Γράφει ο Ρήγας
Η έξαψη για προεδρικές υποψηφιότητες με βάζουν σε σκέψη. Εκλογές θα έχουμε σε τρία χρόνια, τα κύμβαλα όμως ξεκίνησαν. Όπου καρυδιάς καρύδια πέφτουν στο κεφάλι μας. Γράφω σήμερα γιατί βλέπω να έχει γίνει του συρμού να εκλέγονται στην ηγεσία παρανοϊκοί. Αυτοί είναι άκρως κυνικοί, ο πιο σπουδαίος είναι ο Τραμπ. Όλοι τους στηρίζονται στον παρανοϊκό εθνικισμό. Έχουν καταλάβει ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτού του είδους τον εθνικισμό, μαστιγώνοντας και μεγαλώνοντας τη δυσπιστία και το μίσος προς όφελος των ιδίων και των στενών συνεργατών τους. Με τον παρανοϊκό εθνικισμό, οι πολιτικοί-παράσιτα βγαίνουν στο κυνήγι της εξουσίας με εφαλτήριο τους φόβους των πολιτών τους και την υποβάθμιση της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Στην Ινδία, για παράδειγμα, η ηγεσία προειδοποιεί ότι οι μουσουλμάνοι έχουν εξαπολύσει μια «τζιχάντ αγάπης» για να αποπλανήσουν τις νεαρές Ινδές. Ένας παρανοϊκός δεν είναι -κατ’ ανάγκην- τρελός με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, αλλά έχει τα πιο κάτω δευτερογενή ψυχολογικά χαρακτηριστικά που τον ξεχωρίζουν από έναν φυσιολογικό άνθρωπο: Κατέχεται από μια ναρκισσιστική υπερεκτίμηση του εαυτού του, η οποία αποτελεί αντισταθμιστική αντίδραση στο αίσθημα κατωτερότητας και ταπείνωσης που πιθανώς ένιωθε όταν ήταν μικρός. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, πιστεύει πως έχει πάντα δίκαιο, και πως όποιος διαφωνεί μαζί του, είναι όργανο κάποιας άλλης σκοτεινής δύναμης. Έχει έμμονες ιδέες και για να τις υποστηρίξει δεν διστάζει να λέει ασύστολα ψεύδη. Είναι φιλύποπτος και υποψιαζόμενος πως κάποιοι μόνιμα συνωμοτούν εναντίον του. Είναι, τέλος, αρχομανής! Πιστεύοντας δε πως είναι και ένας Μεσσίας, που θα σώσει τη χώρα του αν πάρει την εξουσία στα χέρια του! Αν, δε, πάρει αυτή την εξουσία, οδηγεί κατά κανόνα τη χώρα του στην καταστροφή. Καταλαβαίνω ότι δεν θα δυσκολευτείτε να εντοπίσετε στην ιστορία ηγέτες παρανοϊκούς. Έτσι για παράδειγμα, παρανοϊκός ήταν και ο Αλή Πασάς. Εμένα όμως με ενδιαφέρει να καλλιεργούμε την ικανότητα να ξεχωρίζουμε ποιος από τους υποψήφιους είναι επικίνδυνος για την πατρίδα και το μέλλον των παιδιών μας.
