Του Γιαννάκη Ηρακλέους
O Σύνδεσμος Φίλων Αγίας Φύλας διοργανώνει αυτό το Σαββατοκύριακο στην αυλή της εκκλησίας της Παναγίας Χρυσαϊφυλιώτισσας, την 4η Γιορτή του Τερατσιού. Η γιορτή περιλαμβάνει βιωματικά εργαστήρια, αναπαράσταση βακλίσματος των τερατσιών και παρασκευές με χαρουπόμελο. Όπως στο Καρναβάλι Λεμεσού κάθε χρόνο ανακηρύσσουν κάποιον βασιλιά Καρνάβαλο, έτσι και η οργανωτική επιτροπή της Γιορτής του Τερατσιού, ομόφωνα αποφάσισε όπως ανακηρύξει τον πρώην γ.γ. του ΔΗΚΟ, Άθω Αντωνιάδη, τιμής ένεκεν, βασιλιά…Τέρατσο!
• Η κριτική των κομμάτων ΑΚΕΛ και VOLT στην αναφορά της προέδρου της Βουλής και του ΔΗΣΥ, Αννίτας Δημητρίου, σε «διχόνοια με τους απέναντι», προκάλεσε την αντίδραση του Χαράλαμπου Σταυρίδη, υπεύθυνου της Διεύθυνσης Κυπριακού του ΔΗΣΥ, ο οποίος σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στον «Πολίτη» στις 20 Αυγούστου, γράφει, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα: «Μου είναι δύσκολο να θεωρήσω καλόπιστη μια επιθετική κριτική όταν διατυπώνεται από άτομα των οποίων η στάση μεταβάλλεται αναλόγως των περιστάσεων. Δύσκολα θα ξεχάσω την «ακλόνητη πίστη» στελεχών του ΑΚΕΛ με τους οποίους τραγουδήσαμε μαζί στο μοναδικό συλλαλητήριο υπέρ του ΝΑΙ πριν το δημοψήφισμα του 2004, καθώς και το πόσο εύκολα αυτή εξαφανίστηκε όταν δύο-τρεις μέρες αργότερα τους έβλεπα να μας καλούν να ψηφίσουμε ΟΧΙ. Και με πάθος να κατηγορούν όσους στηρίξαμε το ΝΑΙ. Χαρακτηρίζοντάς μας τσιράκια των Αγγλοαμερικανών (με υπόνοιες για χρηματισμό) που στηρίζαμε μια λύση η οποία θα μας μετέτρεπε σε τουρκικό και νατοϊκό προτεκτοράτο»... Δικαιολογημένη η απογοήτευση του κ. Σταυρίδη, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την αλήθεια των όσων γράφει; Μόνο που, κατά τη γνώμη μου, αυτή δεν είναι παρά…η μισή αλήθεια. Και η μισή αλήθεια ποσώς διαφέρει από το ψέμα... Κατ' αρχάς, συμφωνώ απόλυτα ότι κάθε άλλο παρά καλόπιστη μπορεί να είναι η κριτική διατυπωμένη από άτομα που μεταβάλλουν στάση αναλόγως των περιστάσεων. Και παρότι δεν είμαι στέλεχος/μέλος του ΑΚΕΛ-και συνεπώς δεν δικαιούμαι να μιλήσω εκ μέρους του-εντούτοις δύσκολα θα ξεχάσω την «ακλόνητη πίστη» ΚΑΙ των στελεχών του ΔΗΣΥ με τους οποίους τραγουδήσαμε μαζί στο συλλαλητήριο υπέρ του ΝΑΙ, με ομιλητή τον υπέρμαχο τότε του Σχεδίου Ανάν, πρόεδρο του ΔΗΣΥ, και το πόσο εύκολα αυτή εξαφανίστηκε όταν ο Αναστασιάδης δραπέτευσε από το Κραν Μοντανά το 2017 και μεταλλάχθηκε σε πρώτο πολέμιο της λύσης σαμποτάροντας κάθε προσπάθεια για επανέναρξη των συνομιλιών. Ο οποίος Αναστασιάδης, αντιγράφοντας τον εμπνευστή της «περιρρέουσας» Τάσσο Παπαδόπουλο, μας χαρακτηρίζει «πρόθυμους να υιοθετήσουμε τα αφηγήματα της Τουρκίας» (με υπόνοιες για τουρκολαγνεία) και οπαδούς της «όποιας λύσης» που θα μας μετατρέψει σε τουρκικό προτεκτοράτο. Δύσκολα ξεχνιέται το πόσο εύκολα εξαφανίστηκε η «ακλόνητη πίστη» στελεχών του ΔΗΣΥ στην επανένωση της πατρίδας μας όταν ο Αναστασιάδης, ξεπερνώντας ακόμη και αυτόν τον Τάσσο-τον πλέον εθνικιστή, απορριπτικό και αδιάλλακτο Πρόεδρο που είχε η Κύπρος-ενστερνίστηκε το όραμα του Ραούφ Ντενκτάς και μεταμορφώθηκε σε «νονό» των δύο κρατών… Ακατανόητη δεν είναι η εκκωφαντική σιωπή, εδώ και οκτώ ολόκληρα χρόνια, των στελεχών του ΔΗΣΥ-με μοναδική εξαίρεση την Καίτη Κληρίδη- με την οποία τραγουδήσαμε μαζί στο συλλαλητήριο υπέρ του ΝΑΙ… σιωπή που θα δυσκολευόταν να επιβάλει και αυτός ακόμη ο Κιμ Γιονγκ Ουν; Και ενώ τη σιωπή των Βορειοκορεατών θα μπορούσε κανείς να την καταλάβει καθώς, εν εναντία περιπτώσει, θα κατέληγαν στα κάτεργα, την εθελούσια βουβαμάρα των στελεχών του ΔΗΣΥ, πώς μπορεί κάποιος να την εξηγήσει;…
• Ο γνωστός ηθοποιός και ακτιβιστής Ρόμπερτ Ντε Νίρο κυκλοφορεί με ένα μπλουζάκι με τυπωμένη τη ρήση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «I have a dream». Το οποίο, όπως εξήγησε, είναι «η Αστυνομία να περάσει χειροπέδες στον Τραμπ». I have not just one but…four dreams! Το ένα, o Τραμπ να καταδικαστεί σε φυλάκιση, και μάλιστα από δικαστή… γυναίκα, μαύρη και λεσβία! Τα άλλα, να περάσουν χειροπέδες, η μεν Ιντερπόλ στον Νετανιάχου και τον Πούτιν, η δε Κυπριακή Αστυνομία στον Αναστασιάδη, αν και το τελευταίο αναγνωρίζω ότι δυστυχώς είναι…a midsummer night's dream!
