Η ακύρωση του συμβολαίου για την κατασκευή του δρόμου Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς εξελίσσεται σε μια από τις πιο δαπανηρές και αμφιλεγόμενες αποφάσεις στον τομέα των δημοσίων έργων, με πολιτικές προεκτάσεις που ξεπερνούν τα στενά όρια της τεχνικής διαχείρισης, καταγγέλει ο τέως υπουργός Μεταφορών, και αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ, Γιάννης Καρούσος. Το έργο, που είχε αρχικά προϋπολογισμό €73 εκ. + ΦΠΑ, όχι μόνο δεν προχώρησε, αλλά πλέον επαναπροκηρύχθηκε με κόστος €90 εκ. + ΦΠΑ σύμφωνα με τον ίδιο.
Με γραπτή δήλωση του, ο κ. Καρούσος, ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση, υπογραμμίζοντας ότι η απόφαση δεν ήταν μια απλή διοικητική διαδικασία, αλλά μια καθαρά πολιτική επιλογή με βαρύ κόστος για το Δημόσιο και τους φορολογούμενους. «Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη», σημειώνει, τονίζοντας ότι οι πολίτες βλέπουν για άλλη μια φορά ένα έργο να μετατρέπεται σε σύμβολο αναβλητικότητας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ανάπτυξη της περιοχής.
Αυτούσια η γραπτή Δήλωση του Γιάννη Καρούσου
Η ακύρωση του συμβολαίου για τον δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς παρουσιάστηκε ως μια τεχνική ή διοικητική απόφαση. Στην πραγματικότητα όμως αποτελεί μια καθαρά πολιτική πράξη, με σοβαρό οικονομικό κόστος που θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους.
Το έργο είχε προϋπολογισμό €73 εκ. + ΦΠΑ όταν κατακυρώθηκε. Σήμερα, μετά την ακύρωση, επαναπροκηρύχθηκε με νέο προϋπολογισμό €90 εκ. + ΦΠΑ, ενώ ήδη έχουν καταβληθεί €16 εκ. στον αρχικό εργολάβο και περίπου €14 εκ. σε μη εξαργυρωμένες εγγυητικές. Το συνολικό κόστος εκτοξεύεται στα €120 εκ., δηλαδή τουλάχιστον €47 εκ. περισσότερα από τον αρχικό προϋπολογισμό. Όλα αυτά χωρίς να υπολογίζονται πιθανές υπερβάσεις, δικαστικές εμπλοκές και κυρίως το κόστος του χαμένου χρόνου.
Η κυβέρνηση είχε απέναντί της μια από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες της περιοχής, με έργα δισεκατομμυρίων και εμπειρία σε αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια και μετρό. Αντί να προχωρήσει σε ουσιαστική διαπραγμάτευση για την ολοκλήρωση του έργου, επέλεξε τη ρήξη. Το αποτέλεσμα είναι καθυστέρηση, πρόσθετο κόστος, νομικές περιπέτειες και αναπτυξιακή ζημιά για την περιοχή.
Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: το Δημόσιο επιβαρύνεται με δεκάδες εκατομμύρια, ενώ οι πολίτες βλέπουν ένα ακόμη έργο να γίνεται σύμβολο αναβλητικότητας και λαθών. Μάλιστα, ο προηγούμενος εργολάβος φέρεται να ζητούσε περίπου €25 εκ. για να ολοκληρώσει το έργο, ποσό πολύ μικρότερο από την τρέχουσα επιβάρυνση των €47 εκ.
Τα δημόσια έργα δεν πρέπει να γίνονται έρμαιο πολιτικών σκοπιμοτήτων ούτε εργαλείο εντυπωσιασμού. Η περίπτωση του δρόμου Πάφου – Πόλης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα αποτελέσματα κάθε φορά που η επικοινωνία υπερισχύει της πολιτικής βούλησης.
