Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο θα εγκατέλειπε την ΕΕ είχα προβληματιστεί. Είχα μάλιστα εκφράσει τη δυσαρέσκειά μου και σε ομολόγους μου (αξιωματούχους άλλων κρατών μελών της ΕΕ) γιατί σε θέματα οικονομίας και εμπορικών συμβολαίων οι Βρετανοί ήταν συνήθως η φωνή της λογικής. Η απουσία τους θεωρούσα πως θα αποτελούσε πλήγμα για την ΕΕ γιατί θα χανόταν αυτή η φωνή. Με την πορεία όμως που πήρε η χώρα, τελικά φαίνεται να είχα κάνει λάθος.
Διάβασα ότι η σημερινή κυβέρνηση της χώρας, που φαινόταν πιο σοβαρή από τις 2-3 προηγούμενες, αποφάσισε να βάλει όριο στις τιμές που μπορούν μεσάζοντες να μεταπωλούν εισιτήρια εκδηλώσεων (κυρίως μουσικά κονσέρτα). Αυτές οι κινήσεις απλά δείχνουν ότι κάποιοι δεν έχουν αντίληψη του πώς συμπεριφέρεται η κοινωνία και ειδικότερα το κομμάτι της που ακούει στο όνομα οικονομία.
Αν οι καλλιτέχνες και οι εκπρόσωποί τους, οι μουσικοί παραγωγοί και οι διοργανωτές των εκδηλώσεων ήταν εγκλωβισμένοι και αδύναμοι, έρμαια των μεταπωλητών, θα έβλεπα κάποιο λόγο παρέμβασης. Η παρέμβαση όμως θα αφορούσε στην άρση των οποιωνδήποτε αθέμιτων εμποδίων στην όλη αλυσίδα και όχι στον καθορισμό τιμών.
Όμως, όλοι γνωρίζουμε την ισχύ που έχουν όσοι βρίσκονται στην καλλιτεχνική αλυσίδα πριν από τους μεταπωλητές. Αν, λοιπόν, τα εισιτήρια θα μπορούσαν να πωληθούν σε τιμές (όπως λέει το δημοσίευμα) 2-3 φορές πάνω από την αρχική τιμή πώλησης, γιατί δεν το κάνουν οι ίδιοι οι διοργανωτές και το κάνουν οι μεταπωλητές; Σίγουρα δεν είναι παλαβοί, σίγουρα έχουν περισσότερη δύναμη από τους μεταπωλητές, σίγουρα έχουν τους μηχανισμούς και τους πόρους… Άρα;
Άρα, σκέτος λαϊκισμός. Κάνουν «έρευνα» ανάμεσα σε αυτούς που φωνάζουν και διαμαρτύρονται γιατί πλήρωσαν δεκαπλάσια την τιμή του εισιτηρίου, το γενικεύουν απλά για να πουν πως άκουσαν τις φωνές των πολιτών και μετά επιβάλλουν την πρώτη λύση που τους κατέβηκε, χωρίς να αναλογίζονται τις επιπτώσεις ή την αποτελεσματικότητα της λύσης. Το ότι ακόμη και οι μεταπωλητές δεν κερδίζουν πάντα ή στις πλείστες περιπτώσεις το κέρδος τους είναι μικρότερο από αυτό που λένε οι ίδιοι ότι καθορίζουν ως λύση, δεν το καλύπτει η «έρευνα».
Ακόμη και να υπάρχει λόγος παρέμβασης θα έπρεπε να διερωτηθούν τι θα επιτύχει μια τέτοια πολιτική. Απλά θα οδηγήσει τη μεταπώληση στα υπόγεια. Θα δημιουργήσει μια αδιάφανη μαύρη αγορά όπου τα έσοδα δεν θα δηλώνονται και, χειρότερα, αυτοί που σήμερα διαμαρτύρονται για τις τιμές των εισιτηρίων που πληρώνουν ακριβά. θα αρχίσουν να διαμαρτύρονται για τις τιμές των πλαστών εισιτηρίων, που επίσης θα πληρώνουν ακριβά. Οι πλατφόρμες μέσω των οποίων γίνονται συναλλαγές προσφέρουν μιας μορφής διαφάνειας και αξιοπιστίας. Αυτά θα χαθούν.
Ούτε είμαι των κονσέρτων, ούτε του ποδοσφαίρου και ούτε το πιο πάνω είναι μεγάλο θέμα. Αυτό όμως δείχνει μια λαϊκίστικη νοοτροπία, μια τάση, όπου οι κυβερνήσεις, κυρίως τη Δύσης, ασχολούνται πλέον με άνευ ουσίας και επιφανειακά θέματα και αγνοούν τα μεγάλα και σοβαρά. Το αποτέλεσμα ήδη το βλέπουμε. Είναι θέμα χρόνου το πότε ο δυτικός κόσμος θα αντικατασταθεί από τον ανατολικό και ο ανατολικός από τον δυτικό.