Ο λαϊκισμός αποτελεί διαχρονικά έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τη δημοκρατική λειτουργία των πολιτικών συστημάτων. Όταν συναντάται με τα άκρα, το μίγμα καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνο.
Η αποτυχημένη παρέμβαση του ΕΛΑΜ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με αφορμή την προσπάθεια προώθησης ψηφίσματος για την καταδίκη της παράνομης επίσκεψης του Τούρκου Προέδρου στα κατεχόμενα, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των παθογενειών που προκαλεί ο λαϊκιστικός λόγος και η πρακτική στην πολιτική ζωή. Το ΕΛΑΜ έδειξε ότι είναι επικίνδυνο για την εξωτερική μας πολιτική και το Κυπριακό.
Η ενέργεια του ΕΛΑΜ, χωρίς προεργασία, συνεννόηση και εξασφάλιση συμμαχιών, οδήγησε σε μια πρωτοφανή ήττα της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκθέτοντας τη χώρα και αποδυναμώνοντας την εθνική μας υπόθεση. Ο λαϊκισμός, ως πολιτική πρακτική, συχνά προτάσσει τον εντυπωσιασμό και την επικοινωνιακή διαχείριση έναντι της ουσιαστικής στρατηγικής και της υπεύθυνης διπλωματίας. Έτσι, οι ενέργειες που αποσκοπούν κυρίως στη δημιουργία εντυπώσεων προς το εσωτερικό ακροατήριο καταλήγουν να βλάπτουν το εθνικό συμφέρον σε διεθνές επίπεδο.
Ο λαϊκιστικός λόγος βασίζεται στη διχαστική ρητορική «λαός εναντίον ελίτ», στην επίκληση του συναισθήματος και στη διαμόρφωση μιας ψευδούς εικόνας παντοδυναμίας, αγνοώντας την πολυπλοκότητα του διεθνούς περιβάλλοντος και τις απαιτήσεις της σύγχρονης πολιτικής διαπραγμάτευσης. Η απουσία τεκμηριωμένων επιχειρημάτων, η υποβάθμιση της λογοδοσίας και η συστηματική χρήση ψευδολογίας αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά του λαϊκισμού, που οδηγούν σε φανατισμό και αποθαρρύνουν τη γόνιμη συμμετοχή του πολίτη στα κοινά.
Η περίπτωση του ΕΛΑΜ καταδεικνύει ότι ο λαϊκισμός δεν είναι απλώς ένα επικοινωνιακό φαινόμενο, αλλά μια επικίνδυνη παθογένεια που μπορεί να εκθέσει τη χώρα, να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του αντιπάλου και να απομονώσει την πατρίδα μας από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα και η στρατηγική συνεργασία αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματική προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.
Η ενίσχυση της κριτικής σκέψης και της πολιτικής παιδείας είναι το αντίδοτο στον λαϊκισμό. Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η δημοκρατική λειτουργία και η προστασία του εθνικού συμφέροντος απέναντι σε πρακτικές που, ενώ υπόσχονται πολλά, τελικά ζημιώνουν τη χώρα και τους πολίτες της.
Το ΕΛΑΜ κατάφερε «αθόρυβα» να χτίσει μια δυναμική παρουσία στα δημόσια πράγματα της Κύπρου και απέφυγε τα λάθη της Χρυσής Αυγής. Παραμένει, όμως, ένα κόμμα των άκρων, χωρίς βάθος. Έχει κάνει ένα μεγάλο δώρο στα λεγόμενα παραδοσιακά κόμματα, τα οποία έχουν μια ευκαιρία να δείξουν στους ψηφοφόρους ότι, παρά τις αδυναμίες τους, παραμένουν η μοναδική αξιόπιστη επιλογή.
