Ποιος θα κερδίσει; Το Ισραήλ ή το Ιράν; Ήδη η κάθε πλευρά έχει δείξει τις δυνατότητές της σε έναν παράξενο μέχρι στιγμής πόλεμο. Για πρώτη φορά δύο χώρες πολεμούν μεταξύ τους χωρίς να έχουν σύνορα, κατ' επέκταση χωρίς αντιπαράθεση στρατιωτικών δυνάμεων επί του εδάφους. Όσοι υπηρέτησαν στον στρατό και κυρίως στο Πεζικό μάλλον θα θυμούνται τις κορώνες των ανωτάτων αξιωματικών μας ότι «όπου δεν πατήσει η αρβύλα δεν υπάρχει προέλαση, κατάληψη εδαφών και βέβαια νίκη». Τι είναι αυτός ο πόλεμος και, κυρίως, πού στοχεύει; Ο πόλεμος διεξάγεται στον αέρα αλλά είναι και υβριδικός. Συνδυάζει άμεση επίθεση με covert επιχειρήσεις, όπως μυστικές ενέργειες της Mossad και χρήση drones εναντίον ιρανικών συστημάτων αεράμυνας.
Από πλευράς Ισραήλ οι στόχοι είναι ευδιάκριτοι:
• Καταστροφή ή καθυστέρηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, ώστε να αποτρέψει την απόκτηση πυρηνικών όπλων.
• Τερματισμός της ιρανικής επιρροής σε Λίβανο, Συρία, Ιράκ και Υεμένη (μέσω Hezbollah, Χούθι κ.λπ.).
• Ανατροπή του καθεστώτος των μουλάδων στην Τεχεράνη και επαναφορά μιας νέας, φιλικής προς τη Δύση, κυβέρνησης.
Τι επιδιώκει το Ιράν;
• Ανταπόδοση στα ισραηλινά χτυπήματα και διατήρηση της αξιοπιστίας του καθεστώτος στο εσωτερικό.
• Ενίσχυση της παρουσίας του στον αραβικό/σιιτικό κόσμο ως προστάτη της Παλαιστίνης και εχθρού του «σιωνιστικού καθεστώτος».
• Εμπλοκή του Ισραήλ σε πόλεμο φθοράς, με στόχο την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Νετανιάχου μέσω της αντίδρασης του πολιτών της χώρας.
Το Ισραήλ
Το Ισραήλ μέχρι στιγμής έχει αποδείξει ότι έχει υπεροπλία στον αέρα και γενικά στην τεχνολογία. Διαθέτει μια προηγμένη αεροπορική δύναμη την οποία προμηθεύεται από τις ΗΠΑ, με εκατοντάδες μαχητικά πολλαπλών χρήσεων F-15, F-16 και F-35. Με τα αεροπλάνα αυτά ελέγχει τον εναέριο χώρο ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, εκτελώντας ελεύθερες πτήσεις ακόμα και πάνω από την Τεχεράνη. Πολύ πιο εντυπωσιακό είναι το οπλοστάσιο του Ισραήλ στην αντιαεροπορική του άμυνα. Διαθέτει τους πυραύλους Arrow-3, που αναχαιτίζουν βαλλιστικούς πυραύλους στο Διάστημα. Ένα παλαιότερο μοντέλο, το Arrow-2, λειτουργεί σε χαμηλότερο ύψος. Το μέσου βεληνεκούς Σφενδόνη του Δαβίδ αντιμετωπίζει βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, ενώ ο μικρού βεληνεκούς Σιδηρούς Θόλος αντιμετωπίζει το είδος των ρουκετών και των όλμων που χρησιμοποιούν υποστηριζόμενοι από το Ιράν παραστρατιωτικοί στη Γάζα και στον Λίβανο -αλλά μπορεί επίσης, θεωρητικά, να χρησιμοποιηθεί εναντίον οιωνδήποτε πιο ισχυρών πυραύλων που ξεφεύγουν από το Arrow ή τη Σφενδόνη του Δαβίδ. Ο συνδυασμός τεχνολογίας και πληροφοριών έχει μέχρι στιγμής εξουδετερώσει ηγετικά στελέχη του ιρανικού στρατού αλλά και τους επικεφαλής του πυρηνικού του προγράμματος.
Το Ιράν
Η ιρανική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 37.000 μέλη προσωπικού, όμως οι κυρώσεις δεκαετιών έχουν αποκόψει τη χώρα από την αγορά σύγχρονων αεροσκαφών. Σύμφωνα με το International Institute for Strategic Studies (IISS) στο Λονδίνο, διαθέτει μερικές δεκάδες επιχειρησιακά επιθετικά αεροσκάφη, περιλαμβανομένων ρωσικών τζετ και παλαιών αμερικανικών μοντέλων που αποκτήθηκαν πριν από την Ιρανική Επανάσταση του 1979.
Η Τεχεράνη διαθέτει μια μοίρα εννέα μαχητικών F-4 και F-5, μια μοίρα ρωσικής κατασκευής αεριωθούμενων Sukhoi-24 και ορισμένα αεροσκάφη MiG-29, F7 και F14.
Οι Ιρανοί βέβαια έχουν αναπτύξει την τεχνολογία των drones σε μεγάλο βαθμό. Διάφοροι αναλυτές πιστεύουν ότι το οπλοστάσιο των drones μπορεί να αριθμεί αρκετές χιλιάδες. Υποστηρίζουν επίσης ότι η ισχύς του Ιράν έχει να κάνει κυρίως με τους πυραύλους που διαθέτει. Κανένας δεν γνωρίζει βέβαια τον αριθμό. Κάποιοι μιλούν για πάνω από 3.500 πυραύλους εδάφους-εδάφους, μερικοί από τους οποίους μπορούν να φέρουν εκρηκτικές κεφαλές μισού τόνου. Κάποιοι από αυτούς ήδη έχουν διαπεράσει την άμυνα του Ισραήλ έχοντας επιφέρει μεγάλες καταστροφές σε αστικές περιοχές της χώρας.
Μπορεί το Ιράν να κερδίσει το Ισραήλ με βαλλιστικούς πυραύλους από τη στιγμή που το πραγματικό του όπλο, στο οποίο υπερέχει του Ισραήλ, είναι εκτός μάχης; Το Ιράν διαθέτει πέραν του ενός εκατ. στρατιώτες οι οποίοι σε έναν συμβατικό πόλεμο σίγουρα θα προκαλούσαν τεράστιο πρόβλημα στο Ισραήλ. Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) βασίζονται σε μια παράδοση υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας που ξεκινά από την ηλικία των 18 ετών. Έχουν στη διάθεσή τους περίπου 169.500 εν ενεργεία στελέχη και 465.000 Ισραηλινούς σε εφεδρικές μονάδες.
Η πλάστιγγα
Για κάποιους η πλάστιγγα έχει γείρει θεωρώντας ότι το Ισραήλ κερδίζει αυτόν τον εξ αποστάσεως πόλεμο. Αυτό που απομένει είναι κατά πόσον το Ιράν θα διατάξει μονομερώς κατάπαυση του πυρός και θα ζητήσει συνομιλίες, κατά πόσο θα καταστραφεί πλήρως το πυρηνικό του πρόγραμμα ή, τέλος, αν η ήττα του θα οδηγήσει σε αλλαγή καθεστώτος.
Τα πλήγματα βέβαια από μόνα τους δεν είναι εύκολο να οδηγήσουν σε συνθηκολόγηση. Αυτό θα προέλθει, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, αν εμπλακούν στον πόλεμο οι ΗΠΑ κι αν καταστραφεί πλήρως το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στην αρχή (εγκαταλείποντας τη Σύνοδο των G7) έδειξε ότι επιθυμεί να εμπλακεί άμεσα. Στην πορεία, είτε λόγω δεύτερων σκέψεων είτε αναγκαίας προετοιμασίας, η επίθεση πήρε 15 μέρες αναβολή κι αν ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις, όπως επιθυμεί, μπορεί να μην γίνει ποτέ. Σε αυτό είναι πιθανό να έχει συντείνει και η προειδοποίηση του Ρώσου ηγέτη Πούτιν, η χώρα του οποίου συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, ότι αν κτυπηθούν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις ίσως βρεθούμε προ ενός νέου Τσέρνομπιλ.
Οι πόλεμοι του Ιράκ και στο Βιετνάμ
Τι θα μπορούσαμε να μάθουμε μέσω της ιστορικής αναλογίας για την εν εξελίξει αντιπαράθεση Ιράν - Ισραήλ;
Πρώτον, ότι οι τελικές λύσεις σχεδόν πάντα δόθηκαν επί του εδάφους, ανεξαρτήτως του τι προέκυψε στη συνέχεια.
Δεύτερον, αποδείχθηκε ότι οι χώρες με δημοκρατικά συστήματα δύσκολα αντέχουν σε μακροχρόνιες εκστρατείες και κυρίως μεγάλες απώλειες σε στρατιωτικό προσωπικό.
Στις 2 Αυγούστου 1990 έγινε εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ. Αυτό προκάλεσε μια άμεση στρατιωτική επέμβαση από έναν εξουσιοδοτημένο από τα Ηνωμένα Έθνη συνασπισμό δυνάμεων με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τη χρηματοδότηση του συνασπισμού με 50 δισ. ανέλαβε ο Εμίρης του Κουβέιτ. Αυτά τα γεγονότα έγιναν γνωστά ως ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου, που τελικά είχε ως αποτέλεσμα την αναγκαστική εκδίωξη των ιρακινών στρατευμάτων από το Κουβέιτ. Στη συνέχεια ο συνασπισμός μπήκε στο έδαφος του Ιράκ. Σε λίγες βδομάδες κατέλαβε τη χώρα και, αφού συνέλαβε, εκτέλεσε τον Σαντάμ Χουσέιν. Πού κατέληξε η χώρα μετά την εκτέλεση του δικτάτορα και αρκετά αργότερα, μετά την αποχώρηση των Αμερικανών; Αυτό προβληματίζει σοβαρά την Ουάσινγκτον: Η επόμενη μέρα. Το Ιράκ διαμελίστηκε σε τρια μέρη. Το Σουνιτικό, στο οποίο αναπτύχθηκε ο τρομοκρατικός ISIS, το Σιιτικό που ελέγχεται από το Ιράν και το Κουρδικό που διεκδικεί την αυτονομία του. Το Ιράκ σήμερα είναι μια πηγή ανωμαλίας την οποία τα προηγούμενα χρόνια μετέφερε κυρίως και στη Συρία. Να υπενθυμίσουμε αναλογικά ότι το Ιράν κατοικείται από ένα μωσαϊκό εθνοτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων. Οι μεγαλύτερες εθνοτικές ομάδες είναι οι Πέρσες, οι Αζέροι, οι Κούρδοι και οι Λουρ. Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικές θρησκευτικές κοινότητες, όπως οι σιίτες μουσουλμάνοι, οι χριστιανοί, οι Εβραίοι και οι ζωροάστριοι.
Γιατί οι ΗΠΑ έχασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ενώ είχαν συντριπτική υπεροπλία εναντι των Βιετγκόγκ; Ένας από τους κυριότερους λόγους ήταν η έντονη αντιπολεμική δράση στις ΗΠΑ, με τις εικόνες και τα φέρετρα των νεκρών Αμερικανών στρατιωτών να συμβάλλουν σημαντικά στην αλλαγή του κλίματος ενάντια στον πόλεμο. Τα φέρετρα αυτά, μαζί με τις μαρτυρίες των βετεράνων και τις εικόνες των συνεπειών της ναπάλμ, δημιούργησαν ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα.
Σήμερα το Ισράηλ έχει επιφέρει τρομακτικά πλήγματα στο Ιράν με εκατοντάδες νεκρούς. Το ίδιο έκανε και στη Γάζα με χιλιάδες νεκρούς. Σε ολοκληρωτικά κράτη και κυβερνήσεις οι νεκροί είναι μάρτυρες. Δεν προκαλούν ως εκ τούτου άμεσο πολιτικό κόστος. Στις ΗΠΑ ο αριθμός των φερέτρων που ξεφορτώνονταν καθημερινά από τα Β 52 οδήγησε σε απαξίωση την κυβέρνηση Νίξον, ο οποίος σε συνδυασμό με το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Σήμερα το Ιράν έχει καταφέρει σε κάποιο βαθμό να επιφέρει κτυπήματα στο Ισραήλ το οποίο μέχρι πρότινος φαινόταν άτρωτο λόγω της αντιαεροπορικής του άμυνας. Αν το Ιράν διαθέτει ακόμα χιλιάδες πυραύλους, αν διατηρεί τη δυνατότητά του να τους εκτοξεύει κι αν τελικά ο πόλεμος αυτός τραβήξει σε μάκρος, τότε, ίσως πρέπει να απαντηθεί ένα ερώτημα:
Πόσα φέρετρα μπορεί να αντέξει η δημοκρατικά εκλελεγμένη κυβέρνηση του Ισραήλ;
