Ο γερμανικός Τύπος αποχαιρετά τον Πάπα Φραγκίσκο. Ακόμη, η Handelsblatt για τα σχέδια της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία και η Tagesspiegel για τη ρύπανση στις ελληνικές παραλίες.Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης αποτίνουν φόρο τιμής στον Πάπα Φραγκίσκο, δημοσιεύοντας πληθώρα αφιερωμάτων για τη ζωή του.
«Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο ήταν ένας πραγματικά καλός Φραγκίσκος», γράφει η Süddeutsche Zeitung, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στο όνομα που επέλεξε ως Πάπας ο Μπεργκόλιο. «Η επιλογή ονόματος είναι ένα σημαντικό ζήτημα, ιδίως όταν το πρόσωπο μπορεί να επιλέξει το ίδιο το όνομά του, όπως συμβαίνει με τους Πάπες. Τότε η επιλογή του ονόματος αποτελεί μία δήλωση.
(…) Υπήρχαν στο παρελθόν Πάπες, οι οποίοι διάλεξαν ονόματα που είχαν πολλοί άλλοι πριν από αυτούς. (…) Πριν τον Μπεργκόλιο όμως δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε ένας Φραγκίσκος – και αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό γεγονός. Γιατί δεν θέλησε ποτέ κανείς να είναι απόγονος του αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, Πάπας των φτωχών και των ανθρώπων σε ανάγκη;» Στον Μπεργκόλιο πάντως «το "Φραγκίσκος” ταίριαζε ως όνομα. Ήταν ένας εκκλησιαστικός ηγέτης που δεν αερολογούσε, ούτε και ήταν ματαιόδοξος.
(…) Αυτά τα χαρακτηριστικά του δεν ήταν προϊόν σκηνοθεσίας. Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο από το Μπουένος Άιρες ήταν ανέκαθεν έτσι. Στη γενέτειρά του μετακινούνταν πάντα με το μετρό, ακόμη και όταν κατείχε υψηλά εκκλησιαστικά αξιώματα. Ως αρχιεπίσκοπος συνέχισε να μένει στο μικρό του διαμέρισμα». Και αργότερα, όταν έγινε πάπας, «αρνήθηκε να μείνει στα παπικά διαμερίσματα στο Αποστολικό Παλάτι, επιλέγοντας αντ’ αυτών το δωμάτιο 201 στον ξενώνα Santa Marta».
Με αυτόν τον τρόπο ο Πάπας Φραγκίσκος αποτελούσε «την ενσάρκωση της σεμνότητας και της ταπεινότητας, αρετές που απαιτούσε και από την Κουρία», παρατηρεί το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND). Αν και «δεν έφερε επανάσταση στις δογματικές αντιλήψεις της Εκκλησίας», ο Πάπας Φραγκίσκος τάχθηκε υπέρ της προστασίας των φτωχών και των ανήμπορων αλλά και των μεταναστών και των προσφύγων – και αυτό σε μία περίοδο κατά την οποία η κοινωνία αντιμετώπιζε τους πρόσφυγες ολοένα και πιο εχθρικά. Επίσης, «ζήτησε μεγαλύτερη ελεημοσύνη και κατανόηση απέναντι στις γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση αλλά και για τους διαζευγμένους που αποφασίζουν να ξαναπαντρευτούν. Ο Πάπας τόνιζε πως όποιος φέρνει διαρκώς στο προσκήνιο την τιμωρία και "αναζητά σε υπερβολικό βαθμό την ασφάλεια στα δόγματα”, όποιος νοσταλγεί πεισματικά ένα "χαμένο παρελθόν”, έχει μία οπισθοδρομική οπτική των πραγμάτων. Τα τελευταία χρόνια άλλαξε επιπλέον και η αντιμετώπιση των ομοφυλόφιλων. Μιλώντας σε δημοσιογράφους ο Πάπας είχε πει κάτι που δεν είχε δηλώσει ποτέ κανένας προκάτοχός του: "Ποιος είμαι εγώ να καταδικάσω έναν ομοφυλόφιλο;”».
Οι προοδευτικές αντιλήψεις του Πάπα ήταν επόμενο να προκαλέσουν και δυσαρέσκεια σε αρκετούς ανθρώπους της Εκκλησίας. «Ιδιαιτέρως σφοδρή αντίσταση ενάντια στον Φραγκίσκο έφερε η ισχυρή θρησκευτική Δεξιά στις ΗΠΑ, της οποίας ηγείται ο υπερσυντηρητικός καρδινάλιος Ρέιμοντ Μπερκ, που στο παρελθόν είχε κατηγορήσει τον Πάπα πως είναι αιρετικός».
Όπως εξηγεί όμως το RND, «η κριτική από τις ΗΠΑ ήταν συχνά καθαρά προσχηματική: αυτό που απασχολούσε τους εχθρούς του Πάπα δεν ήταν ζητήματα πίστης, αλλά οι θέσεις του ενάντια στον πόλεμο, το εμπόριο όπλων, την καταστροφή του περιβάλλοντος και οι ακούραστες εκκλήσεις του να αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες ως συνάνθρωποι και όχι ως εισβολείς. Η άνευ περιστροφών κριτική του Πάπα Φραγκίσκου γύρω από την κοινωνική αδικία, την εκμετάλλευση, τον υπερκαταναλωτισμό και την απληστία, οδήγησε τους συντηρητικούς αυτούς κύκλους να λένε – χωρίς καμία λογική – πως "στον παπικό θρόνο βρίσκεται ένας κομμουνιστής”».
Ο Φραγκίσκος ποτέ στη ζωή του «δεν έβλεπε τον εαυτό του ως τιμωρό», αλλά αντιθέτως ως έναν «ποιμένα». «Και ως τέτοιος ήθελε και να ταφεί: το περασμένο έτος απλοποίησε τις πομπώδεις τελετουργίες γύρω από την ταφή του Πάπα. Ετσί, αντί να χρησιμοποιηθούν τρεις κάσες, μία από κυπαρίσσι, μία από μόλυβδο και μία από δρυ, ο Πάπας Φραγκίσκος θα ταφεί σε ένα ξύλινο φέρετρο με εσωτερική επένδυση από ψευδάργυρο. Και η τελευταία κατοικία του Φραγκίσκου δεν θα είναι η Βασιλική του Αγίου Πέτρου, αλλά η πιο απλή Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε – ακριβώς όπως το επιθυμούσε».
Φιλόδοξα σχέδια της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία
Η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt φιλοξενεί εκτενές ρεπορτάζ σχετικά με τα σχέδια της ΔΕΗ για την κοιλάδα της Δυτικής Μακεδονίας.
«Η ΔΕΗ αναπτύσσει ένα φιλόδοξο εγχείρημα για την περιοχή – ένα έργο-σύμβολο της προόδου. Η ΔΕΗ θέλει να επενδύσει στην οικοδόμηση ενός από τα μεγαλύτερα κέντρα δεδομένων παγκοσμίως και με αυτόν τον τρόπο να επωφεληθεί από την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης (AI), για την οποία χρειάζονται ολοένα και μεγαλύτερες υπολογιστικές δυνατότητες.
(…) Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Γιώργος Στάσσης, εξήγησε προσφάτως πως η επιχείρηση θέλει "να μετατρέψει την κοιλάδα της Δυτικής Μακεδονίας σε ένα τεχνολογικό κέντρο για τη νοτιοανατολική Ευρώπη”, μιας και "δεν υπάρχουν πολλές τοποθεσίες στην Ευρώπη, στις οποίες να μπορεί να υλοποιηθεί σε τόσο σύντομο διάστημα ένα τέτοιο πρότζεκτ”. Στην περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας υπάρχει η απαραίτητη έκταση και το εργατικό δυναμικό, όπως επίσης και δίκτυα υψηλής και υπερυψηλής τάσης και υδάτινοι πόροι για την ψύξη των κέντρων δεδομένων».
Όπως αναφέρει ακόμη το ρεπορτάζ, επικαλούμενο και τις δηλώσεις του Γιώργου Στάσση, «οι εργασίες θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μέσα σε ενάμισι με δύο χρόνια και να ολοκληρωθούν μέσα στην επόμενη πενταετία. Επιπλέον, επειδή η έκταση ανήκει στη ΔΕΗ, θα κυλήσουν και ταχύτερα οι διαδικασίες αδειοδότησης.
Μεγάλο πρόβλημα ρύπανσης στις ελληνικές παραλίες
Η Tagesspiegel γράφει για τα απορρίμματα που μαζεύονται σε πολλές ελληνικές παραλίες και ιδίως σε αυτές της Αθήνας.
Στη μαγευτική παραλία της Ερωτοσπηλιάς για παράδειγμα «η ρομαντική ατμόσφαιρα και η γαλήνη της παραλίας επισκιάζονται συχνά από τα πολλά πλαστικά μπουκάλια, τις συσκευασίες και τις γόπες που πετιούνται στην παραλία. Ο κόλπος αυτός δεν αποτελεί όμως μεμονωμένη περίπτωση. Αντιθέτως, ολοένα και περισσότερες παραλίες στην Ελλάδα μολύνονται από πλαστικά απορρίμματα, τα οποία ξεπερνούν τα ευρωπαϊκά όρια για τη ρύπανση».
Όπως επισημαίνει το γερμανικό μέσο, η οργάνωση WWF προειδοποιεί και αυτή εδώ και καιρό για την κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές παραλίες. Μάλιστα, μέλη της οργάνωσης «επισκέφτηκαν κατά τα τελευταία δύο χρόνια περίπου 200 μεσογειακές παραλίες και βρήκαν κατά μέσο όρο 464 απορρίμματα ανά εκατό μέτρα ακτής – ένας αριθμός τρομακτικά υψηλότερος από το ανώτατο όριο που έχει θέση η ΕΕ, το οποίο τοποθετείται στα 20 απορρίμματα ανά 100 μέτρα παραλίας.
"Οι ελλιπείς υποδομές στις παραλίες και ο υψηλός αριθμός τουριστών οδηγούν σε σοβαρή ρύπανση των παραλιών με πλαστικά μίας χρήσης”, τονίζει στην Tagesspiegel ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς από τη WWF Greece».
Επιδιώκοντας τον περιορισμό της ρύπανσης, η ελληνική κυβέρνηση χαρακτήρισε ήδη από πέρυσι δεκάδες παραλίες ως «απάτητες», απαγορεύοντας την τουριστική εκμετάλλευσή τους. «Ο απώτερος στόχος της κυβέρνησης είναι μέσα στα επόμενα πέντε έτη τα πλαστικά απορρίμματα να έχουν υποδιπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2019 και τα μικροπλαστικά να έχουν μειωθεί κατά 30%», καταλήγει η Tagesspiegel.
