Ετάφη όπως έζησε. Λιτά και απέριττα. Να τον συνοδεύουν στο κατευόδιο άνθρωποι που έγινε η έκφραση της αγωνίας και του αγώνα τους. Μικρά παιδιά, πρόσφυγες, μετανάστες, άστεγοι και πολλοί άλλοι «φίλοι του Φραγκίσκου» άφησαν ένα άσπρο λουλούδι μέσα στον ναό, μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Και κοντά στον τάφο του ήθελε τη βυζαντινή εικόνα της Παναγίας, μπροστά στην οποία συνήθιζε να προσεύχεται. Δεν ήθελε μαυσωλεία και κραυγαλέες τελετές. Δύσκολα πετυχαίνει άνθρωπος του βεληνεκούς του μεταστάντος, να ισορροπήσει σήμερα στον κόσμο της επίδειξης και του δήθεν. Η μαγιά του Αργεντινού Ποντίφικα ήταν από καλό υλικό…
Μαρ.Φρα.