει πολιτικές σε ορισμένα κράτη. Το κίνημα έχει αναπτύξει τις συνεργασίες του με κινήματα φυλετικής, κοινωνικής, οικονομικής, φύλου και κλιματικής δικαιοσύνης παγκοσμίως, εντείνοντας την πίεση του για να τερματιστεί η συνεργασία. Αυτή η επιρροή μεγάλωσε σημαντικά μετά την απόφαση του Διεθνές Δικαστηρίου (ICJ) για την πιθανή γενοκτονία του Ισραήλ τον Ιανουάριο 2024, που ενεργοποίησε με ξεκάθαρο τρόπο τις νομικές υποχρεώσεις όλων των κρατών να τερματίσουν τη συνεργασία. Αυτό έχει επηρεάσει όχι μόνο το πολιτικό κύρος του Ισραήλ, αλλά έχει επίσης επιταχύνει την οικονομική του πτώση.
Βλέπετε την Κύπρο να εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη;
Στις 19 Ιουλίου 2024, το Διεθνές Δικαστήριο (ICJ) έκρινε το Ισραήλ ένοχο για απαρτχάιντ και χαρακτήρισε παράνομη τη στρατιωτική του κατοχή. Αυτή ήταν η δεύτερη καταδικαστική απόφαση του Διεθνές Δικαστηρίου εναντίον του Ισραήλ μέσα σε αυτό το έτος, αφού είχε επιβεβαιώσει τον Ιανουάριο την πιθανότητα γενοκτονίας και είχε εκδώσει επανειλημμένες εντολές προσωρινών μέτρων. Στις 18 Σεπτεμβρίου, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε συντριπτικά για την επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ για πρώτη φορά εδώ και 42 χρόνια! Η πλειοψηφία επιβεβαίωσε ότι η ιστορική απόφαση του Διεθνές Δικαστηρίου ενεργοποιεί τη νομική υποχρέωση όλων των κρατών να τερματίσουν τη συνεργασία στο παράνομο καθεστώς κατοχής και απαρτχάιντ του Ισραήλ. Σημειώνουμε ότι η Κύπρος ψήφισε υπέρ αυτής της απόφασης.
Όλες αυτές οι αποφάσεις επιβεβαίωσαν τη νομική υποχρέωση των κρατών να αποτρέψουν γενοκτονία και να τερματίσουν τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής άμεσου και πλήρους στρατιωτικού εμπάργκο και στοχευμένων κυρώσεων.
Δεκάδες ειδικοί σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσαν ότι η απόφαση του ICJ «επιβεβαίωσε οριστικά μια αρχή που φαινόταν ασαφής, ακόμη και για τα Ηνωμένα Έθνη: Η ελευθερία από την ξένη στρατιωτική κατοχή, τη φυλετική διαχωριστική πολιτική και το απαρτχάιντ είναι απόλυτα μη διαπραγματεύσιμη». Η απόφαση συνιστά μια αλλαγή παραδείγματος, από ένα μοντέλο που εστιάζει σε «διαπραγματεύσεις» μεταξύ καταπιεστή και καταπιεζόμενου, σε ένα που εστιάζει στην ευθύνη, τις κυρώσεις και την επιβολή για τον τερματισμό του συστήματος καταπίεσης και την τήρηση των απαραβίαστων, διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού.
Για να τηρήσουν τα κράτη την υποχρέωση να μην αναγνωρίσουν ως νόμιμη μια κατάσταση που δημιουργήθηκε από τέτοια σοβαρή παραβίαση, και να μην βοηθούν ή υποστηρίζουν τη διατήρησή της, πρέπει να λάβουν μέτρα ώστε να τηρούν οι ίδιοι καθολικά δεσμευτικούς κανόνες αναγκαστικού δικαίου, δηλαδή, να αποφεύγουν ή να τερματίζουν τη συνεργασία και να μην προκαλούν βλάβη. Αν και αυτά τεχνικά δεν θεωρούνται κυρώσεις, αποτελούν υποχρέωση και όχι διακριτική ευχέρεια.
Για να είναι νόμιμες οι κυρώσεις ή το καθεστώς κυρώσεων πρέπει να συμμορφώνονται με τον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, να σέβονται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, τις ανθρωπιστικές υποχρεώσεις και τους κανόνες αναγκαστικού δικαίου. Πρέπει επίσης να είναι αναλογικές και να μην υιοθετούνται ως μέσο προώθησης γεωστρατηγικών συμφερόντων. Οι κυρώσεις πρέπει να στοχεύουν τις δομές καταπίεσης και να μην προκαλούν αδικαιολόγητη βλάβη σε αμάχους, είτε σκόπιμα είτε όχι.
Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τομείς στους οποίους η Κύπρος μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις:
• Στρατιωτικές συνδέσεις, συμπεριλαμβανομένου εμπορίου, μεταφοράς και διέλευσης στρατιωτικού και διττής χρήσης υλικού, συνεργασιών, κοινής εκπαίδευσης, ακαδημαϊκής έρευνας και άλλων μορφών στρατιωτικής συνεργασίας.
• Ενεργειακές συνδέσεις, συμπεριλαμβανομένης της προμήθειας πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα.
• Οικονομικές και χρηματοπιστωτικές συνδέσεις, συμπεριλαμβανομένου εμπορίου, συμφωνιών συνεργασίας και φόρουμ, και τραπεζικών σχέσεων.
• Πολιτιστικές συνδέσεις, συμπεριλαμβανομένης ακαδημαϊκής συνεργασίας και αθλητισμού (συμπεριλαμβανομένου αποκλεισμού από Ολυμπιακούς, FIFA κ.ά.).
• Διπλωματικές συνδέσεις, συμπεριλαμβανομένων των επίσημων σχέσεων, συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς, δίκτυα και συναντήσεις.
Υπάρχουν εταιρείες με έδρα την Κύπρο που υποστηρίζουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ; Για παράδειγμα, μερικές εταιρείες παρακολούθησης φέρεται ότι έχουν βάση στην Κύπρο.
Μπορούμε να αναφέρουμε μια κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία WiSpear. Είναι ιδιοκτησία του Tal Dilian, ενός Ισραηλινού που περιγράφεται στα μέσα ως πρώην αξιωματικός πληροφοριών. Μετά τους κατασκευαστές όπλων, ο τομέας της τεχνολογίας είναι ίσως ο δεύτερος πιο εμπλεκόμενος τομέας στη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Ισραήλ εναντίον 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων και στην παράνομα κατεχόμενη και αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας.
Ο τομέας της τεχνολογίας αποτελεί στήριγμα της οικονομίας του απαρτχάιντ που τροφοδοτεί το πολεμικό ταμείο του Ισραήλ. Οι εταιρείες τεχνολογίας παρέχουν σκόπιμα στο Ισραήλ τεχνολογίες καταπίεσης (συμπεριλαμβανομένου του spyware) που χρησιμοποιούνται για να διαπραχθούν σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Το καθεστώς του ισραηλινού απαρτχάιντ και οι ιδιωτικές εταιρείες που πωλούν spyware παγκοσμίως συνδέονται στενά. Η εξαγωγή της τεχνολογίας μετατρέπει το ισραηλινό απαρτχάιντ σε παγκόσμια απειλή. Μπορούμε να δράσουμε τώρα για να σταματήσουμε αυτήν την τεχνολογία spyware και να την απαγορεύσουμε εντελώς, πρέπει να προστατευθεί το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, τόσο απαραίτητο για τη δουλειά δικηγόρων, δημοσιογράφων και υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κανένας από εμάς δεν θα είναι ασφαλής, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.
Υπάρχει ακόμα χώρος για λύση; Πόσο μακριά βρισκόμαστε σήμερα από μια λύση των δύο κρατών;
Εμείς εργαζόμαστε για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ισότητα για όλους τους Παλαιστίνιους. Χρησιμοποιούμε μη βίαιες και ηθικά συνεπείς τακτικές για να τερματίσουμε την κρατική, εταιρική και θεσμική συνεργασία με το καθεστώς αδικίας που διαρκεί 77 χρόνια. Το κίνημα BDS δεν υποστηρίζει καμία συγκεκριμένη πολιτική λύση. Υποστηρίζει τα τρία βασικά δικαιώματα που αποτελούν το ελάχιστο που απαιτείται από το διεθνές δίκαιο, ώστε ο παλαιστινιακός λαός να ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση.
Πώς σχολιάζετε τη στάση της κυπριακής κυβέρνησης σχετικά με αυτό που πολλοί διεθνείς παρατηρητές χαρακτηρίζουν ως γενοκτονία;
Η Κυπριακή κυβέρνηση έχει επιτρέψει τη γενοκτονία του Ισραήλ κατά 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων τους τελευταίους 20 μήνες.
• Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο 2024 κάλεσε τα κράτη να σταματήσουν την εισαγωγή προϊόντων από τις κατεχόμενες από το Ισραήλ περιοχές και τη μεταφορά όπλων προς το Ισραήλ, όπου υπάρχει εύλογη υποψία χρήσης τους στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Οι ειδικοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ ζήτησαν πλήρες εμπάργκο όπλων προς το Ισραήλ, περιλαμβάνοντας ακόμη και διττής χρήσης υλικά.
• Η Κύπρος συμμετέχει στη στρατηγική συμμαχία 3+1 με την Ελλάδα, το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, που περιλαμβάνει ενεργειακές και στρατιωτικές συνεργασίες οι οποίες παραβιάζουν τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κύπρου.
• Η Κυπριακή κυβέρνηση προωθεί εμπορικές σχέσεις με ισραηλινές εταιρείες, συμβάλλοντας άμεσα στον ισραηλινό πόλεμο. Ένα παράδειγμα είναι το συνέδριο στη Λεμεσό (18-20 Ιουνίου 2025) που στοχεύει στην επέκταση συνεργασιών με κορυφαίες ισραηλινές εταιρείες ακινήτων, όπως η Τράπεζα Ιερουσαλήμ, η οποία εμπλέκεται σε παράνομες δραστηριότητες εποικισμού, παραβιάζοντας την απόφαση του ICJ του Ιουλίου 2024.
• Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης επισκέφθηκε το Ισραήλ τον Μάιο 2025 για διπλωματική και οικονομική επίσκεψη και συναντήθηκε με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, που έχει ενεργό ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Η Κύπρος οφείλει πλήρη συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
• Η Κύπρος αντιτάχθηκε στην αναθεώρηση της συμφωνίας ΕΕ-Ισραήλ, το βασικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Ισραήλ, ενώ η ισραηλινή κυβέρνηση συνεχίζει να βομβαρδίζει αμάχους και να στερεί σκόπιμα τρόφιμα στη Γάζα. Σύμφωνα με το άρθρο 2 της συμφωνίας, η συνεργασία πρέπει να ανασταλεί αν ένα μέρος διαπράττει σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό το όριο έχει ξεπεραστεί προ πολλού, όπως αποδεικνύουν όλες οι μεγάλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι αποφάσεις του ICJ.
Πώς εξηγείτε τη θέση της κυβέρνησης;
Η ανεπιφύλακτη υποστήριξη της Κύπρου στο καθεστώς απαρτχάιντ και γενοκτονίας του Ισραήλ εξυπηρετεί οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Παρότι κάποιοι λίγοι ενδεχομένως κερδίζουν από αυτή τη σχέση, η πλειοψηφία των Κυπρίων δεν επιθυμεί η κυβέρνησή τους να συνεργάζεται με ένα διεθνώς απομονωμένο κράτος-παρία.
Ακόμα κι αν πολλοί πιστεύουν ότι το Ισραήλ θα προστατεύσει την Κύπρο από την Τουρκία, το Ισραήλ κινείται με βάση βραχυπρόθεσμα συμφέροντα και όχι αρχές. Η στρατιωτική συνεργασία εξυπηρετεί μόνο το Ισραήλ, που χρησιμοποιεί το κυπριακό έδαφος για εκπαίδευση παράνομων στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία και τον Λίβανο. Επιπλέον, η Κύπρος θα είχε περισσότερα οφέλη να επενδύσει σε υγεία και εκπαίδευση παρά στο αναποτελεσματικό σύστημα «Σιδηρού Θόλου» του Ισραήλ.
Τέλος, η εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, πέρα από περιβαλλοντικά ζητήματα, δημιουργεί περισσότερους κινδύνους για την περιοχή παρά ασφάλεια.
Πιστεύετε ότι η Κύπρος θα μπορούσε ρεαλιστικά να διακόψει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, δεδομένων των πολλών διμερών συνεργασιών;
Η Κύπρος πρέπει και οφείλει να διακόψει τις σχέσεις με το Ισραήλ. Πρόκειται για νομική υποχρέωση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όχι για επιλογή.
Η αποτυχία να το πράξει υπονομεύει τον πολυμερισμό και το κράτος δικαίου και επιδεινώνει την ήδη σοβαρή κρίση αξιοπιστίας του διεθνούς δικαίου, που ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ περιέγραψε ως «ολική ατιμωρησία» του Ισραήλ.
Πώς ερμηνεύετε το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι Ισραηλινοί μετακομίζουν στην Κύπρο και αγοράζουν μαζικά ακίνητα;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι: από τον φόβο για την ασφάλεια, την σταδιακή «κατάρρευση» της ισραηλινής οικονομίας, έως την έλλειψη νομοθεσίας που να ρυθμίζει τις ξένες επενδύσεις στην Κύπρο.
Με δεδομένο το Κυπριακό ζήτημα, τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στον κυπριακό λαό;
Ο κυπριακός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι το παγκόσμιο ρεύμα γυρίζει κατά του Ισραήλ. Είτε επειδή γίνεται όλο και πιο σαφές το μέγεθος της γενοκτονίας, είτε λόγω της πίεσης του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, είτε από φόβο για νομικές συνέπειες, η υποστήριξη στο Ισραήλ γίνεται σταδιακά βάρος και πρόβλημα για όσους το πράττουν.
Ενώ ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης επισκέπτεται τον Νετανιάχου, οι ηγέτες Ηνωμένου Βασιλείου, Γερμανίας και Γαλλίας έχουν ήδη αποστασιοποιηθεί διπλωματικά — αν και όχι ριζικά — από το Ισραήλ.
Ο λαός της Κύπρου γνωρίζει καλά ότι η μόνη εγγύηση για μικρά κράτη που βρίσκονται σε διαμάχη με μεγαλύτερα, ισχυρότερα κράτη, είναι το διεθνές δίκαιο. Η διατήρηση σχέσεων με ένα κράτος-παρία όπως το Ισραήλ όχι μόνο θα απομονώσει την Κύπρο διεθνώς, αλλά μακροπρόθεσμα θα βλάψει την ασφάλεια και την ευημερία του κυπριακού λαού.
