Η ετήσια γενική συνέλευση των ΗΕ, που πραγματοποιείται κάθε Σεπτέμβριο στην έδρα του διεθνούς οργανισμού στη Νέα Υόρκη, αποτελεί ένα μεγάλο παγκόσμιο πολιτικό γεγονός. Με την παρουσία στην έδρα των ΗΕ των πλείστων ηγετών δίδεται η ευκαιρία συναντήσεων και διαβουλεύσεων. Για μια χώρα όπως τη δική μας, για μια ημικατεχόμενη πατρίδα, η σημασία της εβδομάδας στη Νέα Υόρκη παίρνει διαφορετικές διαστάσεις. Η σύναξη των ηγετών του κόσμου δίνει μια μοναδική ευκαιρία για διεθνή πολιτικά ζητήματα, όπως το Κυπριακό, για να διαφανεί το πώς οι ξένοι, μικροί ή μεγάλοι, τα αντιμετωπίζουν. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είτε αναπτερώνονται οι ελπίδες μας είτε επιστρέφουμε από την εβδομάδα του ΟΗΕ, με κομμένα τα φτερά.
Μεγάλη σημασία έχει πάντα η προσφώνηση του εκάστοτε ΠτΔ προς τη γενική συνέλευση, ανεξάρτητα αν συνηθώς είναι ενώπιον άδειων εδράνων. Ο ΠτΔ έχει την ευκαιρία να καταθέσει τις θέσεις του οι οποίες λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη από τον διεθνή οργανισμό. Επιπρόσθετα, σημαντικότατες είναι οι διαβουλεύσεις του Προέδρου με ηγέτες άλλων χωρών και ειδικότερα με χώρες που διαμορφώνουν το διεθνές πολιτικό σκηνικό. Επιστέγασμα των συναντήσεων είναι ασφαλώς η καθιερωμένη συνάντηση του ΠτΔ με τον ΓΓ των ΗΕ.
Η φετινή γενική συνέλευση όχι μόνο μας έκανε να νιώθουμε με κομμένα φτερά αλλά εντελώς χωρίς φτερά. Η παρουσία της Κύπρου ήταν απογοητευτική. Η Κύπρος τα πήγε χάλια ενώ ο ΠτΔ τα πήγε καλά. Η Κύπρος γύρισε χαμένη ενώ ο κύριος Πρόεδρος κερδισμένος. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Κύπριος Πρόεδρος πρόβαλε πρώτα την Κύπρο ως και να ήταν ένα κανονικό κράτος και μετά το πολιτικό της πρόβλημα. Αυτό ήταν εμφανέστατο στην προσφώνησή του στη γενική συνέλευση, στη συνάντησή του με τον ΓΓ και στην τριμερή. Αν μελετήσει κανείς την ομιλία του ΠτΔ θα του θυμίσει ομιλίες του Πρόεδρου σε προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Στη συνάντηση του ΠτΔ με τον ΓΓ κυριάρχησε το «Αμάλθεια» και η επικείμενη κυπριακή προεδρία της ΕΕ. Τρίτο στη σειρά το Κυπριακό. Σίγουρα σημαντική η ανθρωπιστική πρωτοβουλία «Αμάλθεια» και η κυπριακή προεδρία. Όμως κανένα από αυτά δεν επιλύει το πρόβλημα επιβίωσης και ύπαρξης των Ε/Κ σε αυτήν την ταλαιπωρημένη γη. Το να παρουσιάζεται ο Κύπριος Πρόεδρος ως ο μεγάλος ηγέτης της περιοχής είναι πρόκληση.
Όπως πάντα προβλέψιμος ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Η αναφορά του στο Κυπριακό περιορίστηκε στην Τουρκία και προσωπικά στον Τούρκο Πρόεδρο. «Θέλω να ενώσω τον λαό, μου Ε/Κ και Τ/Κ», είπε αγνοώντας το γεγονός ότι και οι Τ/Κ έχουν την ηγεσία τους και δεν είναι περιπλανώμενοι τσιγγάνοι. Αναμφίβολα η Τουρκία παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στο Κυπριακό αλλά και η εκάστοτε τ/κ ηγεσία παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Δεν ξέρω αν ήταν σκόπιμο αλλά υποβάθμισε εντελώς το τ/κ στοιχείο θεωρώντας τους πρόβατα που πάντα άγονται και φέρονται από την Άγκυρα. Μπορεί με την ηγεσία Τατάρ αυτό σήμερα να είναι πραγματικότητα, όμως ας μην ξεχνούμε ότι πριν λίγα χρόνια υπήρξε ένας Μουσταφά Ακιντζί ο οποίος έδωσε μαθήματα για το πώς πρέπει να πολιτεύεται ένας σωστός Κύπριος ηγέτης.
Αυτό που έκανε εντύπωση είναι το ότι ο ΠτΔ, στην ομιλία του στα ΗΕ, δεν έκανε καμία αναφορά στο Κυπριακό η οποία έμμεσα θα βοηθούσε τον Τουφάν Ερχιουρμάν. Αν και μετά την ομιλία προκλήθηκε από δημοσιογράφους για τις εκλογές στα κατεχόμενα, τήρησε ίσες αποστάσεις. Το ότι δεοντολογικά δεν θα έπρεπε, έστω έμμεσα, να πάρει θέση είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Όταν παίζεται η μισή πατρίδα οι δεοντολογίες καταντούν υποκρισίες και πρέπει να παραμερίζονται.
Η πολυαναμενόμενη τριμερής συνάντηση του Προέδρου με τον ΓΓΤ και τον Τ/Κ ηγέτη πλήρης αποτυχία. Ένα φιάσκο χωρίς τίποτα το ελπιδοφόρο. Αόριστες δεσμεύσεις για τη συνέχεια, ετοιμότητα στα λόγια και τίποτα το ουσιαστικό. Περιμένουν όλοι τον νέο Τ/Κ ηγέτη ο οποίος θα εκλεγεί στις 19 Οκτωβρίου. Ο Τατάρ συνεχίζει την ακραία ρητορική και η δική μας πλευρά τον χρησιμοποιεί ως άλλοθι για να καλύψει τη δική μας αδιαλλαξία.
Το συμπέρασμα της συνάντησης είναι ότι ο ΓΓ, αφού δεν κατάφερε σύγκλιση στα εύκολα, δηλαδή στα ΜΟΕ, αποφάσισε να κινηθεί στην ουσία του Κυπριακού δηλαδή στα δύσκολα. Ο ΠτΔ, μιλώντας στους δημοσιογράφους, μετά την τριμερή, είπε ότι είναι θετικό η αποφασιστικότητα του Αντόνιο Γκουτέρες για επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά. Το τι έγινε στο Κραν Μοντανά αποτελεί μια τραυματική εμπειρία για τον ΓΓ με δική μας υπαιτιότητα και συνεπώς ας κρατούμε μικρό καλάθι για την αποφασιστικότητά του «εν μέσω δύο πολέμων» όπως λέει ο ΠτΔ. Η εμμονή του στο Κυπριακό μπορεί να σημαίνει την απόφασή του να απαλλάξει τον οργανισμό από ένα πρόβλημα που χρονολογείται πάνω από μισό αιώνα. Ο Αντόνιο Γκουτέρες αυτή τη φορά, αν και εφόσον επαναρχίσουν συνομιλίες, δεν θα ευχηθεί καλή τύχη στον βορρά και στον Νότο αλλά θα σημάνει το τέλος του Κυπριακού.
Ανεξάρτητα του τι δηλώνει ο ΠτΔ, όπως είναι σήμερα η κατάσταση συνομιλίες δεν πρόκειται να επαναρχίσουν. Ούτε μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα. Αν επανεκλεγεί ο Τατάρ τότε, όπως ο ίδιος δήλωσε, για να προσέλθει σε συνομιλίες θα πρέπει να αναγνωριστεί η κυριαρχική ισότητα. Στο άλλο σενάριο, δηλαδή εκλογής Ερχιουρμάν και πάλι δεν μπορούν να επαναρχίσουν συνομιλίες γιατί ο όρος που δικαιολογημένα θέτει είναι η εκ των προτέρων αποδοχή της πολιτικής ισότητας κάτι που ο Νίκος Χριστοδουλίδης επιμένει ότι θέλει να τη διαπραγματευτεί. Συνεπώς στο πρώτο σενάριο θα μιλούμε για νέο τέλμα λόγω της τ/κ αδιαλλαξίας ενώ στο δεύτερο ο διεθνής παράγοντας θα διαγράψει το Κυπριακό λόγω της δικής μας αδιαλλαξίας.
Στην ουσία άλλη μια γενική συνέλευση πήγε χαμένη. Κάναμε αυτά του ξέρουμε καλά. Show και επίδειξη, όπως αρμόζει στον ηγέτη του ομφαλού της γης. Αν δεν ήταν η αναμενόμενη απάντηση/κριτική στον Τούρκο Πρόεδρο, ίσως το Κυπριακό να περνούσε απαρατήρητο.
Δεν έφταναν όλα αυτά, δηλαδή με υποβάθμιση του Κυπριακού, ο ΠτΔ βρήκε την ευκαιρία να ασχοληθεί με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της μισής Κυπριακής Δημοκρατίας συναντώντας τον αντιπρόεδρο της ExxonMobil. Αν και γνωρίζει την πάγια θέση του Αντόνιο Γκουτέρες, ότι δηλαδή η οποιαδήποτε ενέργεια αναφορικά με τα ενεργειακά αποτελεί ένταση, δεν δίστασε να μιλήσει για τα κοιτάσματα στην Κυπριακή ΑΟΖ αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ο φυσικός πλούτος ανήκει και στις δύο κοινότητες.
Διαχρονικά η παρουσία του εκάστοτε Ε/Κ ηγέτη κάθε χρόνο στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης των ΗΕ, είναι ένα δείγμα για τις πεποιθήσεις και επιδιώξεις του αναφορικά με το εθνικό θέμα.
Στη φετινή γενική συνέλευση ο ΠτΔ έδειξε ότι είναι ειλικρινής ως προς τις πεποιθήσεις του. Έδειξε εμμονικός με την Τουρκία και συνειδητοποιημένος απορριπτικός. Αυτά αποκόμισε η διεθνής κοινότητα.
