Δεν μπορούμε να φανταστούμε πως η απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ για το Κυπριακό θα επιτύχει, με φόντο το δυσμενές κλίμα της ακινησίας, έστω και μια μικρή κινητικότητα στην παρούσα αποστολή της στο Κυπριακό.
Κατέστη, δε, πασιφανές ότι κατέληξε στο συμπέρασμα πως αν θέλει να δημιουργηθεί εύκρατο κλίμα ενόψει της προγραμματισθείσας πενταμερούς στη Νέα Υόρκη χρειάζεται κάτι χειροπιαστό από τις πλευρές. Ωστόσο, οι επαφές της με τους δύο ηγέτες, όπως και με τους ΥΠΕΞ των δύο εγγυητριών δυνάμεων, δεν έχουν δημιουργήσει κάποια δυναμική. Καμία προοπτική δεν φαίνεται στον ορίζοντα, τουλάχιστον έως τώρα. Eκείνο το οποίο είναι οφθαλμοφανές, είναι η εσωτερική ανάγκη των πλευρών να διατηρήσουν τα πρόσφατα δημιουργηθέντα αφηγήματά τους. Από τη μια, η τουρκοκυπριακή πλευρά θορυβημένη από τις δικαστικές κινήσεις για τους σφετεριστές ελληνοκυπριακών περιουσιών δεν παρουσιάζει καμία, έστω και ελάχιστη, τάση ευελιξίας ακόμη και στα θέματα χαμηλής πολιτικής τα οποία θέτει ο Γενικός Γραμματέας και επιμένει η απεσταλμένη του να προχωρήσουν. Κρύβεται πίσω από έναν σχετικό πανικό που έχει δημιουργηθεί στην κοινότητά του, επιχειρώντας να ενισχύσει τη δική του υποψηφιότητα ενόψει της εκλογικής διαδικασίας του φθινοπώρου. Αισθάνεται καλά ο Τατάρ. Καταφέρνει να ενώσει τις διχοτομικές δυνάμεις στα κατεχόμενα γύρω από τη δική του υποψηφιότητα εκμεταλλευόμενος την αναποτελεσματικότητα των προσπαθειών της Ολγκίν. Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος.
Από την άλλη, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος συνεχίζει το μόνιμό του ρεφρέν περί της ετοιμότητάς του για διάλογο αλλά επί τους ουσίας το μόνο το οποίο τον απασχολεί είναι να κρύβεται πίσω από τη σκληρή στάση Τατάρ, ενώ με γενικότητες και αοριστολογίες διαβεβαιώνει τους εσωτερικούς καταναλωτές του αφηγήματός του ότι «προσπαθεί συνεχώς να πετύχει τον στόχο της επανέναρξης των συνομιλιών».
Ποιες όμως είναι οι προσπάθειες του Νίκου Χριστοδουλίδη; Πώς αυτές εξωτερικεύονται στη διαδικασία που έχει εκ νέου ενεργοποιήσει η Μαρία Ολγκίν; Ποια τα συγκεκριμένα βήματα της πλευράς μας, η οποία διατείνεται ότι θέλει διάρρηξη του αδιεξόδου;
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει την ψευδαίσθηση ότι στον χρόνο και τον χώρο θα συνεχίσει να λαθροβιεί με ακαθόριστες θέσεις και χωρίς ορατό αποτέλεσμα. Το δυστύχημα για τον ίδιο είναι πως αυτά που αναφέρει δεν αποτελούν σημείο αναφοράς για κανένα εκ των συνομιλητών του. Το δυστύχημα όμως για την Κύπρο είναι πως οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια σε εδραίωση της διχοτόμησης με βάση τις παρούσες συνθήκες, ενώ ποσώς διαφαίνεται στον ορίζοντα ελπίδα αποφυγής της καταστροφής.
