Μια φαινομενικά αθώα και συνηθισμένη κίνηση, όπως το περπάτημα με τα χέρια πίσω από την πλάτη, μπορεί να αποκαλύψει πολλά για την ψυχολογική κατάσταση και τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου.
Πολλοί ειδικοί στην ψυχολογία και στη μη λεκτική επικοινωνία έχουν μελετήσει αυτή τη στάση σώματος, αναδεικνύοντας πλήθος ερμηνειών για τη διάθεση και την προσωπικότητα ενός ατόμου.
Τι αποκαλύπτει το περπάτημα με τα χέρια πίσω από την πλάτη
Μία από τις πολλές ερμηνείες έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση και την εξουσία. Η στάση αυτή είναι συχνή σε ηγετικές φιγούρες, όπως δάσκαλοι, στρατιωτικοί και ηλικιωμένοι. Με το στήθος μπροστά και το βλέμμα ψηλά, το άτομο εκπέμπει σιγουριά, αυτοκυριαρχία και έλεγχο του χώρου γύρω του.
Σε πιο χαλαρές στιγμές, από την άλλη, όταν το σώμα είναι χαλαρό, η στάση δείχνει ότι το άτομο αισθάνεται άνετα και ασφαλές. Ειδικά σε μεγαλύτερους ανθρώπους, αποτελεί απλώς μια μακροχρόνια συνήθεια.
Μια τρίτη πιθανή ερμηνεία είναι η συγκέντρωση και ενδοσκόπηση. Πολλοί άνθρωποι, όταν συλλογίζονται, υιοθετούν αυτή τη στάση για να μειώσουν τους περισπασμούς. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα ατόμων που βυθίζονται στις σκέψεις τους.
Στην περίπτωση που τα χέρια είναι σφιχτά δεμένα ή το σώμα φαίνεται άκαμπτο, τότε ίσως πρόκειται για ένδειξη εσωτερικής πίεσης, άμυνας ή πειθαρχίας, κάτι που συναντάμε συχνά σε στρατιωτικά ή αυστηρά περιβάλλοντα.
Ειδικές περιπτώσεις
Για άτομα στο φάσμα του αυτισμού, το περπάτημα με τα χέρια πίσω μπορεί να λειτουργεί ως μηχανισμός αυτορρύθμισης. Παράλληλα, συμβάλλει στη σωστή στάση σώματος και στην καλύτερη αναπνοή.
Σε κάθε περίπτωση, το πλαίσιο είναι καθοριστικής σημασίας. Το περιβάλλον, η γλώσσα του σώματος και η γενικότερη συμπεριφορά του ατόμου παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ερμηνεία της συγκεκριμένης κίνησης.
Το περπάτημα με τα χέρια πίσω από την πλάτη, λοιπόν, είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή στάση σώματος. Είναι μια «ιδιαίτερη» μορφή έκφρασης, που συχνά επικοινωνεί όσα δεν λέγονται με λόγια.
