Η Κύπρος περνά μια περίοδο κρίσης. Ο κόσμος είναι κουρασμένος, απογοητευμένος, σε πολλές περιπτώσεις και εξοργισμένος. Η καθημερινότητα πιέζει, το κόστος ζωής αυξάνεται, οι προσδοκίες διαψεύδονται και η εμπιστοσύνη προς τα πολιτικά κόμματα, τους θεσμούς και την ηγεσία του τόπου φθίνει με ταχύτητα. Αυτή η δυσαρέσκεια είναι κατανοητή — και σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη. Όμως, μέσα σε αυτό το τοπίο, αρχίζει να ξεπροβάλλει μια επικίνδυνη αυταπάτη: ότι η λύση θα έρθει «απ’ έξω», μέσα από πρόσωπα που εμφανίζονται ως τιμωροί του κατεστημένου, σταρ του διαδικτύου, «ούφο» πολιτικά πλάσματα που υπόσχονται τα πάντα σε όλους.
Αυτού του είδους οι «σωτήρες» δεν είναι κάτι καινούργιο. Σε κάθε εποχή κρίσης, σε κάθε κοινωνία που ψάχνει απαντήσεις, εμφανίζονται αυτοί που μιλούν με απλοϊκά συνθήματα, κατασκευάζουν εχθρούς, αρνούνται τη σύνθετη πραγματικότητα και πωλούν ελπίδα με το κιλό. Υπόσχονται "κάθαρση", "επανεκκίνηση", "νέο σύστημα", χωρίς ποτέ να εξηγούν το πώς, το πότε και –το κυριότερο– με ποιο κόστος.
Η Κύπρος όμως δεν έχει ανάγκη από μεσσίες. Ούτε από φωνακλάδες που υψώνουν το δάκτυλο πίσω από οθόνες. Δεν έχουμε ανάγκη από πολιτικούς του θεάματος, ούτε από ριζοσπαστισμούς που τρέφονται από το μίσος και την οργή. Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι τα άκρα, όποιο πρόσωπο κι αν φορούν, οδηγούν σε διχασμό, παρακμή και συχνά καταστροφή.
Αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη ο τόπος είναι κάτι πολύ πιο προσγειωμένο, λιγότερο εντυπωσιακό, αλλά πολύ πιο ουσιαστικό: λογική. Διάλογο. Συνεννόηση. Χρειάζεται, όπως είπε και ο ακαδημαϊκός/συγγραφέας Γιουβάλ Χαράρι "βαρετούς πολιτικούς που θα επικεντρώνονται στην ουσία και όχι στην εικόνα". Πολίτες που απαιτούν, που ελέγχουν, που συμμετέχουν. Πολιτικούς που ξέρουν να ακούν, να προτείνουν, να στηρίζουν αποφάσεις με επιχειρήματα. Διοίκηση που δουλεύει για τον άνθρωπο, όχι για το θεαθήναι.
Η αλλαγή δεν θα έρθει με μαγικά ραβδιά ούτε με viral stories. Θα έρθει βήμα-βήμα, όταν θα αποδείξουμε ότι μπορούμε να χτίσουμε εμπιστοσύνη, ότι μπορούμε να διαφωνούμε με επιχειρήματα και να συμφωνούμε σε κοινούς στόχους.
Το μέλλον αυτού του τόπου δεν θα το καθορίσουν οι πιο θορυβώδεις, αλλά οι πιο σταθεροί. Θα έρθει από αυτούς που μιλάνε λιγότερο και δουλεύουν όχι για τις εύκολες λύσεις αλλά για τις πιο σωστές!
*Ο Μαρίνος Κλεάνθους είναι αντιπρόεδρος τής ΔΗΠΑ
