Σύμφωνα με απόρρητη επιστολή που απέστειλε προχθές στη βουλεύτρια του ΑΚΕΛ Ειρήνη Χαραλαμπίδου, ο υπουργός Εσωτερικών, Κωνσταντίνος Ιωάννου, 40 δικηγορικά και ελεγκτικά γραφεία βρίσκονται πίσω από τα προβληματικά «χρυσά» διαβατήρια, τα οποία και ανακλήθηκαν με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου μετά την επιβεβαίωση ότι εξασφαλίστηκαν με δόλο, με ψευδείς παραστάσεις και με απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων.
Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε, μέχρι σήμερα, την αποστέρηση της κυπριακής υπηκοότητας από 86 επενδυτές/επενδύτριες καθώς και από 200 περίπου μέλη των οικογενειών τους. Με τη διαδικασία να συνεχίζεται.
Στην απόρρητη επιστολή Ιωάννου κατονομάζονται τα 40 γραφεία-πάροχοι. Με τη διαβάθμιση της επιστολής ως «απόρρητη» από τον κ. Ιωάννου, απαγορεύεται στην Ειρήνη Χαραλαμπίδου να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενό της. Συνεπώς, τα ονόματα των 40 παρόχων δεν θα δουν το φως της δημοσιότητας. Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοι είναι αυτοί οι δικηγόροι και λογιστές που κατάφεραν να εξασφαλίσουν «χρυσά» διαβατήρια έναντι προφανώς αδράς αμοιβής, σε ξένους επενδυτές εναντίον των οποίων εκκρεμούσαν στις χώρες τους ή και αλλού ποινικές υποθέσεις ή ήταν καταζητούμενοι ή τελούσαν υπό κράτηση ή είχαν καταδικαστεί για τη διάπραξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων, δεν διέθεταν λευκό ποινικό μητρώο και δεν ήταν καλού χαρακτήρα.
Οι δικηγόροι το γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας: Πρώτη και βασικότερη αρχή της Ποινικής Δικονομίας είναι το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου. Κάθε άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται η ενοχή του κατηγορουμένου; Στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε 40 δικηγορικά και λογιστικά γραφεία που παραβίασαν, μεταξύ άλλων, τη νομοθεσία για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, εξασφαλίζοντας «χρυσά» διαβατήρια σε μεγαλοαπατεώνες, εγκληματίες και καταζητούμενους για απάτες και για διαφθορά, ξεφτιλίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία διεθνώς. Τα ονόματά τους, όμως, δεν δημοσιοποιούνται, δεν θα τα γνωρίζουμε. Πάντα υπάρχει ένας νόμος που προστατεύει τους μεγαλοεργολάβους, τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, τα πολιτικά λαμόγια.
Η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τα εποπτικά όργανα των διάφορων επαγγελματικών ομάδων, όπως των δικηγόρων και των λογιστών, καθώς έχει καθιερώσει προ πολλού τη διαφάνεια και τη δημόσια λογοδοσία χωρίς εξαιρέσεις. Πώς; Πρόσωπο που θεωρεί ότι θίγεται η αξιοπρέπεια και τα πιστεύω του δύναται να προσφεύγει στην Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας και να υποβάλλει ακόμη και ηλεκτρονικά το παράπονό του εναντίον δημοσιογράφου ή και Μέσου Μαζικής Ενημέρωσης που δημοσίευσε την επίμαχη είδηση, άρθρο ή και σχόλιο. Εάν το παράπονο κριθεί βάσιμο, τότε, ο υπό κατηγορία δημοσιογράφος και το ΜΜΕ καλούνται να παραθέσουν τις θέσεις τους για τα όσα τους καταλογίζονται, επώνυμα ή ανώνυμα, προτού η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας εκδώσει την απόφασή της, την οποία δημοσιεύει αυτούσια στην ιστοσελίδα της, με ονόματα και διευθύνσεις, χωρίς καμία λογοκρισία, ή με αρχικά ονομάτων και παραμένει αναρτημένη εσαεί. Διαφάνεια χωρίς δημοσιότητα δεν υπάρχει. Όλα τ' άλλα είναι μασκαραλίκια.
