Έχει αρχίσει εδώ και κάποιο διάστημα η συζήτηση για απαγόρευση της χρήσης κινητών στα σχολεία από μαθητές. Η Βουλή ψήφισε τον περασμένο Απρίλιο την απαγόρευση της χρήσης κινητών στα δημοτικά και έκτοτε άνοιξε η συζήτηση για τη Μέση Εκπαίδευση. Την προηγούμενη εβδομάδα πέρασε από το Υπουργικό Συμβούλιο η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας για να απαγορευθεί η χρήση και όχι η μεταφορά, το σημειώνουμε αυτό έτσι, των κινητών σε γυμνάσια και λύκεια. Θα το έχει δηλαδή ο μαθητής το κινητό του κλειστό στην τσάντα και δεν θα το κάνει χρήση; Ή μήπως θα βάλουμε τους καθηγητές να κάνουν τους αστυνομικούς και να ελέγχουν πού είναι το κινητό του κάθε μαθητή;
Ναι μεν η απαγόρευση της χρήσης κινητών στα σχολεία είναι προς τη σωστή κατεύθυνση- αυτό δείχνουν εξάλλου και διεθνείς έρευνες ότι θα πρέπει αν γίνει προκειμένου να συγκεντρώνονται καλύτερα οι μαθητές- αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν είναι τα κινητά στα σχολεία το μόνο και το πιο σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο σύγχρονο κυπριακό σχολείο. Κλιματιστικά, προβλήματα στη διεξαγωγή των παγκύπριων και των τελικών εξετάσεων, σχολικός εκφοβισμός, παραβατικές συμπεριφορές και βία που ανθίζουν εντός των σχολείων μας, είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που υπάρχουν, τα οποία είναι κοινώς παραδεκτό ότι είναι πιο σημαντικά από το αν θα χρησιμοποιούν ή όχι οι μαθητές κινητές συσκευές στα σχολεία.
Προσωπικά, η συζήτηση με το αν θα πρέπει ή όχι να απαγορευτούν τα κινητά στα σχολεία, μου θυμίζει την απόφαση της Ιεράς Συνόδου την προηγούμενη εβδομάδα, η οποία ήρθε και μας είπε ότι από εδώ και στο εξής απαγορεύει στους ιερείς να τρέχουν μέσα στους ναούς κατά την αναγγελία της Πρώτης Ανάστασης του Ιησού το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Δεν κρίνω σε καμία περίπτωση το περιεχόμενο της απόφασης της Συνόδου. Αυτό που με ενοχλεί, και θέλω να πιστεύω ότι δεν ενοχλεί μόνο εμένα, είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία λήφθηκε η συγκεκριμένη απόφαση. Τους τελευταίους μήνες οι αποκαλύψεις για ενδεχομένως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στους κόλπους της Εκκλησίας της Κύπρου διαδέχονται η μια την άλλη. Έχουμε μοναχούς στη φυλακή να δικάζονται για οικονομικά σκάνδαλα και τόσα άλλα, και η Ιερά Σύνοδος ασχολείται με το 100άρι που κάνουν κάποιοι ιερείς το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, με κάποιους από αυτούς να γίνονται viral στα ΜΚΔ. Είναι σαν να μας λένε ότι δεν έχουν με τι άλλο να ασχοληθούν αυτή τη στιγμή και έπρεπε να πιάσουν το θέμα με τους παπάδες που τρέχουν. Λύσαν όλα τα υπόλοιπα και έμεινε μόνο αυτό.
Αντίστοιχα και στα σχολεία. Λύσαμε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα και μας έμεινε το θέμα των κινητών. Που εδώ που τα λέμε τζάμπα γίνεται ο κακός χαμός, γιατί όταν επιστρέψουν με το καλό τον Σεπτέμβριο οι μαθητές στο σχολείο, θα βρουν τρόπο να χρησιμοποιούν τα κινητά τους, ακόμη και εντός των σχολικών αιθουσών, όπως κάνουν και τώρα. Θα διαμαρτυρηθούν λίγο στην αρχή οι εκπαιδευτικοί, θα ρίξουν και 3-4 ποινές-αποβολές και στη συνέχεια θα αναγκαστούν και εκείνοι να κάνουν πίσω. Διότι, ως γνωστόν, το απαγορευμένο είναι πιο «γλυκό» και όταν είσαι στην ηλικία των 12,14, 15 ετών μέχρι και τα 18, έχεις ανάγκη να περνιέσαι ως ο «μάγκας» του σχολείου, αυτός ή αυτή που είναι τόσο cool που δεν φοβάται να πάει κόντρα στους κανόνες και να φάει και καμία αποβολή. Πώς θα το κάνεις αυτό; Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ένας από αυτούς θα είναι από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη να χρησιμοποιείς το κινητό στο σχολείο και να ποστάρεις και 1-2 «φωτο» στο «insta» για να δείξεις τι «τυπάκι» είσαι. Well done λοιπόν αγαπητό ΥΠΑΝ!
