Το περιβαλλοντικό κίνημα Fridays for Future, πρωτοβουλία της Γκρέτα Τούνμπεργκ, κάλεσε σε «παγκόσμια κλιματική απεργία» χθες, Παρασκευή, δύο ημέρες πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία. Σύμφωνα με την FAZ «στη Γερμανία προγραμματίστηκαν δράσεις με το σύνθημα „τα πάντα για το κλίμα" σε 470 τοποθεσίες - παγκοσμίως πρέπει να πραγματοποιήθηκαν πάνω από 1.500 εκδηλώσεις. Περίπου 12.000 νέοι κατέβηκαν σε πορεία στο κέντρο του Βερολίνου το απόγευμα της Παρασκευής, ενώ συγκεντρώθηκαν στο τέλος μπροστά στη γερμανική βουλή. Η ιδρύτρια του κινήματος, Γκρέτα Τούνμπεργκ από τη Σουηδία, συμμετείχε επίσης στην πορεία στο Βερολίνο, όπως επίσης και η γερμανίδα ακτιβίστρια για το κλίμα Λουίζα Νοϊμπάουερ. "Αντικειμενικά, η Γερμανία είναι ένας από τους χειρότερους εχθρούς του κλίματος", δήλωσε η Τούνμπεργκ σε ομιλία της μπροστά στη βουλή».
Πολλοί από εκείνους που κατέβηκαν στις πορείες της Παρασκευής δεν έχουν ακόμη δικαίωμα ψήφου
Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει τις κινητοποιήσεις για το κλίμα, αλλά και την επιρροή των Fridays for Future στον προεκλογικό αγώνα, παρά το ότι «από όσους έχουν κατέβει στους δρόμους αυτή την Παρασκευή, πολλοί δεν μπορούν να ψηφίσουν την Κυριακή». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι υποστηρικτές του κινήματος που μπορούν να ψηφήσουν παραμένει μία μειοψηφία και αυτό οφείλεται στα δημογραφικά δεδομένα: «Η γενιά που δεν έχει πλέον να χάσει πολλά, έχει περισσότερους ψηφοφόρους από αυτούς που φοβούνται για το μέλλον τους. Κι όμως, στα σχεδόν τρία χρόνια της ύπαρξής του, το κίνημα των Fridays for Future έχει καταφέρει περισσότερα για την προστασία του κλίματος από ό,τι όλοι οι ψηφοφόροι μαζί. Ανάγκασε τη γερμανική κυβέρνηση να ψηφίσει ένα νόμο για την προστασία του κλίματος, τον οποίο η ίδια δεν ήθελε ποτέ. Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών ενώπιον του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου - ακόμη ως ενάγων - για μια κρίση που θα απασχολήσει όλες τις μελλοντικές κυβερνήσεις. Και κατάφερε να εδραιώσει την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης για πρώτη φορά στην προεκλογική εκστρατεία».
Ένα (πολιτικό) παιχνίδι με πολλούς αγνώστους
Σύμφωνα με δημοσίευμα στην Süddeutsche Zeitung οι εκλογές της Κυριακής είναι από μόνες τους συναρπαστικές, «η περίοδος όμως μετά από αυτές ενδέχεται να είναι ακόμη πιο συναρπαστική, καθώς η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης μπορεί να είναι περίπλοκη, χρονοβόρα, αλλά και εκρηκτική".
«Ένα πράγμα είναι ήδη βέβαιο: Αυτές οι ομοσπονδιακές εκλογές αντιπροσωπεύουν μια βαθιά πολιτική καμπή. Όχι μόνο επειδή η Άνγκελα Μέρκελ δεν είναι πλέον υποψήφια μετά από 16 χρόνια ως Ομοσπονδιακή Καγκελάριος. Οι εκλογές θα οδηγήσουν επίσης σε έναν νέο πολιτικό αστερισμό, ανεξάρτητα από το ποιος θα βγει πρώτος στο τέλος. Ο μεγάλος συνασπισμός της Χριστιανικής Ένωσης και του SPD έχει πλέον εξαντληθεί, κανένας από τους εταίρους δεν θέλει να συνεχιστεί, εκτός από το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά αβέβαιο εάν ένας τέτοιος συνασπισμός θα εξακολουθούσε να είναι αρκετός. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια πολιτική αλλαγή - μόνο που η πορεία που θα πάρει είναι πιο αβέβαιη από ποτέ. Θα καταφέρει πράγματι να σχηματιστεί μια νέα πολιτική σκέψη ή τα κόμματα θα παραμείνουν προσκολλημένα στην παλιά, συμφωνώντας εν τέλει μόνο στον πιο μικρό κοινό παρονομαστή; Και πόσος καιρός θα χρειαστεί να περάσει αυτή τη φορά μέχρι να δημιουργηθεί μια νέα κυβερνητική συμμαχία;»
Εκλογικοί παρατηρητές από το εξωτερικό ανησυχούν
Στις προηγούμενες εκλογές ο σχηματισμός κυβέρνησης διήρκεσε 171 ημέρες - πόσο θα διαρκέσει φέτος;
Η Handelsblatt γράφει για τις ανησυχίες πολλών παρατηρητών από τον εξωτερικό σχετικά με τον σχηματισμό κυβέρνησης μετά τις εκλογές - όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο συντάκτης, «πριν από μία τετραετία χρειάστηκαν 171 ημέρες μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές για να ορκιστεί η κυβέρνηση». Σύμφωνα μάλιστα με το δημοσίευμα, «η ελληνίδα ειδικός σε θέματα γερμανικού ενδιαφέροντος Ξένια Κουναλάκη από την εφημερίδα Καθημερινή επισημαίνει ότι η μεγαλύτερη πολιτική ανησυχία στην Αθήνα είναι ότι οι μήνες των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό συνασπισμού ενδέχεται να οδηγήσουν σε μία ακυβερνησία διαρκείας στο Βερολίνο, πράγμα που θεωρεί πως θα παραλύσει την Ευρώπη σε μία κρίσιμη περίοδο μετά την πανδημία, την αποχώρηση από το Αφγανιστάν και εν όψει των προκλήσεων σε θέματα κλιματικής πολιτικής».
Χρύσα Βαχτσεβάνου
