Τι γίνεται αν η έμμονη αγάπη μειώνει τη νοητική σας ικανότητα; Μια μελέτη αποκαλύπτει ότι η ψυχαναγκαστική ή έμμονη αγάπη μπορεί να επηρεάσει τη μνήμη, την προσοχή και τη γνωστική λειτουργία, αναφέρει σε άρθρο της στο Psychologies.com, η Isabelle Thibaud.
Η αγάπη μπορεί να είναι μια δύναμη, αλλά όταν μετατρέπεται σε ψυχαναγκαστική ανάγκη, οι συνέπειες δεν είναι πλέον μόνο συναισθηματικές. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Behavioural Brain Research ανέδειξε μια ανησυχητική σχέση: οι άνθρωποι που πάσχουν από ψυχαναγκαστική ή έμμονη αγάπη αναφέρουν περισσότερα προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης. Οι επιπτώσεις αυτές δεν είναι ασήμαντες: επηρεάζουν την καθημερινή και επαγγελματική ζωή. Οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει ότι αυτή η μορφή εθισμού συνοδεύεται συχνά από συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, τα οποία μαζί επηρεάζουν τη γνωστική λειτουργία.
Ο αόρατος ρόλος των κοινωνικών δικτύων
Η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 600 Ιταλοί ενήλικες, δείχνει επίσης ότι η εντατική χρήση των κοινωνικών δικτύων αποτελεί βασικό παράγοντα για την εμφάνιση αυτού του εθισμού. Όσο πιο συνδεδεμένοι ήταν οι συμμετέχοντες, τόσο περισσότερο εμφάνιζαν σημάδια συναισθηματικής εξάρτησης, άγχους και προβλημάτων προσοχής. Διευκολύνοντας την παρακολούθηση των άλλων, οι αλγόριθμοι ενισχύουν την εμμονή με τον έρωτα και συμβάλλουν στη ψυχική σπείρα. Μια ύπουλη δυναμική που υπονομεύει τόσο τη συναισθηματική σταθερότητα όσο και τη διανοητική διαύγεια.
Το άγχος ως μεσολαβητής μεταξύ αγάπης και νόησης
Ακόμη και μεταξύ εκείνων των οποίων τα συμπτώματα θεωρούνταν ήπια, η πτώση της γνωστικής αντίληψης ήταν αισθητή. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι δεν είναι τόσο ο ίδιος ο εθισμός που επηρεάζει τη διάνοια, όσο τα αρνητικά συναισθήματα που δημιουργεί. Με άλλα λόγια, η ψυχολογική δυσφορία που προκαλείται από την υπερβολική προσκόλληση επηρεάζει τη συγκέντρωση, τη μνήμη εργασίας και τις αναλυτικές ικανότητες. Αυτός ο φαύλος κύκλος καταλήγει να κάνει την καθημερινή ζωή πιο δύσκολη στη διαχείρισή της. Η μελέτη υποδηλώνει ότι η ενίσχυση της ψυχολογικής ανθεκτικότητας θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό πρόληψης. Το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, οι υγιείς στρατηγικές αντιμετώπισης και η καλύτερη συναισθηματική ρύθμιση φαίνεται να προστατεύουν από την ψυχαναγκαστική ή έμμονη αγάπη. Οι ερευνητές υποστηρίζουν επίσης, στοχευμένες παρεμβάσεις – όπως οι γνωσιακές-συμπεριφορικές θεραπείες – οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από το άγχος και στην αποκατάσταση των ψυχικών ικανοτήτων που επηρεάζονται από αυτή τη μορφή τοξικής προσκόλλησης.
Πηγή: Ertnews.gr
