Κάποιος, λέει, έφτιαξε μια νέα σελίδα στο facebook. Και την ονόμασε ως εξής: «Το σκυλί του Σενέρ Λεβέντ». Τι είναι το προφίλ του; Η σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έστειλε αίτημα φιλίας σε όλους. Δεν παρέλειψε να στείλει και σε εμένα. Μου έστειλε αίτημα φιλίας. Είχα ένα αξιαγάπητο σκυλί. Ονομαζόταν Κούκι. Ράτσας τεριέρ. Ήταν πολύ έξυπνο. Θα έλυνε ακόμα και το Κυπριακό. Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα, πέρασε και εκείνο μαζί μου στον νότο. Μετά από αυτά που είδε εκεί δεν ανέκαμψε ξανά. Σάμπως και το αδικούσα τόσα χρόνια και δυσαρεστήθηκε μαζί μου. Ένα βράδυ χάθηκε. Περίμενα να επιστρέψει. Δεν επέστρεψε. Άραγε αυτό το σκυλί είναι που έφτιαξε τη σελίδα στο facebook και έστειλε και σε εμένα αίτημα φιλίας; Ο Κούκι;
Όταν περάσαμε στον νότο, είχε γνωριστεί με ένα ντόπερμαν στο πάρκο εκεί. Αρχικά το ντόπερμαν με κοίταξε άγρια. Σάμπως και θα με έτρωγε. Έτριξε τα δόντια. Το δικό μας, όμως, δεν δέχτηκε την ήττα. Τον προκάλεσε χωρίς να λαμβάνει υπόψη το μπόι του. Μήπως εμπιστεύτηκε εμένα; Ύστερα το κλίμα έγινε ήρεμο. Έγιναν φίλοι. Αλλά όταν ο μεταξύ τους διάλογος προχώρησε σε βάθος, δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν. Ο Κούκι του είπε το εξής:
«Δεν ταιριάζουμε.
Είναι διαφορετικοί οι δρόμοι μας.
Εσύ είσαι σκυλί του νότου.
Εγώ είμαι σκυλί του βορρά.
Εσύ έχεις ευρώ.
Εγώ δεν έχω.
Εσύ ονειρεύεσαι έρωτα.
Εγώ κόκκαλα.
Οι δρόμοι μας είναι διαφορετικοί.
Εσύ τον δρόμο σου κι εγώ τον δικό μου».
Ο ντόπερμαν δεν έμεινε από κάτω. Του απάντησε:
«Άρα είσαι σκυλί του βορρά.
Άρα είσαι κατακτητής.
Άρα εσύ κατέχεις το χωριό μου.
Εσύ μου πήρες και το σπίτι μου.
Άρα ακόμα και την μπάλα του νερού μου εσύ την πήρες.
Εσύ, τι γουρούνι είσαι εσύ».
Μόλις εμφανίστηκε η διαφωνία, επενέβηκα για να μην πλακωθούν. Ο Κούκι ηρέμησε. Μόλις άκουσε τη λέξη κατοχή, τον ζώσανε τα φίδια. Αργότερα, όταν έκανε ένα γύρο στη Λήδρας, γύρισε προς εμένα με παράπονο:
«Γιατί δεν με έφερες προηγουμένως εδώ;» με ρώτησε. Μου ζήτησε να λογοδοτήσω. Όταν χάθηκε σκέφτηκα πολύ. Μήπως και μετανάστευσε στον νότο. Όλα τα σκυλιά του βορρά που καυχιόνταν ότι ήταν Τούρκοι είχαν πάρει διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμα και όσοι ήθελαν διχοτόμηση, στάθηκαν στη σειρά στο γραφείο έκδοσης διαβατηρίων. Ο Κούκι, που απογοητεύτηκε μόλις είδε αυτή την εικόνα, μου είχε πει το εξής ένα βράδυ: «Δεν έμεινε χαΐρι σε αυτή τη χώρα, μου φαίνεται ότι θα σηκωθώ να φύγω». Τώρα είμαι πολύ περίεργος. Μήπως ο Κούκι μού έστειλε αυτό το μήνυμα; Αν δεν είναι αυτός, τότε ποιος; Ποιο σκυλί; Ποιος του έμαθε να χρησιμοποιεί το facebook;
Αυτό συνέπεσε με την περίοδο που άρχισα να πιστεύω ότι οι άνθρωποι έγιναν σκυλιά σε αυτή τη χώρα και τα σκυλιά άνθρωποι. Αλλά αυτό το σκυλί είναι άλλο. Μήπως μπορεί να είναι ένα αμερικανικό σκυλί που διείσδυσε στην πατρίδα μας με τα σχέδιά του; Ή μήπως είναι ένα σκυλί που μου τρίζει τα δόντια επειδή είμαι άθεος; Κοιτάξτε, σε αυτό το θέμα συμφωνούσαμε πολύ καλά με τον Κούκι. Με αγαπούσε επειδή δεν έβαλα στο μάτι τα 72 ουρί που μας υπόσχονται στον παράδεισο. Είναι ντροπή να λέγεται κάτι τέτοιο, αλλά θύμωνε με τηνφωνή της προσευχής μέσα στα άγρια χαράματα. Δεν του άρεσε καθόλου να τον ξυπνούν από τον ύπνο του πρόωρα. Δεν γύριζε καν να κοιτάξει όσους τον χαιρετούσαν λέγοντας «καλή Παρασκευή».
Αφότου χάθηκε ο Κούκι, τον επιθύμησα πολύ. Δεν πήρα άλλο σκυλί επειδή θα ήταν προδοσία. Από πού προέκυψε τώρα το σκυλί στο facebook; Μήπως ήρθε από το εξωτερικό όπως εκείνοι που μας πυροβόλησαν; Μήπως γι’ αυτό άρχισαν οι νέες κραυγές για προσάρτηση; Μήπως γι’ αυτό άρχισαν να παρακολουθούνται πάλι τα τηλέφωνά μας; Η Αϊσέ παρέτεινε τις διακοπές της και αυτό το καλοκαίρι; Ή μήπως αυτό το σκυλί είναι οπαδός του Φετχουλάχ Γκιουλέν; Ποιος μου το έστειλε; Μήπως έκανε λάθος διεύθυνση;
