Του Σωτήρη Κάττου*
Με τις ευλογίες του βρετανικού βαθέως κράτους το καθεστώς Ζελένσκι σε μία ομολογουμένως εκπληκτική αλλά βρετανική καθοδηγούμενη ενέργεια στοχοποίησαν μία εκ των τριών συνισταμένων της πυρηνικής τριάδας της Ρωσίας. Τα στρατηγικά της βομβαρδιστικά, προκάλεσαν σημαντικές ζημιές. Το εγχείρημα αυτό στόχευε στην παρορμητική απάντηση της Ρωσίας και τη συνεπακόλουθη ακύρωση των συνομιλιών της Κωνσταντινούπολης στις 2 Ιουνίου, την επόμενη μέρα. Η στοχοποίηση ρωσικών πυρηνικών όπλων καθ' υπόδειξη των Βρετανών αναδεικνύει μια κυρίαρχη αρρωστημένη, τερατουργική αντίληψη του βρετανικού imperium που με νύχια και με δόντια το καθεστωτικό βρετανικό τέρας ρισκάρει την παγκόσμια ασφάλεια για τη διατήρηση του ρόλου του και της φθίνουσας χωρίς δυνατότητα αναστροφής επιρροής του στο παγκόσμιο σύστημα ισχύος. Ενώ εκ πρώτης όψεως το κτύπημα στην πυρηνική υποδομή της Ρωσίας, ipso facto κλιμακώνει τη σύγκρουση σε πυρηνική, η περιβάλλουσα ανοησία του Βρετανού υπουργού Άμυνας, ονόματι John Healey, τον ωθεί στην επιβράβευση της ενέργειας αυτής με το σχόλιο «Βγάζω το καπέλο μου στον Ζελέντσκι». Χειρότερα όμως η ενέργεια αυτή στόχευε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Πρόεδρο Tραμπ.
Αν ανατρέξει κανείς στην πιο κάτω μελέτη, «Select Committee on International Relations UK foreign policy in a shifting world order5th Report of Session 2017-19 - published 18 December 2018 - HL Paper 250» από τη Βουλή των Λόρδων, τη μη εκλεγμένη, παρασιτική αυτή δομή στη Βρετανία, αυτό που ορίζω κοινωνιολογικά «A residue of colonial, cultural and political perversion and arrogance», τουτέστιν ελληνικά μεθερμηνευόμενο «υπόλειμμα αποικιοκρατικής, πολιτισμικής και πολιτικής διαστροφής και αλαζονείας», καταγράφεται η ιδιαίτερη ανησυχία της βρετανικής καθεστηκυίας τάξης για τη διατήρηση της ειδικής σχέσης μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και Ηνωμένων Πολιτειών.
Στις παραγράφους 37-41 σημειώνεται η ανάδειξη της αμερικανικής εσωστρέφειας, η συνεχής διαφοροποίηση της διοίκησης Tραμπ από τη νόρμα του «Rules based International Order», δηλαδή, η αποστασιοποίηση από τη διεθνή νεοφιλελεύθερη τάξη. Η αποστασιοποίηση αυτή κατά τη μελέτη συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή για τα βρετανικά συμφέροντα και αποδυναμώνει την ειδική σχέση μεταξύ ΗΒ και ΗΠΑ. Υπογραμμίζεται η ανησυχία για επανεκλογή Tραμπ αναφορικά με τη μελλοντική προοπτική της ειδικής αυτής στρατηγικής σχέσης αλλα και της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης, λαμβάνοντας υπόψη και την τάση του Αμερικανού Πρόεδρου για υιοθέτηση διμερών διεθνών συνεργασιών παρά της πολυμέρειας στις διεθνείς σχέσεις, όπως απαιτεί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Σημειώνει με έμφαση ότι τέσσερα χρόνια προεδρίας Τραμπ μπορεί να τύχουν πολιτικής διαχείρισης χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα για την υφιστάμενη τάξη πραγμάτων. Το πρόβλημα θα προκύψει από τυχόν επανεκλογή του. Όπως σημειώνει οι συνέπειες από μια τέτοια πολιτική εξέλιξη θα έχουν χρονικό πολιτικό βάθος και το ΗΒ οφείλει να περιφρουρήσει τη νεοφιλελεύθερη παγκόσμια τάξη μέσα από την ενίσχυση της πολυμέρειας.
Συμπτωματικά ή συγκυριακά, λίγο πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, εντελώς τυχαία ο Ντόναλντ Τραμπ επιβίωσε δολοφονικής απόπειρας εναντίον του. Το 1776 οι τότε 13 αμερικανικές αποικίες διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τους Βρετανούς αποικιοκράτες οι οποίοι τους κήρυξαν τον πόλεμο, τον οποίο και έχασαν. Η σημειολογία είναι ενσωματωμένη στη βρετανική πολιτική ιστορία. Την καθοδηγεί και την προσανατολίζει. Το βρετανικό βαθύ κράτος δεν έχει αποδεχθεί την απώλεια της πρωτοκαθεδρίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες ούτε δείχνει διάθεση να εγκαταλείψει την όποια πολιτισμική και πολιτική επιρροή επί των Ηνωμένων Πολιτειών. Το αμερικανικό ελιτίστικο πανεπιστημιακό δίκτυο Ivy League αντανακλά εκτεταμένα την κατάσταση αυτή με την ευρεία πολιτισμική του έννοια. Η ειδική σχέση μεταξύ ΗΒ και ΗΠΑ συνιστά μια sui generis δομική στρατηγική σχέση που στοχεύει στη διατήρηση του βρετανικού αποικιοκρατικού στρατηγικού κατάλοιπου. [Ακόμη και τα χρώματα της Αστερόεσσας αποτυπώνουν τη βρετανική νόμιμη κληρονομιά]. H κληρονομιά αυτή με την εκλογή Tραμπ εισήλθε όχι μόνο σε φθίνουσα πορεία αλλά στην ιστορική της ολοκλήρωση και αποκαθήλωση.
Στη μελέτη αυτή χαρακτηρίζεται η Ρωσία ως φθίνουσα δύναμη, παρακμάζουσα και περιγράφεται με απαξιωτικούς όρους, {παρ.70, 71}, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά περί κατεχόμενης Κριμαίας ή προσδιορισμού της ως κυρίαρχης απειλής. Σημειώνεται, παροδόξως στη μελέτη ότι υπάρχουν τομείς που απαιτούν τη συνεργασία της. {παρ.84, 85}. Προφανώς, η εκτίμησή τους οκτώ χρόνια μετά έχει διαψευσθεί. Στη βάση όμως της αλαζονικής αυτής ψευδαίσθησης, και εθισμένη η πολεμοκάπηλη παρασιτική βρετανική ολιγαρχία στη χειραγώγηση της βρετανικής μάζας, απαξιώνουν απόλυτα τη λαϊκή αντιπολεμική ετυμηγορία του αμερικανικού λαού. Ο ξεδοντιασμένος Λέων παλεύει με όσα δόντια του έχουν απομείνει να προκαλέσει ακόμη και πυρηνικό ολοκαύτωμα «εκβιάζοντας» αφελώς και την Αμερικανική Δημοκρατία, προς τέρψη της διεστραμμένης στάσης της βρετανικής ολιγαρχίας που εμμονικά αρνείται τα αποτελέσματα της ιστορίας της.
*PhD, Πολιτική Κοινωνιολογία, UNSW
