Ο όρος «Περιρρέουσα ατμόσφαιρα» μπήκε στη ζωή μας μετά το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, του Απριλίου του 2004. Αμφιβάλλω αν πολλοί γνωρίζουν τον ακριβή ορισμό του όρου αυτού. Κατά το λεξικό Τριανταφυλλίδη, είναι η διάχυτη σε ένα κοινωνικό περιβάλλον και κάπως αόριστη ηθική και πνευματική διάθεση, γενικό κλίμα, γενική ατμόσφαιρα.
Στην πατρίδα μας ο όρος αυτός είναι διαφοροποιημένος. Είναι μεν γενικό κλίμα και γενική ατμόσφαιρα όπου κυριαρχεί η αοριστία, αλλά δημιούργημα πολιτικών απατεώνων, που χωρίς κανένα στοιχείο ή αποδείξεις, προσπαθούν να πλήξουν πολιτικούς τους αντιπάλους.
Η κατασκευή αυτής της ψεύτικης πραγματικότητας ξεσκεπάστηκε πλήρως από τον συγγραφέα και ερευνητή Μακάριο Δρουσιώτη τον Οκτώβριο του 2005 με τη μελέτη του, «The construction of reality and the mass media in Cyprus» και το σχετικό ντοκιμαντέρ. Ο ερευνητής, μεταξύ άλλων, αποδεικνύει τα ακόλουθα: Την αυθαιρεσία των ΜΜΕ (κυρίως των τηλεοπτικών καναλιών) και το μέγεθος της εξάρτησής τους από την εκτελεστική εξουσία. Την απουσία ανεξάρτητων θεσμικών φορέων που να προστατεύουν αποτελεσματικά την κοινή γνώμη από την παραπληροφόρηση και την αντιδημοκρατική πρακτική της κυβέρνησης της Κύπρου (Τάσσου Παπαδόπουλου) να καταπνίγει την αντίθετη άποψη διά της διαβολής. Παρ' όλα αυτά, το απορριπτικό μέτωπο μπροστά στον κίνδυνο θετικών εξελίξεων στο Κυπριακό ενόψει της διάσκεψης του Μαρτίου, επαναφέρει αυτήν την πρωτοφανή πολιτική απάτη.
Ο ίδιος ο εμπνευστής της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, Τάσσος Παπαδόπουλος, το 2005 επιβεβαιώνει τον πιο πάνω ορισμό όσον αφορά την αοριστία. «Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν αποδείξεις εισπράξεως», είπε. Χωρίς λοιπόν το οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο μιλούσαν για αυτούς που χρηματίστηκαν από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα από το USAID, για να στηρίξουν την καμπάνια του ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν. Βέβαια, δεν ήταν μόνο ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος αναμεμιγμένος σε αυτήν την πολιτική απάτη. Ολόκληρο δίκτυο, δημοσιογράφων, αρθρογράφων και σχεδόν όλα τα ΜΜΕ συνέδραμαν τον Πρόεδρο στην προσπάθειά του να σπιλώσει συνειδήσεις χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο.
Οι εκφραστές του απορριπτισμού βρίσκονται σε πανικό. Τα απορριπτικά ΜΜΕ σε εγρήγορση. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν τις συνθήκες ούτως ώστε ο ΠτΔ να μην πετύχει τίποτα το ουσιαστικό στη Γενεύη. Το στάτους κβο κινδυνεύει και για αυτούς το βόλεμα με την κατοχή τίθεται σε κίνδυνο. Για αυτούς το εφιαλτικό σενάριο είναι να υπάρξει συμφωνία για συνομιλίες και μετά να εκλεγεί ο Τουφάν Ερχιουρμάν νέος Τ/Κ ηγέτης. Δεν μπορούν να αντέξουν έναν νέο Ακιντζί στο λεγόμενο κράτος του βορρά.
Αυτή τη φορά όμως είναι πιο οργανωμένοι από πριν. Προμηθείς, κινούνται σε διάφορους άξονες. Πρώτον, εμμέσως πλην σαφώς, «απειλούν» τον ΠτΔ για να κρατήσει «πατριωτική» στάση στη Γενεύη. Για αυτούς, η αδιαλλαξία και ο πατριωτισμός είναι συνώνυμα. Δεύτερον, προσπαθούν να αποδομήσουν τον Τουφάν Ερχιουρμάν παρουσιάζοντάς τον ως όργανο της Άγκυρας. «Μέσω Άγκυρας έρχεται», αναφέρει σε άρθρο του γνωστός αρθρογράφος του απορριπτικού μετώπου. Τρίτον, εφαρμόζουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά, δηλαδή να παραπλανούν και να παραπληροφορούν τον λαό. Το 2004 η παραπλάνηση και η παραπληροφόρηση έφερε το ποθητό αποτέλεσμα, το βροντερό και δακρύβρεχτο ΟΧΙ. Δοκιμασμένη στρατηγική σε τέτοιες καταστάσεις «εκτάκτου ανάγκης», δηλαδή σε καταστάσεις όπου κινδυνεύει το στάτους κβο και το βόλεμα με την κατοχή.
Τα πράγματα για αυτούς σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολα από το 2004 και το 2017. Το 2004 είχαν την ασφάλεια του αείμνηστου μικρού Εθνάρχη Τάσσου Παπαδόπουλου. Το 2017 είχαν τον τέως ΠτΔ Νίκο Αναστασιάδη συνεπικουρούμενο από τον Νίκο Κοτζιά. Αν και αρχές του 2016 και μετά τον Μοντ Πελεράν 1 η αγωνία τους κορυφώθηκε, ήρθε το Μοντ Πελεράν 2 και ο τέως ΠτΔ, με τη στάση του τους καθησύχασε.
Σήμερα δεν εμπιστεύονται τον Νίκο Χριστοδουλίδη ότι θα πει και αυτός ένα μεγάλο ΟΧΙ στη Γενεύη. Αν και η στάση του στο θέμα των οδοφραγμάτων και οι κινήσεις του στα ενεργειακά τούς δίνει ελπίδες ότι θα τηρήσει «πατριωτική» στάση, νιώθουν πολύ έντονα το αίσθημα της ανασφάλειας. Οι δηλώσεις του για τολμηρά βήματα στο Κυπριακό, κάτι που ακόμα δεν είδαμε στην πράξη, και η θέση του ότι το στάτους κβο δεν είναι βιώσιμο, προκαλεί επιπρόσθετες ανησυχίες. Δικαιολογημένοι.... Πώς λες σε αυτούς που το στάτους κβο είναι η ζωή και το μέλλον τους ότι δεν είναι βιώσιμο;
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που μετά από δύο δεκαετίες επανέρχεται, στόχο έχει να σπιλώσει ανθρώπους που μπορεί με τις παρεμβάσεις και διασυνδέσεις τους, φανερές ή κρυφές, να επηρεάσουν καταστάσεις για να μπει και πάλι το εθνικό θέμα σε πορεία λύσης. Ακόμα, με αυτή την τακτική θέλουν να θέσουν εκτός κούρσας για τις εκλογές του 2028 ανθρώπους «επικίνδυνους» που μπορεί να διεκδικήσουν την προεδρία.
Εκτός των πιο πάνω ασαφειών και της επαναφοράς της πολιτικής αυτής απάτης, το κλίμα που επικρατεί είναι άκρως απογοητευτικό. Εκτός της περιρρέουσας ατμόσφαιρας έχουν δημιουργήσει και την περιρρέουσα βλακεία, η οποία δυστυχώς βρίσκει θιασώτες. Πώς θέλουμε να μας εμπιστευτούν όταν γίνεται μέγα θέμα για τις επισκέψεις των μαθητών στα κατεχόμενα; Πώς είναι δυνατόν να πείσουμε για τις προθέσεις μας, όταν αντιδρούμε για τις εκδρομές και λέμε ότι τα παιδιά μας πάνε να συναντήσουν τα «Τουρκάκια»; Πώς θα πείσουμε, όταν μέχρι και η πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου, δηλώνει ότι το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να προστατεύει τα παιδιά μας; Μήπως, κυρία πρόεδρε του πάλαι ποτέ κόμματος της λύσης, τα παιδιά μας κινδυνεύουν από τα «Τουρκάκια»; Ακόμα να καταλάβετε ότι τα παιδιά μας κινδυνεύουν μόνο από την εθνική ανεπάρκεια πολιτικών με απόψεις όπως τις δικές σας; Μια περιδιάβαση στα ΜΚΔ είναι αρκετή για να αντιληφθεί κανείς την περιρρέουσα βλακεία που επικρατεί, λίγες μέρες πριν τη διάσκεψη. Μέχρι και «Κυπριακή Τουρκία» αποκαλούν τον βορρά. Η απόδειξη περί σύγχυσης και βλακείας, είναι το γεγονός ότι για τις εκδρομές κατηγορούν την υπουργό Παιδείας Αθηνά Μιχαηλίδου και ξεχνούν ότι αυτό ήταν πρωτοβουλία ενός πρώην άσπονδου εχθρού τους και σήμερα δικού τους ανθρώπου, του ηγέτη της λύσης του 2004 και ηγέτη του απορριπτισμού του 2017, τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη.
Είναι καιρός να αντιληφθούν οι εμπνευστές, οι δημιουργοί και οι πλασιέ της πολιτικής αυτής απάτης, της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, ότι έχει ο καιρός γυρίσματα. «Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Ίσως πολύ σύντομα να έρθει μια άλλη ατμόσφαιρα, όχι περιρρέουσα αλλά πραγματική, για όλους αυτούς του μασκαράδες που, όπως τότε έτσι και σήμερα, άμεσα ή έμμεσα, χρηματίζονται για να τορπιλίσουν κάθε προσπάθεια λύσης και απαλλαγής από την κατοχή. Στην περίπτωση αυτή δεν θα υπάρχει αοριστία αλλά αποδείξεις εισπράξεως, διευθύνσεις και ονόματα.
