Προφανώς ούτε του ΕΛΚ δεν είναι στη… φαντασία του!

Aπό την ανακοίνωση του Δημοκρατικού Συναγερμού με αφορμή την παταγώδη αποτυχία του Αβέρωφ Νεοφύτου να εκλεγεί στη θέση αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κράτησα δύο λέξεις.

«Τιμητικό αποτέλεσμα» (sic).

Συγκεκριμένα ήταν στην ακόλουθη διατύπωση: «Παράλληλα, δώσαμε μια δύσκολη μάχη για την αντιπροεδρία. Παρά το τιμητικό αποτέλεσμα, τελικά δεν έγινε κατορθωτό».

Δεν το λέω με χαιρέκακη διάθεση, έτσι; Όμως, κάποια πράγματα είναι ενδεικτικά – ενίοτε και απολύτως. Διότι, «η αντιπροεδρία» δεν ήταν μία αλλά δέκα (10) θέσεις. Και το «τιμητικό αποτέλεσμα» ήταν η τελευταία θέση. Η δωδέκατη για δέκα θέσεις. Ο πάτος.

Κάτι που ίσως να μην είναι και άσχετο με το ύψος του πήχη της… τιμής στην κυβερνητική παράταξη, ευρύτερα. Και ειδικά αυτό το θλιβερό διάστημα. Το οποίο, εάν δεν είναι το θλιβερότερο στην ιστορία της, είναι σίγουρα ένα από τα πιο θλιβερά.

Και όταν λέω «παράταξη», δεν μιλώ για τον ΔΗΣΥ μόνο. Μιλώ και για τον υπόλοιπο συρφετό στον Λόφο. Άλλωστε ο Αναστασιάδης πήγε στο Ζάγκρεμπ και τον υποστήριξε.

Στα θετικά κράτησα σίγουρα τα αντανακλαστικά των δυνάμεων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, απότοκο των οποίων είναι η… αξινόστραφη (το «τιμητικό αποτέλεσμα» της τελευταίας θέσης) στην ηγεσία του ΔΗΣΥ.

Το ΕΛΚ έστειλε στην Πινδάρου το μήνυμα πως η σιωπή της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς δεν πρέπει να μεταφράζεται ή μάλλον κακώς μεταφράζεται –διότι είναι γεγονός ότι αυτό συμβαίνει– σε έλλειψη αντίληψης για την πορεία την οποία ακολουθεί η Κύπρος τα τελευταία χρόνια. Μια πορεία η οποία δεν μπορεί να αφήνει ανεπηρέαστο το ΕΛΚ.

Απορίας άξιον είναι γιατί η Πινδάρου διοχέτευε στα ΜΜΕ πληροφορίες οι οποίες οδηγούσαν σε τίτλους όπως «κοντά στην αντιπροεδρία του ΕΛΚ, ο Αβέρωφ» ή «Αισιόδοξος ο ΔΗΣΥ για την αντιπροεδρία του ΕΛΚ» και άλλα φαιδρά.

Αλήθεια, πίστευαν ότι είναι τόσο ηλίθιοι οι υπόλοιποι στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα; Θεωρούσαν τι; Ότι δεν πήραν χαμπάρι τα ρεζιλίκια της κυβέρνησης (του ΔΗΣΥ, τι να γίνει;) τα οποία έχουν διασύρει τη χώρα διεθνώς και για τα οποία ο ίδιος ο ΔΗΣΥ αλλά και το Προεδρικό αντί απολογίας και διόρθωσης ζητούν και τα ρέστα ενίοτε;

Γιατί αλήθεια να στηρίξουν την εκλογή σε μία από τις δέκα θέσεις του αντιπροέδρου τον ηγέτη ενός κόμματος το οποίο πρωταγωνιστεί στην πώληση της ευρωπαϊκής πλέον υπηκοότητας σε φυγόδικους, σε δικτάτορες και σε μαφιόζους οι οποίοι ήταν ανεπιθύμητοι στην ΕΕ;

Για να τους πουν «μπράβο» για τον διασυρμό όχι μόνο της χώρας μας –το μαύρο πρόβατο της ΕΕ πλέον– η οποία έγινε διεθνώς ταυτόσημη με το ξέπλυμα αλλά και της ίδιας της ΕΕ και του ΕΛΚ;

Γιατί; Για να τους επιβραβεύσουν για το ότι έπαιξαν ανήθικα με τα πλέον ρατσιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας ενάντια σε έναν υποψήφιο στις τελευταίες ευρωεκλογές στη βάση της τ/κ του καταγωγής και μόνο, με τρόπο που θα δυσκολευόταν να το κάνει και η ίδια η Ακροδεξιά;

Είναι απίστευτο, πραγματικά, το πώς κάποιοι εδώ στη Λευκωσία πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι είναι ηλίθιοι και η ευκολία με την οποία τους το δείχνουν κιόλας, τολμώντας να ζητούν και επιβράβευση μετά από όσα κάνουν.

Eυτυχώς για το ίδιο, το ΕΛΚ, το οποίο όπως και κάθε άλλος χώρος στην πολιτική δεν είναι σώμα αγγέλων, διατηρεί ακόμη αντιστάσεις και διαθέτει μηχανισμούς με τους οποίους χειρίζεται αυτού του είδους τις συμπεριφορές.

Και διαχειρίζεται όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πως υπάρχουν όρια τα οποία δεν μπορεί κανείς να τα ξεπερνά.

Πόσω δε μάλλον όταν τα ξεπερνά επανειλημμένα, προκαλεί ξανά και ξανά, γίνεται χειρότερος μέρα με τη μέρα χωρίς ίχνος μεταμέλειας και έχει και από πάνω το θράσος να θέλει να του πουν και μπράβο και να τον επιβραβεύσουν με αξιώματα.

Η Πινδάρου νόμιζε –ίσως για αυτό να είχε και την ελπίδα που αποτύπωναν τα δημοσιεύματα– ότι και στο ΕΛΚ θα κατάφερνε αυτό που γίνεται στην Κύπρο σε μόνιμη βάση και πως, μέσα από πηγαδάκια και συναλλαγές, θα έπαιρνε αυτό που ήθελε και που φυσικά δεν άξιζε και δεν έπρεπε να πάρει, με τον κατήφορο που ακολουθεί η ίδια αλλά και ο Λόφος.

Το ΕΛΚ της έδωσε τελικά αυτό που πραγματικά έπρεπε να πάρει. Αν επιλέγει να το αποκαλεί και… «τιμητικό αποτέλεσμα» (!), αυτό είναι σίγουρα τραγικό – όπως όμως είναι δικαίωμά της.

Ελπίζω και εύχομαι, πέρα από αυτά τα καραγκιοζλίκια, να πήρε το μήνυμα. Αν ούτε και τώρα δεν κατάλαβε κάτι, την έχουμε πιο άσχημα από ό,τι είχαμε αρχικά υπολογίσει.