Έχει σαλέψει το παγκύπριο. Ποια ατομική βόμβα του Οπενχάιμερ που πήρε επτά Όσκαρ. Ο…δικός μας ο Λάνθιμος αρκέστηκε στα τέσσερα. Ουκ εν τω πολλώ το ευ!
Για αρκετό καιρό ακούγονταν διάφορα «Όσκαρ» από την περιοχή Φτερικουδίου. Φήμες και διαδόσεις. Μα τον Δία, δεν έδινα καθόλου προσοχή. Ύστερα προέκυψε μια ιστοσελίδα γεμάτη με θαύματα. Για εγκυμοσύνες χωρίς καν έναν πλαστικό κρίνο.
Όλοι όσοι έχουν εμπλακεί σ' αυτήν την ωρολογιακή βόμβα θα πρέπει να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας, που είναι μια σπάνια γλώσσα για την ανθρωπότητα γενικότερα. Ποια είναι η γλώσσα της αλήθειας όμως; Υπάρχει τέτοια γλώσσα ή μήπως ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας μας; Πόση αλήθεια ακούμε καθημερινά; Τη φιλτράρουμε με κάποιο κριτήριο ή ανάλογα με τον βομβαρδισμό που δεχτήκαμε στις δεκαετίες της ζωή μας πλάσαμε έναν κωδικό και σε συνάρτηση με αυτόν καταλήγουμε σε όποιο συμπέρασμα μας βολεύει;
Θέλω να υπογραμμίσω ότι δοκίμασα να γίνω άθεος αλλά δεν τα κατάφερα! Αλλά δεν κατάφερα ούτε και να γίνω θρήσκος, αφού ταπεινά αισθάνομαι ότι έχω ένα βασικό κριτήριο αυτογνωσίας και αυτοπεποίθησης. Σέβομαι τις αντιλήψεις οποιουδήποτε αναζητεί διέξοδο στα αχανές άπειρο της αμφιβολίας.
Τα όσα παρακολουθούμε από τα μκδ και τα ΜΜΕ δεν είναι πρωτάκουστα. Όπως ακριβώς το είπε ο θεολόγος Χριστάκης Ευσταθίου στην Κάτια Σάββα χθες στον Αλφα: «Πρέπει να ξεκινήσει η κάθαρση διότι το κοινό κουράστηκε να ακούει από το πρωί ώς το βράδυ «πράματα και θάματα». Ο μάρτυρας κατηγορίας μητροπολίτης Ταμασσού Ησαΐας υπόσχεται ότι τα πάντα θα βγουν στον αέρα και θα λάμψει η αλήθεια. Σήμερα ξεκινά και το Εκκλησιαστικό Δικαστήριο το οποίο καλείται να πάρει κεφάλια. «Άξιππα και μάνι μάνι» φωνάζει το φιλοθέαμον κοινό.
Κάτι που μου έκανε εντύπωση είναι τα περί… σκανδαλισμού των πιστών. Οι πιστοί είχαν τόοοση υπομονή να αναμένουν τα θαύματα των δύο μοναχών και δεν έχουν υπομονή να τελειώσει μια διαδικασία που λόγω της έλευσης του Πάσχα δεν μπορεί παρά να λήξει σύντομα.
Και τι είναι επιτέλους ο «σκανδαλισμός». Στο πέρασμα των αιώνων, κάθε τόσο ξεσπούσε μια αναταραχή παρόμοια, η οποία έκανε τον κύκλο της κι έσβηνε μέσα στον χωροχρόνο. «Ανθρώπινα τα πάθη», επαναλαμβάνουν οι θεολόγοι και σε αυτό τους πιστεύω πέρα για πέρα… Αυτό είναι μια σκληρή αλήθεια.
Ο άνθρωπος είναι ευάλωτος στα πάντα που επηρεάζουν την καθημερινότητά του. Χρειάζονται λεφτά, για να αποκτά τα υλικά αγαθά που νομίζει πως «τα έχει όλα ανάγκη». Κι αυτή η εποχή (όπως και πολλές άλλες, προηγουμένως) είναι αντιπνευματική. Η εποχή μας με τον υπερκαταναλωτισμό (πόσα προϊόντα παρήγοντο made in Αββακούμ) μού θύμισε ένα ανέκδοτο με τον Σωκράτη, ο οποίος μια μέρα βρέθηκε στα βόρεια προάστια, που πωλούνταν τα πάντα. Κάποιοι τον αναγνώρισαν και έκπληκτοι τον ρώτησαν: «Σωκράτη, τι γυρεύεις εσύ εδώ στην αγορά;» Κι αυτός ατάραχος τους απάντησε: «Ήρθα για να δω πόσα πολλά πράγματα μού είναι άχρηστα!!»
