Γίνεται αντιληπτό ότι ακόμα δεν θέλουν να κάνουν κάποια αλλαγή στο στάτους κβο που δημιούργησαν το 1974. Ούτε η Βρετανία πονοκεφαλιάζει στην Κύπρο ούτε η Αμερική. Μήπως, αν δεν έχετε πονοκέφαλο, παίρνετε ποτέ Parasetamol ή Panadol; Δεν παίρνετε, έτσι δεν είναι; Τότε, εκείνοι γιατί να πάρουν; Αν δεν ένοιωσαν την ανάγκη να κάνουν κάποια αλλαγή στο στάτους κβο εδώ και 51 χρόνια, αυτό δείχνει πόσο ικανοποιημένοι είναι από αυτό το στάτους κβο. Θέλησαν να μοιράσουν το νησί, το μοίρασαν. Θέλησαν να μας χωρίσουν, μας χώρισαν. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε επιτυχώς! Δεν πρόκειται να κερδίσουν κάτι περισσότερο αν επανενώσουν το μοιρασμένο νησί. Μάλιστα θα βγουν και ζημιωμένοι. Δεν θα μπορούν να βρουν την παρούσα άνεση σε μια ενωμένη Κύπρο με ενιαίο λαό. Η μια πλευρά της είναι κράτος. Η άλλη είναι παράνομη! Τι ωραία! Τι γλυκά συμφέροντα αποκομίζουν από αυτό! Είναι πολύ πολύτιμα για αυτούς εδάφη όπως τα δικά μας, τα οποία δεν αγγίζει το διεθνές δίκαιο. Είναι ασφαλές καταφύγιο για όσους δεν αναγνωρίζουν νόμο.
Είδαμε τις ανοησίες των συνόδων κορυφής. Και τι ανοησίες! Τα Ηνωμένα Έθνη μάς κοροϊδεύουν. Δεν συζήτησαν καν τη συνολική λύση. Παραβιάζουν τις ίδιες τις αποφάσεις τους. Πού είναι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδιακή λύση; Πέταξε και έφυγε και εκείνη. Θάφτηκε στην Ιστορία. Τι πενταμερής διάσκεψη είναι αυτή! Ούτε τα στρατεύματα υπάρχουν. Ούτε ο πληθυσμός. Ούτε το περιουσιακό. Ούτε το Βαρώσι. Ούτε ο χάρτης. Τίποτα απ’ αυτά. Καλά, τι συζητούν; Τα κοιμητήρια! Να φροντίσουμε καλά τα κοιμητήριά μας. Να κοιμούνται ήσυχοι οι αγαπημένοι μας νεκροί. Γίνεται και να μην κοιμόμαστε καλά εμείς!
Πάλι θυμώνετε με τον καημένο τον Τατάρ εσείς, έτσι δεν είναι; Πότε θα εγκαταλείψετε αυτές τις παιδικές συμπεριφορές σας; Αυτός δεν είναι έστω και μια μικρή τελεία σε αυτή την εικόνα. Ο Χακάν Φιντάν τον πιάνει από το χέρι αν θέλει, αν θέλει βάζει τα χέρια του στον ώμο του. Μήπως ανάμεσά μας υπάρχει κάποιο παλληκάρι το οποίο να πει στον Φιντάν «κάτω τα χέρια σου από τον ώμο μας»; Αν υπάρχει, πείτε μου. Να πάμε να τον εκλέξουμε στις κάλπες! Να απλώσουμε στα πόδια του γιασεμιά αντί κόκκινα χαλιά. Κλαδιά ελιάς και δάφνης. Όμως, αν ψάχνετε κάποιον να δείρετε σώνει και καλά, δείρτε τον Τατάρ. Αν θα σάς ανακουφίσει αυτό, δείρτε τον. Στα ιαπωνικά εργοστάσια υπάρχει μια μακέτα του αφεντικού. Ο εργάτης που θυμώνει με το αφεντικό πάει, γρονθοκοπεί τη μακέτα και ησυχάζει. Αν δεν μπορείτε να θυμώσετε στον Ερντογάν, θυμώστε στον Τατάρ. Αν δεν μπορείτε να δείρετε τον Ερντογάν, δείρτε τον Τατάρ. Δείξτε πόσο σφοδρά αντιπολιτευόμενοι είστε. Να σας χειροκροτήσουν!
Τέλος πάντων, δεν αξίζει να λυπόμαστε επειδή δεν μας έφεραν σοκολάτες από τη Νέα Υόρκη. Άλλωστε, δεν είχατε μια τέτοια προσδοκία. Και ως εκ τούτου σωθήκατε από το να βιώσετε μια νέα απογοήτευση. Άστε το. Μην δίνετε σημασία. Είναι δύσκολοι καιροί. Καιροί κατά τους οποίους αυξάνεται άσχημα ο αυταρχισμός στον κόσμο και οι λαοί αδρανοποιούνται πιο πολύ. Το ακούσατε; Στη Ρωσία βγήκαν προς πώληση κεριά με άρωμα Πούτιν. Όμως, ακόμα δεν βγήκαν σαπούνια Τραμπ. Δεν βγήκαν χάπια Ταγίπ Ερντογάν που αναπτύσσουν τη νοημοσύνη. Είναι πολύ δύσκολοι καιροί! Ρέει αυλάκι το αίμα στη Συρία, η οποία παραδόθηκε στους τρομοκράτες. Μήπως έχουν διάθεση να κοιτάξουν εμάς τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία δεν νοιάζονται για αυτό; Σκεφτείτε. Πήραν μια χώρα και την παρέδωσαν στους πιο τρομερούς ψυχασθενείς του κόσμου. Και τώρα παρακολουθούν από τα μεγαλοπρεπή κιόσκια στα οποία κάθονται τους ανθρώπους που πνίγονται εκεί. Αυτοί οι ποταποί είναι που θα μας προσφέρουν ειρήνη και λύση;
Ναι, ο Τατάρ δεν έχει βούληση. Κανένας σας δεν έχει. Αν δεν έχει, δεν έχει. Δεν με νοιάζει καν. Μήπως και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν πολλή βούληση;
