Επιστολή στη Νομική Υπηρεσία, απέστειλαν οι Σύνδεσμοι Καταθετών Λαϊκής Τράπεζας (ΣΥΚΑΛΑ) και Κατόχων Τραπεζικών Αξιογράφων (ΣΥΚΑΤΑ), ζητώντας συνάντηση με το Γενικό Εισαγγελέα και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα.
Στην επιστολή που κοινοποιήθηκε επίσης στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, το Υπουργικό Συμβούλιο και τη βουλή, γίνεται αναφορά σε «άδικες» και «δυσβάσταχτες» χρεώσεις δικηγορικών εξόδων που επιβάλλει η Υπηρεσία όσον αφορά αγωγές κουρεμένων.
«Με αίσθημα ευθύνης αλλά και πικρίας, απευθυνόμαστε σε εσάς με την παρούσα επιστολή, αιτούμενοι την άμεση πραγματοποίηση συνάντησης μαζί σας. Σκοπός μας είναι να συζητήσουμε για τις άδικες και δυσβάσταχτες χρεώσεις δικηγορικών εξόδων που επιβάλλει η Υπηρεσία σας, για μια δικαστική πορεία η οποία ουδέποτε ολοκληρώθηκε, αφού οι επηρεαζόμενοι καταθέτες και κάτοχοι αξιογράφων απέσυραν τις αγωγές τους. Θέλουμε επίσης να αναδείξουμε τους τρόπους με τους οποίους η Γενική Εισαγγελία επιχειρεί την είσπραξή τους», αναφέρεται στην επιστολή την οποία υπογράφουν ο πρόεδρος του ΣΥΚΑΛΑ, Άδωνις Παπακωνσταντίνου και ο πρόεδρος του ΣΥΚΑΤΑ, Σταύρος Γιαλλουρίδης.
Συνέπειες στην υγεία κουρεμένων
«Οι μέθοδοι που εφαρμόζονται έχουν αποδειχθεί ιδιαιτέρως άδικες και κοινωνικά επιβλαβείς με συχνά επεισόδια επιβάρυνσης της υγείας των πολιτών να έχει καταστεί σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Ενδεικτικά, πρόσφατα συμπολίτης μας με σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα υπέστη καρδιακό επεισόδιο, κατόπιν τηλεφωνήματος για κατάσχεση περιουσιακών του στοιχείων που βρίσκονται μέσα στο σπίτι του», επισημαίνεται.
«Η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών καθιστά αναγκαία την άμεση συζήτηση του θέματος σε προσωπική συνάντηση, ώστε να διερευνηθούν δίκαιες και ανθρώπινες λύσεις», προστίθεται.
Σύμφωνα με τους δύο συνδέσμους, το 2017 ο τότε Πρόεδρος και Υπουργός του των οικονομικών, εξαγγέλλοντας την ίδρυση του Ταμείου αλληλεγγύης και μετέπειτα στην θεσμοθέτηση του από τη Βουλή, ανέφεραν επί λέξει: «Για απάμβλυνση των συνεπειών, όσων συνεισέφεραν στην διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του Κράτους, εξαιτίας του κουρέματος του 2013».
Ο δε κ. Χάρης Γεωργιάδης, συμπληρώνουν, αργότερα τόνισε ότι το κούρεμα έπρεπε να γίνει, άλλως ο τόπος θα οδηγείτο σε άτακτη χρεωκοπία.
«Ακριβώς τα ίδια επαναλάμβαναν κατά καιρούς κόμματα, πολιτικοί κλπ. με τον νυν Πρόεδρο και τον Υπουργό του των Οικονομικών να το τονίζουν επανειλημμένα. Ο δε νυν Πρόεδρος παραδεχόμενος την συνεισφορά των κουρεμένων στην διάσωση του Κράτους και της οικονομίας του, άρχισε σταδιακά να τους αποζημιώνει», σημειώνεται.
Όπως εξηγούν στην επιστολή, «πλείστοι κουρεμένοι αρχικά και πριν φανούν οι προθέσεις Kράτους και Βουλής να αρχίσουν την σταδιακή αποζημίωση, κατέφυγαν στην δικαιοσύνη σε μια απεγνωσμένη και απέλπιδα προσπάθεια τους να βρουν το δίκαιο τους, μετά και από προτροπή του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2013 σε όσους προσέφυγαν εκεί για ακύρωση των διαταγμάτων. Βασικά το Ανώτατο Δικαστήριο το 2013 απεφάνθη τότε, ότι «δεν είναι δουλειά του και οι πληγέντες να αποταθούν στα επαρχιακά δικαστήρια για αποζημίωση». Αυτό έγινε».
«Σε κάποια φάση αυτής της πορείας, οι πληγέντες δέχθηκαν τις εισηγήσεις και συμβουλές των νομικών τους συμβούλων, οι οποίοι υποστήριξαν ότι «τα δικαστήρια» τούς συμβούλευσαν να πείσουν τους πελάτες τους να αποσύρουν τις αγωγές τους, διότι, ανακάλυψαν ύστερα από χρόνια και αυτοί, ότι δεν υπάρχει περίπτωση δικαίωσης και ο κίνδυνος επιβάρυνσης υψηλών δικαστικών εξόδων είναι υπαρκτός», προστίθεται.
«Τα θύματα του κουρέματος προ του φάσματος να δεχθούν νέο κούρεμα υπάκουσαν και απέσυραν. Δεν την γλίτωσαν, όμως και σήμερα δέχονται επιστολές για καταβολή δικαστικών εξόδων», αναφέρουν.
«Γίνεται ένα κράτος από τη μια να αναγνωρίζει ότι αποστέρησε από τους πολίτες του τα περιουσιακά τους στοιχεία, που χωρίς αυτή την συνεισφορά τους θα κατέρρεε και παράλληλα να αρχίζει να τους αποζημιώνει και από την άλλη οι διάφοροι εμπλεκόμενοι θεσμοί του ιδίου κράτους να έρχονται να απαιτούν δικαστικά έξοδα για τις αγωγές από τους ανθρώπους που στην απελπισία τους επάνω κατέφυγαν στην δικαιοσύνη; ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ», σημειώνουν.
«Κοστολόγησε καμιά υπηρεσία, το κόστος της άτακτης χρεοκοπίας με όλες του τις συνέπειες, όχι μόνο οικονομικές αλλά και ηθικές και πολιτικές και όποιες άλλες και το κόστος των δικαστικών εξόδων, τα οποία αδίκως διεκδικούνται από τους διασώστες του κράτους;», διερωτούνται.
«Ήδη η Κύπρος έχει καταγραφεί ως η πρώτη χώρα όπου το Κράτος άρπαξε τις περιουσίες των πολιτών της. Aς μη μείνει στην Ιστορία και ως η μόνη χώρα όπου οι θυσιασμένοι πληρώνουν διπλά το τίμημα της θυσίας τους. Αφού το Κράτος σώθηκε και αδυνατεί να τιμωρήσει τους υπαίτιους, θα πρέπει να επωμιστεί το ίδιο τα όποια έξοδα. Αναμένουμε άμεση πρόσκληση σας για συνάντηση για να συζητήσουμε δια ζώσης τα πιο πάνω με την ελπίδα ότι η Νομική Υπηρεσία θα δείξει το ανθρώπινο της πρόσωπο», καταλήγει η επιστολή.
