Από τρεις σημαντικές αποφάσεις σημαδεύτηκε το καταστατικό συνέδριο του ΔΗΣΥ: την απώλεια ιδιότητας μέλους για 4 στελέχη της κυβέρνησης, την επιβεβαίωση της πρόνοιας για όριο 3 θητειών και την απόφαση για εκλογή του υποψηφίου του κόμματος για τις προεδρικές από τη βάση. Η ηγεσία, στην ουσία, με αυτές τις αποφάσεις επιχείρησε να κλείσει μια μακρά περίοδο εσωστρέφειας και να διαμορφώσει τις συνθήκες που θα της επιτρέψουν να οδηγηθεί με τις καλύτερες προοπτικές στις βουλευτικές του '26 και να εξυπηρετήσει τις φιλοδοξίες της για τις προεδρικές. Το καταστατικό συνέδριο ανέδειξε νικητές και μεγάλους χαμένους, άλλαξε τις ισορροπίες σε κάποια ζητήματα, τις διατήρησε ή τις επιβεβαίωσε σε κάποια άλλα. Όπως επιβεβαίωσε και το power game εντός κόμματος. Με την Αννίτα Δημητρίου να δέχεται ρήγμα στην εικόνα της, από το παρασκήνιο που προηγήθηκε, να παραμένει όμως ζωντανή με ορίζοντα το '28.
Αν υπήρξε ένας μεγάλος χαμένος από τις αποφάσεις του καταστατικού συνεδρίου του ΔΗΣΥ, αυτός είναι ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Είναι ξεκάθαρο ότι για όσο καιρό το θέμα των διαγραφών έμενε ανοικτό, ο ίδιος και η κυβέρνησή του βολεύονταν από τη σύγχυση που δημιουργείτο ως προς το κατά πόσο τελικά ο ΔΗΣΥ είναι συμπολίτευση ή αντιπολίτευση και ήταν κάτι που εκμεταλλεύτηκαν αυτά τα δύο χρόνια, παρουσιαζόμενοι, μάλιστα, πολλές φορές ως οι γνήσιοι Συναγερμικοί. Καθόλου τυχαία δεν ήταν η προ τριών μηνών επίθεση του Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη ενάντια σε αυτούς που ήταν έτοιμοι να οδηγήσουν το κόμμα στην αριστερά, όπως είπε, αλλά και η αμηχανία με την οποία η Αννίτα Δημητρίου διαχειρίστηκε εκείνη την επίθεση. Παρά το μειωμένο εύρος των διαγραφών, η απόφαση αυτή βάζει τέλος στη σύγχυση και τοποθετεί ξεκάθαρα τον ΔΗΣΥ απέναντι από την κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, βγάζει με τον πλέον επίσημο τρόπο τον Νίκο Χριστοδουλίδη από το κάδρο των επιλογών του ΔΗΣΥ για το '28 (ενδεχόμενο που συντηρούσαν στελέχη όλο το προηγούμενο διάστημα).
Εσωκομματικά, ηττημένος είναι και ο Ευθύμιος Δίπλαρος. Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα διαβεβαίωνε ότι, και να καταργείτο το όριο των θητειών, ο ίδιος δεν θα ήταν υποψήφιος, είναι δεδομένο ότι η απουσία του από το ψηφοδέλτιο του κόμματος το '26 δημιουργεί ζητήματα στον αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ. Θα είναι πολύ πιο δύσκολο -έχοντας απολέσει την ιδιότητα του βουλευτή- να συνεχίσει να είναι καθημερινά κομμάτι του δημόσιου διαλόγου, ενώ, ως ο άνθρωπος ο οποίος λέγεται ότι βρίσκεται πιο κοντά στον Πρόεδρο, επηρεάζεται περισσότερο από το ρήγμα με την κυβέρνηση, καθώς περιορίζονται οι προσβάσεις του στο Προεδρικό που αποτέλεσαν σημαντικό κομμάτι του τρόπου που πολιτεύεται.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, τουλάχιστον επικοινωνιακά, υπήρξε ο μεγάλος νικητής. Η παρουσία του στο συνέδριο -ο τρόπος που επέλεξε να κάνει την εμφάνισή του την τελευταία στιγμή (και να καταχειροκροτηθεί) μαζί με την επιλογή του να τοποθετηθεί στο τέλος συγχαίροντας την ηγεσία για το γεγονός ότι, στην ουσία, υιοθέτησε τις δικές του θέσεις- έστειλε το μήνυμα ότι παραμένει καθοριστικός παίχτης στο κόμμα, με σημαντική βάση υποστηριχτών και επιρροή. Κυρίως, έστειλε το μήνυμα ότι αποτελεί αυτή τη στιγμή τον σημαντικότερο εσωκομματικό αντίπαλο της Αννίτας. Η απόφαση για εκλογή του προεδρικού υποψηφίου από τη βάση του κόμματος σαφώς και δεν είναι μια απόφαση που ιδανικά θα ήθελε, αφού εμφανίζεται πολύ πιο δυνατός στο Ανώτατο. Είναι όμως μια απόφαση που αφήνει ορθάνοικτο τον δρόμο για διεκδίκηση το '28 (κάτι που δεν θα ίσχυε εάν κατατίθετο και περνούσε η πρόταση για προτεραιότητα του εκάστοτε προέδρου), ενώ με τις διαγραφές αποκλείστηκε η οποιαδήποτε πιθανότητα στήριξης στον Νίκο Χριστοδουλίδη. Επιπλέον, το γεγονός ότι ο ίδιος δεν βρίσκεται στην ηγεσία του κόμματος τού επιτρέπει να ελπίζει ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί την πιθανή φθορά της Αννίτας το επόμενο διάστημα και να καταστεί ξανά κυρίαρχος του παιχνιδιού. Πολιτικούς πόντους κέρδισε και ο Φαίδωνας Φαίδωνος. Ήταν ο άνθρωπος που έθεσε επιτακτικά το ζήτημα των διαγραφών στο πολιτικό γραφείο, έχει το momentum αφού προέρχεται από μια μεγάλη νίκη στην Πάφο και δείχνει να έχει μια βάση υποστηριχτών. Αυτή τη στιγμή εμφανίζεται ως αουτσάιντερ, η κόντρα όμως Αννίτας- Αβέρωφ ίσως τον καταστήσει μια βολική εναλλακτική. Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι φιλόδοξος.
Στους νικητές, υπό προϋποθέσεις, κάποιος μπορεί να κατατάξει και τους υπουργούς. Το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ επέλεξε να μην τους διαγράψει αλλά να τους αφαιρέσει απλά την ιδιότητα μέλους για όσο θα βρίσκονται στην κυβέρνηση, με τη διαβεβαίωση, μάλιστα, ότι είναι ευπρόσδεκτοι, με το πέρας της θητείας τους, να επιστρέψουν πίσω στο κόμμα -πέραν του ότι δυνατόν να τους ηρωοποιεί στα μάτια μιας μερίδας ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ- τους κρατά ζωντανούς στο εσωκομματικό παιχνίδι. Με την κατάσταση στο κόμμα σήμερα ρευστή και την απουσία μιας αδιαμφισβήτητης ηγεσίας, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να επιστρέψουν ως θριαμβευτές και να διεκδικήσουν το κόμμα, αξιοποιώντας τη σημερινή απόφαση.
Με ζημιές και εν δυνάμει κέρδη φεύγει από το συνέδριο η Αννίτα Δημητρίου. Βραχυπρόθεσμα, η πρόεδρος του κόμματος μετρά σημαντικές πληγές, κυρίως στην εικόνα της. Tα όσα προηγήθηκαν του καταστατικού με την πρόταση που διέρρευσε ώστε ο εκάστοτε πρόεδρος να έχει τον πρώτο λόγο για τις προεδρικές αλλά και η επιλογή της να μην συγκαλεί πολιτικό γραφείο για έξι μήνες (η οποία ήταν ενδεικτική της προσπάθειάς της να μην συζητηθεί το θέμα των διαγραφών) έβγαλαν την εικόνα πως τελικώς σύρθηκε στις συγκεκριμένες αποφάσεις και έστειλαν το μήνυμα ότι δεν ελέγχει το κόμμα. Οι πληγές όμως δεν αφορούν μόνο την εικόνα της. Η αφαίρεση απώλειας μέλους στα κυβερνητικά στελέχη που δεδομένα οδηγεί σε αντιδράσεις μιας μερίδας οπαδών του κόμματος και το θέμα των θητειών, που φέρνει εκτός ψηφοδελτίου τους Αβέρωφ Νεοφύτου, Χάρη Γεωργιάδη, Νίκο Τορναρίτη, Δίπλαρο και Χ" Γιάννη, σαφώς και καθιστά το έργο της για το '26 πιο δύσκολο, σε έτσι κι αλλιώς μη ευνοϊκές καταστάσεις για το κομματικό σύστημα και το κόμμα. Από την άλλη, η απόφαση για εκλογή του υποψηφίου από τη βάση σαφώς και την ευνοεί και την κατατάσσει στους εν δυνάμει κερδισμένους, αφού εκεί παρουσιάζεται πιο δημοφιλής. Παράλληλα, το κλείσιμο των μεγάλων κεφαλαίων, με τον τρόπο που έκλεισαν, σ’ ένα καταστατικό συνέδριο, της δίνει χρόνο, μακριά από εσωκομματικές έριδες και απαλλαγμένης από βαρίδια, να επικεντρωθεί στις μάχες του '26 και '28. Κανείς -πάντως- δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι η Αννίτα Δημητρίου ηγείται ενός κόμματος που συνεχίζει να παρουσιάζεται βαθιά διχασμένο σε μια πολύ δύσκολη χρονική συγκυρία. Τρία χρόνια φαντάζουν πολλά, με δεδομένο ότι ένα ποσοστό αρκετά πιο χαμηλό από αυτό που έλαβε το κόμμα το '21 δεν αποκλείεται ακόμα και να ανοίξει θέμα ηγεσίας.
Είναι γι’ αυτό που η Αννίτα Δημητρίου δεν έχει άλλη επιλογή από το να επικεντρωθεί στο '26, το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για τις οποιεσδήποτε φιλοδοξίες της για το '28. Κυρίως, μακριά από παλινδρομήσεις να στηρίξει αυτή τη φορά τις αποφάσεις που λήφθηκαν και την πορεία που επελέγη. Η προηγούμενη σημαντική απόφαση που πήρε ήταν ότι ο ΔΗΣΥ θα είναι στην αντιπολίτευση. Στη συνέχεια, όμως, με τον τρόπο που επέλεξε να πολιτευτεί, οδήγησε το κόμμα σε μια ατέρμονη εσωστρέφεια. Θα πρέπει αυτή τη φορά να επενδύσει στις αποφάσεις. Να στείλει το μήνυμα ότι γυρίζει σελίδα, να ασκήσει τον αντιπολιτευτικό αλλά και τον πολιτικό της ρόλο. Και να πείσει ότι -πέραν της εικόνας- μιλά και ενεργεί πολιτικά. Ότι μπορεί να ηγηθεί. Το παρασκήνιο επιβεβαίωσε ότι οι εσωκομματικές ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και η ίδια παραμένει ευάλωτη. Ενώ φαίνεται πλέον να ξεμένει και από χρόνο.
