Τις επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής και το τραύμα που έζησαν τότε τα παιδιά, πολλά από τα οποία κατέληξαν ασυνόδευτα στην Ελλάδα, αναλύθηκαν σε Επιστημονική Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, με την Υπουργό Παιδείας Αθλητισμού και Νεολαίας, Αθηνά Μιχαηλίδου να διαβεβαιώνει για τη στήριξη σε κάθε πρωτοβουλία που συμβάλλει στον στόχο διατήρησης της ιστορικής μνήμης και συνείδησης.
Η Ημερίδα, πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Νερού, του ΕΟΑ Λεμεσού, υπό την αιγίδα του οποίου τέθηκε η εκδήλωση, που διοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Ασυνόδευτων Φιλοξενηθέντων Παιδιών στην Ελλάδα 1974-1979 και η Ομάδα Πρωτοβουλίας Συζύγων και Τέκνων Αγνοουμένων.
Στον χαιρετισμό της, που διάβασε ο Α’ Λειτουργός Εκπαίδευσης, Γενεθλής Γενεθλίου, η Υπουργός Παιδείας ανέφερε ότι ανάμεσα στις ολέθριες και οδυνηρές συνέπειες της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, μεγάλο κεφάλαιο αποτελεί το θέμα των ασυνόδευτων παιδιών που μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα το 1974.
«Τα παιδιά είναι τα πιο αθώα θύματα ενός πολέμου και τα τραύματα είναι γι αυτά πολλαπλά και η επούλωση τους μια μακροχρόνια και επώδυνη διαδικασία», είπε και πρόσθεσε ότι έτσι έγινε και με τα ασυνόδευτα παιδιά της Κύπρου, τα οποία απομακρύνθηκαν από τον τόπο και τις οικογένειες τους και φιλοξενήθηκαν σε σπίτια, σε ορφανοτροφεία και σε δομές ανηλίκων στην Ελλάδα, με τον μεγαλύτερο αριθμό παιδιών να φιλοξενείται από τον Νομό Ηλείας, με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτη Αθανάσιου.
Σημείωσε ότι το ΥΠΑΝ ενθαρρύνει τα μέλη του Συνδέσμου να επισκέπτονται τα δημόσια σχολεία της Κύπρου, ενώ το βιβλίο της Νιόβης Κερκίδου με τίτλο «Ευχαριστώ…μαρτυρίες παιδιών του 1974», βρίσκεται ήδη στα σχολεία, συνοδευόμενο από εισηγήσεις για αξιοποίηση του.
Ανεπούλωτα τραύματα, προσθέτει, άφησε η εισβολή του Αττίλα και στα παιδιά των αγνοουμένων του 1974, τα οποία μαζί με τις μητέρες και τους οικείους τους, ξεκίνησαν μια οδυνηρή και αγωνιώδη αναζήτηση των αγαπημένων τους η οποία, δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Τέλος η Αθηνά Μιχαηλίδου διαβεβαίωσε μέσα από τον χαιρετισμό της, ότι το ΥΠΑΝ θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό του Συνδέσμου Ασυνόδευτων Φιλοξενηθέντων Παιδιών στην Ελλάδα 1974-1979 και της Ομάδας Πρωτοβουλίας Συζύγων και Τέκνων Αγνοουμένων, στηρίζοντας κάθε ανάλογη πρωτοβουλία που συνδράμει στο στόχο της διατήρησης της ιστορικής μας μνήμης και συνείδησης και που προάγει την εθνική μας επιβίωση.
Χαιρετισμό απηύθυνε και ο Πρόεδρος του ΕΟΑ Λεμεσού, Γιάννης Τσουλόφτας, ο οποίος είπε ότι η ιστορία των ασυνόδευτων παιδιών του 74’ είναι «ίσως μια από τις πιο τραγικές πτυχές της νεότερης κυπριακής ιστορίας, η οποία παρέμεινε στην αφάνεια και στη σιωπή για πάρα πολλά χρόνια».
Τα παιδιά αυτά, συνέχισε, ήταν ψυχές που ξεριζώθηκαν απότομα από την ασφάλεια της παιδικής ηλικίας και αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν πριν την ώρα τους, κουβαλώντας, «όχι μόνο τη βαλίτσα της προσφυγιάς, αλλά και το βάρος της απώλειας, της αγωνίας και της σιωπής».
Η Ημερίδα, σημείωσε ο κ.Τσουλόφτας, αναδεικνύει τα ανεπούλωτα τραύματα της τουρκικής εισβολής που είχαν υποστεί τότε τα παιδιά, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και «μια υπενθύμιση της ευθύνης μας απέναντι στην ιστορία μας, να μην ξεχνάμε, να θυμόμαστε και να τιμούμε, δίνοντας φωνή σε εκείνα τα παιδιά που με αξιοπρέπεια, θάρρος και καρτερία συνέχισαν τη ζωή τους σε μια ξένη πατρίδα».
Ο Πρόεδρος του ΕΟΑ Λεμεσού διαβεβαίωσε ότι ο Οργανισμός στηρίζει και συμπαραστέκεται στον αγώνα για να μην ξεχαστεί τα βιώματα και η αλήθεια των παιδιών του 74.’
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου, Αντρέας Γενεθλίου ανέφερε πως σήμερα «προσπάθεια μας είναι να δώσουμε το λόγο στην επιστήμη γιατί πρέπει να αναλυθεί η ιστορία, οι επιπτώσεις που είχαν τα παιδιά είτε αγνοούμενων, είτε ασυνόδευτα».
Υπέδειξε ότι πολλά από τα ασυνόδευτα παιδιά είχαν χάσει είτε έναν είτε και τους δυο γονιούς τους στην εισβολή και δεν γνώριζαν που βρίσκονταν καθώς μεταφέρονταν στο λιμάνι Λεμεσού για να επιβιβαστούν στο πλοίο.
Σημείωσε ακόμη ότι στο Σύνδεσμο λειτουργεί ομάδα έρευνας «θέλοντας πραγματικά να αναλύσουμε και να φτάσουμε μέχρι το τέλος αυτήν την ιστορία, γιατί η λήθη για εμάς δεν αποτελεί δικαιολογία», ενώ εξέφρασε τη θέση ότι αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών είναι διπλάσιος ή και περισσότερος από τον επίσημα καταγεγραμμένο αριθμό των 2000 παιδιών.
«Αυτόν τον αριθμό δεν τον λέμε εμείς, αλλά βγαίνει από τη στατιστική του Υπουργείου Παιδείας τη σχολική χρονιά 1976-77, σύμφωνα με την οποία απουσίαζε το 10,5% της μαθητιώσας νεολαίας» ανέφερε και πρόσθεσε πως «κανένας δεν έκανε έρευνα πόσοι επέστρεψαν, τι επιπτώσεις είχαν, ούτε είχαμε τη στήριξη της Πολιτείας».
Διαμήνυσε, τέλος, ότι επόμενος στόχος του Συνδέσμου είναι η προβολή του θέματος των ασυνόδευτων παιδιών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Την Ημερίδα χαιρέτησε, εξάλλου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ευχαριστώ..» Νιόβη Κερκίδου, ενώ ακολούθησαν ομιλίες από τον καθηγητή ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, Παναγιώτη Σταυρινίδη, τον λέκτορα ψυχολογίας οικογένειας και αναπτυξιακό και κοινωνικό ψυχολόγο, στο Πανεπιστήμιο Νεάπολης, Αντώνη Ανδρουλιδάκη και τη διευθύντρια του Γυμνασίου Αγίου Χρυσοστόμου Λακατάμειας, Ιουλία Σχίζα.
Πηγή: ΚΥΠΕ
