Δέκα χρόνια ποινή φυλάκισης επέβαλε την Παρασκευή το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λεμεσού στον 45χρονο οδηγό του μοιραίου διπλοκάμπινου, που παρέσυρε στο θάνατο τέσσερα πρόσωπα, τα ξημερώματα της 1ης Ιανουαρίου 2024, στη Λεμεσό.
Ο 45χρονος είχε βρεθεί ένοχος σε τέσσερις κατηγορίες για ανθρωποκτονία, συμπεριλαμβανομένου και των κατηγοριών που αφορούν στην πρόκληση θανάτου λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης, οδήγησης με ταχύτητα που θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και παραβίασης κόκκινου σηματοδότη.
Ωστόσο, το Κακουργιοδικείο επέβαλε ποινές φυλάκισης μόνο στις σοβαρότερες κατηγορίες και για κάθε κατηγορία ανθρωποκτονίας επέβαλε την ποινή των δέκα ετών, με τις ποινές να συντρέχουν και να ξεκινούν από την ημέρα, που είχε τεθεί υπό κράτηση ο 45χρονος, δηλαδή από τις 9 Ιανουαρίου του 2024.
Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, ο κατηγορούμενος «αγνόησε τον κίνδυνο και πέρασε με κόκκινο με μεγάλη ταχύτητα».
Η συμπεριφορά του, σημειώνει στην απόφασή του, «επέφερε τον θάνατο τεσσάρων συνανθρώπων μας, λίγο μετά την έλευση του 2024».
Εξάλλου, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη το λευκό του ποινικό μητρώο, καθώς επίσης τις προσωπικές και οικονομικές του συνθήκες.
Στο μεταξύ, η απόφαση διαβάστηκε στην παρουσία συγγενών των τεσσάρων θυμάτων, οι οποίοι φορούσαν φανέλες με τις φωτογραφίες και τα ονόματα τους.
Υπενθυμίζεται ότι από τη σφοδρή οδική σύγκρουση, η οποία σημειώθηκε σε φωτοελεγχόμενη διασταύρωση του δρόμου Λεμεσού-Πλατρών, παρά τα Πολεμίδια, είχαν βρει τραγικό θάνατο η 27χρονη Ευανθία Γεωργίου, ο 17χρονος αδελφός της, Νικόλας Γεωργίου και ο παππούς και η γιαγιά τους, Νικόλας Ζαβρού και Ευανθία Γεωργίου, 72 και 74 ετών, αντίστοιχα.
Σε ανακοίνωσή της μετά την απόφαση, η Νομική Υπηρεσία χαρακτήρισε την υπόθεση ως πολύ δύσκολη, εξαιτίας των πολλών και ποικίλων τεχνικών, επιστημονικών και άλλων εξειδικευμένων ζητημάτων που έπρεπε να αποδειχθούν, μεταξύ αυτών, το πεδίο ορατότητας των οδηγών των οχημάτων, ο τρόπος υπολογισμού της ταχύτητας του κατηγορουμένου, τεχνικά ζητήματα ανάλυσης και επεξεργασίας βίντεο, ζητήματα φυσικής επιστήμης και μηχανολογίας.
Σύμφωνα με τη Νομική Υπηρεσία, θέση της Κατηγορούσας Αρχής στην υπόθεση ήταν η απόδειξη «υπαίτιας αμέλειας» εκ μέρους του κατηγορούμενου. Η απόδειξη αυτού του νομικού όρου ενείχε καίρια δυσκολία στη συγκεκριμένη υπόθεση, αφού εδράζεται στην απόδειξη των συστατικών στοιχείων των κατηγοριών της ανθρωποκτονίας, δεδομένου ότι απαιτείτο η απόδειξη βαριάς αμέλειας εκ μέρους του κατηγορουμένου, η οποία να ισοδυναμεί με «υπαίτια αμέλεια», προσθέτει η Νομική Υπηρεσία.
ΚΥΠΕ
