Η Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου και το Συνοδικό της Δικαστήριο αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Είχαν ενώπιόν τους την υπόθεση με τη μονή Οσίου Αββακούμ, μια καθαρή περίπτωση θρησκευτικής αγυρτείας, με μοναχούς οι οποίοι με αποδείξεις, βίντεο και χαρτόσημα καταδικάστηκαν ως απατεώνες, αλλά τους χαρίστηκαν. Και όχι μόνον αυτό. Τους επέτρεψαν να τους εκβιάζουν και δημοσίως ότι θα σας βγάλουμε τα δικά σας βρόμικά στη φόρα. Κάπως έτσι οι δικαστές - συνοδικοί τους καθαίρεσαν από αρχιμανδρίτες, αλλά τους άφησαν μοναχούς και τους έστειλαν μάλιστα πίσω σε διαφορετικά μοναστήρια. Για να κάνουν τι, καλέ μου Αρχιεπίσκοπε Γεώργιε; Να καταστρέψουν και άλλα μοναστήρια; Να κάνουν θαύματα και να κοροϊδεύουν τους πιστούς σε τρεις πλέον επαρχίες; Και αλήθεια, τι ήταν αυτά τα βρόμικα που φοβήθηκε το Εκκλησιαστικό Δικαστήριο ότι θα βγάλουν στη φόρα; Τι ήταν αυτό που τους φόβισε και τους ανάγκασε να επιδώσουν κλήση στους τρεις μοναχούς να μην πιάνουν στο στόμα τους άλλους μοναχούς; Οι ελπίδες όλων των σωστών χριστιανών πλέον για κάθαρση στους κόλπους της άρρωστης Κυπριακής Εκκλησίας επαφίενται στα πολιτικά δικαστήρια. Αν κριθούν ένοχοι, δεν θα πάνε σε μοναστήρια, αλλά στις Κεντρικές.
