«Μέσα στα όνειρα
Των παραμυθιών,
Υψώνεται μονάχα
Η φωτιά
Των λουλουδιών»
Του δρος Γιώργου Πισιάρα*
Όλες οι εργασίες των ανθρώπων συνίστανται κατά κάποιο τρόπο, στο να μετακινούν τόνους ολόκληρους άχρηστου σώματος, ορυκτού περιβλήματος, ευτελούς ύλης, ενώ η εργασία της σκέψης επιτρέπει να βγάλει κανείς από αυτή την πεμπτουσία της. Αν δεν ξέρετε πώς να εργάζεστε με τη σκέψη για να συγκεντρώνεστε, να ελέγχεστε, να αυτοκυριαρχείστε, να προσανατολίζετε τις ενέργειές σας και να τις κατευθύνετε προς τις ανώτερες περιοχές, όλα όσα μπορείτε να κερδίσετε θα μοιάζουν με βαγόνια με μετάλλευμα που θα σας γεμίζει τον χώρο και θα σας ενοχλεί και που δεν θα μπορείτε να κάνετε τίποτα με αυτό, εφόσον δεν θα έχετε μάθει να εξάγετε την πεμπτουσία του. Αν οι μύστες κάνουν τόσες εργασίες είναι ακριβώς για να αποκτούν την πεμπτουσία. Αυτή η πεμπτουσία είναι κάτι το αβαρές που δίνει στα πράγματα γεύση και νόημα. Ακόμα κι αν παραδεχτούμε ότι κατέχετε όλα τα πλούτη της γης, αν δεν έχετε αυτή την πεμπτουσία η οποία βρίσκεται στο νοητικό επίπεδο, θα αισθάνεστε φτωχός, κενός, ανήσυχος, ανικανοποίητος. Δεν είναι η ποσότητα της ύλης αυτή που δίνει νόημα στη ζωή, αλλά η ποιότητά της, η πεμπτουσία της. Δυστυχώς, όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες συνίστανται στο να σπάνε πέτρες, να συσσωρεύουν μετάλλευμα, συμβολικά μιλώντας, χωρίς να καταφέρνουν να βγάλουν από αυτές την πεμπτουσία τους, διότι για να τη βγάλουν, χρειάζεται μια άλλη δραστηριότητα. Οι άνθρωποι εργάζονται, κερδίζουν χρήματα, όμως ό,τι και αν κάνουν, παραπονιούνται πάντοτε ότι κάτι τους λείπει. Αυτό που τους λείπει είναι ακριβώς αυτή η πεμπτουσία, αυτό το απειροελάχιστο πράγμα που δίνει νόημα στη ζωή. Ρίχνονται μόνο στην ποσότητα ενώ η πεμπτουσία υπονοεί την ποιότητα. Όλοι τώρα προσανατολίζονται προς την ποσότητα: την παραγωγή, την κατανάλωση, χωρίς να τους απασχολεί η ποιότητα. Η ποσότητα είναι ο φυσικός κόσμος, οι πέτρες, το χώμα. Η ποιότητα είναι ο πνευματικός κόσμος. Μόνο οι μυσταγωγικές σχολές μαθαίνουν στους μαθητές τους ν’ αναζητούν την πεμπτουσία. Μια σχολή μύησης είναι σαν ένα εργοστάσιο απόσταξης. Και τι αποστάζεται εκεί; Όλα όσα έχει ζήσει ο άνθρωπος, όλα όσα έχει συσσωρεύσει σαν σκέψεις, σαν συναισθήματα, σαν αισθήσεις, όλες τις εμπειρίες που είχε, ακόμα και όλες του τις κουταμάρες, κι όλους του τους πόνους. Σε μια σχολή μύησης, ο μαθητής μαθαίνει πώς να εξάγει την πεμπτουσία της ύπαρξής του, δηλαδή να παίρνει από αυτή μαθήματα, σοφία, να καταλαβαίνει πώς ενεργούν οι νόμοι και γιατί στον τάδε τομέα μπόρεσε να πετύχει ενώ στον άλλο δεν είχε παρά μόνο αποτυχίες. Ένας μύστης είναι ένα ον το οποίο κατόρθωσε να κατακτήσει την πεμπτουσία της ίδιας του της ζωής. Είναι σαν ένα μικροσκοπικό μπουκάλι από το οποίο όμως αναδύεται ένα ανεξάντλητο άρωμα. Όταν ένας μύστης έχει βρει την πεμπτουσία της ζωής του, της ύπαρξής του, έχει βρει ό,τι πιο πολύτιμο και πιο αγνό υπάρχει: την πεμπτουσία ολόκληρης της δημιουργίας. Η πεμπτουσία είναι ό,τι πιο τέλειο μπορούμε να βρούμε μέσα σε ό,τι υπάρχει. Είναι ένα άρωμα, είναι κάτι το πολύτιμο, που διαχέεται γύρω, που ακτινοβολεί ανεξάντλητα. Η πεμπτουσία του ανθρώπου είναι το πνεύμα του. Οι επιστήμονες είναι έκθαμβοι μπροστά σε όσα ανακαλύπτουν, ποτέ όμως δεν μένουν έκθαμβοι με τον ίδιο τον εαυτό τους, και όμως έχουν μια πεμπτουσία πολυτιμότερη απ’ ό,τι ένα κομμάτι ουρανίου ή πλουτωνίου.
Μην αφήνετε, λοιπόν, να σας επηρεάζουν όλοι οι αμαθείς που θέλουν να σας απομακρύνουν από την πνευματική ζωή πείθοντάς σας ότι έτσι θα είστε ευτυχισμένοι. Αυτό είναι αδύνατον! Να ακούτε περισσότερο τους μύστες που σας συμβουλεύουν να διαλογίζεστε κάθε μέρα. Φυσικά, πρέπει να συνεχίσετε να εργάζεστε μέσα στον κόσμο, να ασκείτε το επάγγελμά σας, να κερδίζετε χρήματα, όμως μην απορρίπτετε εντελώς το μόνο μέσο που μπορεί να σας οδηγήσει προς μια ζωή πιο γεμάτη από νόημα και πιο πλούσια. Διαπιστώνω συνεχώς ότι οι άνθρωποι εργάζονται εναντίον του ίδιου τους του συμφέροντος: έχουν αφαιρέσει ό,τι είναι ουσιώδες και που θα μπορούσε να τους οδηγήσει προς μία υπέροχη ζωή, δίνοντάς τους τη γνώση και την αυτοκυριαρχία, δηλαδή την εργασία της σκέψης. Ο άνθρωπος πρέπει να αρχίζει να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση πολύ νέος, με υπομονή και επιμονή, διότι είναι με αυτό τον τρόπο, που αποκτάει κανείς μεγάλα αποτελέσματα.
*Παθολόγου-βελονιστή-παραψυχολόγου (Προέδρου Παγκύπριου Ομίλου Παραψυχολογίας)
