Διάβασα το εμπεριστατωμένο άρθρο του Θανάση Αθανασίου σχετικά με την απανθρωποίηση της ανθρωπότητας -ο δυνατότερος πίθηκος κερδίζει- δηλαδή Might is right, η δύναμη αποτελεί δίκαιο, και πραγματικά μου άρεσε ο τρόπος που έθεσε την απανθρωποίηση της ανθρωπότητας αρχίζοντας με τις αδικίες που ακόμη και σήμερα τον 21ο αιώνα -παρά την πρόοδο του φεμινιστικού κινήματος- υφίστανται οι γυναίκες. Προχώρησε και στον Πρόεδρο Tραμπ για τον οποίο το διεθνές δίκαιο πάσχει… Δεν παρέλειψε τη στοχοποίηση ανθρώπων για τη σεξουαλικότητά τους, την εκμετάλλευση λαών και υποταγή τους στον ισχυρό - τον δυνατό πίθηκο που μου θυμίζει τον Οργουελικό Big Brother. Το ολοκαύτωμα ως επίσης και η στάση έναντι των μαύρων στις ΗΠΑ όπου και στις δύο περιπτώσεις θεωρούντο υπάνθρωποι τονίζει εμφαντικά ότι η ανθρωπότητα κάνει βήματα πίσω που οδηγούν στην αρχική μας πιθηκοειδή ύπαρξη δίνοντας θέση στην απανθρωποίηση. Τελειώνει με το αισιόδοξο μήνυμα ότι ο ισχυρός πίθηκος θα πρέπει να φοβάται την απανθρωποίηση της ανθρωπότητας που μπορεί να επιφέρει τη μεγάλη έκρηξη μιας γενικής αντίδρασης που ιστορικά έχει αποδειχθεί. Ο Θανάσης Αθανασίου έστειλε μηνύματα που προβληματίζουν τον κάθε νουνεχή πολίτη για την κατάντια της ανθρωπότητας. Θα συνεισφέρω στο ως άνω πόνημα με το δικό μου άρθρο για την απανθρωποίηση της ανθρωπότητας με το οποίο στο τέλος δίνει και αυτό μια αμυδρή ελπίδα σωτηρίας. Η παγκοσμιοποίηση έδωσε μόνο για λίγο ελπίδες για μια ειρηνική συνύπαρξη των λαών αλλά φευ μόνο για λίγο αφού τα συμφέροντα των κρατών υπερίσχυσαν της συμφιλίωσης των λαών οι οποίοι υποφέρουν είτε από την οικονομική κρίση μετά την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας ή από τους πολέμους που σίγουρα έχουν άμεση σχέση πάλι με οικονομικά πέραν των εδαφικών συμφερόντων. Ως εκ τούτου η δημιουργία μιας παγκόσμιας οικογένειας χωρίς μίση, πάθη, πολέμους, αιματοχυσίες και κακίες αποτελεί ουτοπικό όνειρο. Έχουμε εισέλθει στον 21ο αιώνα και η ανθρωπότητα βρίσκεται στον κυκεώνα ενός φαύλου κύκλου χωρίς εξόδους διαφυγής. Από καταβολής κόσμου και χωρίς καμία διακοπή η ειρήνη είναι ένα άπιαστο όνειρο. Δυστυχώς η ιστορία της ανθρωπότητας είναι διάσπαρτη από πολέμους, λεηλασίες, κτηνωδίες και κραυγές αγωνίας. Ο πολιτισμός μας, όσο και αν προόδευσε, παραμένει σε επίπεδα επιφάνειας και όχι βάθους, υποκρισίας και όχι αλήθειας, ατομικότητας και όχι συλλογικότητας, αναισθησίας και όχι ευαισθησίας. Όσο και αν προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα από την αισιόδοξη μεριά, είναι αδύνατο να το πράξουμε όσο ο πολιτισμός μας δοξάζει και υμνεί τον πόλεμο. Μερικές αναλαμπές αισιοδοξίας με μηνύματα αγάπης στην ιστορική πορεία της ανθρωπότητας δεν έφεραν αποτέλεσμα. Δυστυχώς, η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός συνέχισαν και συνεχίζουν ακόμη την πορεία τους και η τραγική ειρωνεία είναι ότι στο όνομα της δικαιοσύνης διαπράττονται οι μεγαλύτερες αδικίες από τους δήθεν στυλοβάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας των λαών. Τα πιο πάνω μηνύματα αγάπης, είναι σίγουρο, ότι άγγιξαν τους ανθρώπους επιδερμικά γιατί έχουμε αποτύχει να συλλάβουμε τη φιλοσοφία τους που προϋποθέτει την κατάκτηση της εσώτατης ειρήνης και ελευθερίας. Είναι αδιανόητο να προσδοκούμε σε έναν κόσμο ειρηνικό εάν εμείς πρώτα δεν έχουμε αποκτήσει εσωτερική ειρήνη. Είναι αδιανόητο να προσβλέπουμε σε ελευθερία αν πρώτα εμείς δεν κατακτήσουμε εσωτερική ελευθερία που θα μας επιτρέψει να χαλιναγωγήσουμε τη λαίμαργη φύση μας που μας έχει καταντήσει ανισόρροπους και ανελεύθερους και μας έχει υποβιβάσει σε μίζερα ανθρωπάκια που βλέπουν τον συνάνθρωπό τους ως εχθρό με κύριο μέλημά τους το «εγώ» μέσα στη δίνη της αλλοτρίωσης που έχει καταντήσει η μεγαλύτερη κατάρα της ανθρωπότητας και μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοχειρία σε όλα τα επίπεδα. Η μόνη μας ελπίδα βρίσκεται στη συνειδητοποίηση αυτής της αυτοχειρίας που θα μας αναγκάσει να αλλάξουμε πορεία, τουτέστιν «Ανάγκα και θεοί πείθονται» που θα αποκλείσει the return to our original nothingness.
ΥΓ. Δεν υπάρχει Ελληνοκύπριος ο οποίος να μην επιθυμεί την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Όμως το ψήφισμα για απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο που εισηγήθηκε ο Γεάδης κουτοπόνηρα και με γκεμπελική μέθοδο στο Ευρωκοινοβούλιο, ο απόγονος της ηττημένης σποράς των ναζιστών, για το θεαθήναι ξεπερνά το θράσος χιλίων πιθήκων αφού όλοι γνωρίζουμε ότι αυτοί που έφεραν τους Τούρκους στην Κύπρο και κατέστρεψαν την πατρίδα μας είναι πρόγονοι του Γεάδη. Αυτό είναι φαινόμενο τραγικής ειρωνείας και πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Ένα μπράβο στον ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ Γιώργο Γεωργίου που δεν έπεσε στην παγίδα του απογόνου της ηττημένης σποράς των ναζιστών και καταψήφισε αυτό το γελοίο ουτοπικό ψήφισμα. Το ίδιο θα έπραττα και εγώ. Ο τουρκικός στρατός θα αποχωρήσει μόνο με μια win-win λύση του Κυπριακού και ας το χωνέψουμε.
ΒΑ, ΜΑ, PhD Πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
