Έχουμε και στο παρελθόν ασχοληθεί με το μεταναστευτικό, το οποίο σίγουρα δημιουργεί πάμπολλα προβλήματα αφού αναζωπυρώνει το ρατσιστικό DNA μας χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης. Επανερχόμεθα σήμερα με ένα άρθρο που σχετίζεται με το μεταναστευτικό αλλά από μια άλλη ανθρώπινη σκοπιά μεταφέροντας το πρόβλημα στο σχολικό περιβάλλον που θα βοηθήσει τα παιδιά των μεταναστών να ενσωματωθούν, όχι μόνο στη σχολική κοινωνία αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Αξίζει τον κόπο να βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις αυτά τα παιδιά, τους μελλοντικούς πρεσβευτές της χώρας μας. Δυστυχώς, παρατηρούμε εδώ και μερικά χρόνια μια επανάσταση από γονείς όσον αφορά τη φοίτηση των παιδιών τους σε σχολεία με σχετικά μεγάλο αριθμό αλλόγλωσσων παιδιών. Αυτή η ρατσιστική στάση δημιουργεί γκέτο για αυτά τα παιδιά που σίγουρα δεν βοηθά στην αποτελεσματική τους εκπαίδευση. Είναι γεγονός ότι η κάθοδος των ταλαιπωρημένων προσφύγων με σάπια ψαροκάικα στις ακτές σίγουρα αυξάνει τον πληθυσμό αυτών που φιλοξενούμε στην Κύπρο. Και είναι μέγιστο καθήκον μας να τους προσφέρουμε τη φιλοξενία μας και να τους εντάξουμε όσο ομαλά μπορούμε στα σχολεία μας για να τους δοθεί η ευκαιρία να μορφωθούν μαζί με τα δικά μας παιδιά σε ένα ευχάριστο αντιρατσιστικό περιβάλλον. Τα δικαιώματα των παιδιών, η προστασία τους καθώς και ένταξή των στα σχολεία μας θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για την Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία η διαπολιτισμική εκπαίδευση αποτελεί την πεμπτουσία των αρχών της. Ως εκ τούτου έχουμε υπέρτατο καθήκον να δώσουμε το άπαν των δυνάμεών μας για να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά να ενταχθούν ομαλά στο σχολείο μας και στην κοινωνία γενικότερα μέσα από την ταχύρρυθμη εκπαίδευσή τους στην Ελληνική ως ξένη γλώσσα. Η γλωσσική, βέβαια, ενίσχυση αυτών των μαθητών πρέπει να γίνεται και σε όλα τα μαθήματα με την κατάλληλη προσέγγιση.
Αυτοί οι μαθητές με διαφορετική γλώσσα και κουλτούρα προέρχονται από συντηρητικές κοινωνίες και χρειάζονται ειδική μεταχείριση. Μέσα από ειδικά σεμινάρια να προσπαθήσουμε να επιμορφώσουμε τους εκπαιδευτικούς μας σχετικά με την κατάλληλη προσέγγιση που πρέπει να υιοθετήσουν ως προς το άνω θέμα. Είναι επίσης επιτακτικό να επιμορφώνουμε και τους Ε/Κ μαθητές μας για να μπορέσουν να αποδεχτούν αυτούς τους μαθητές με αγάπη και σεβασμό στη διαφορετικότητα, να αναμειγνύονται με αυτούς τα διαλείμματα δημιουργώντας, γιατί όχι, και «διαπολιτισμικές φιλίες». Με αυτό τον τρόπο αποφεύγουμε την γκετοποίησή τους και τον κοινωνικό τους αποκλεισμό στη μικροκοινωνία του σχολείου, που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την ομαλή ένταξή τους στην κυπριακή κοινωνία.
Ας μην ξεχνάμε ότι ένας βασικός πυλώνας του εκπαιδευτικού μας συστήματος περιλαμβάνει και αυτά τα παιδιά με διαφορετική γλώσσα και κουλτούρα τα οποία κατέχουν κεντρική θέση στη διαπολιτισμική διάσταση της παιδείας. Μέσα από τη μεταρρύθμιση, το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να είναι οργανωμένο ευέλικτα και να αναγνωρίζει στην πράξη την αξία των ατομικών διαφορών για να μπορέσει να βοηθήσει όλους τους μαθητές, επειδή η παροχή ίσων ευκαιριών μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ο κάθε μαθητής καταστεί ικανός να νοιώσει ότι είναι χρήσιμο μέλος της ομάδας που ανήκει και μπορεί να συνεισφέρει, πάντοτε μέσα στα πλαίσια των δυνάμεών του. Και σ’ αυτή την προσπάθεια αυτός ο μαθητής δεν πρέπει να αποκλεισθεί.
Είναι εκ των ων ουκ άνευ η προσφορά αγάπης και στοργής σε αυτά τα παιδιά για να ενσωματωθούν στην κοινωνία μας. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτά τα ταλαιπωρημένα παιδιά θα μας το ανταποδώσουν στο μέλλον δρώντας ως υπέροχοι πρεσβευτές της χώρας μας, κάτι που σίγουρα χρειαζόμαστε ζώντας σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα.
ΥΓ. Αφιερωμένο στο ΕΛΑΜ-Χρυσή Αυγή – η ηττημένη σπορά των ναζιστών – στον υφυπουργό Μετανάστευσης, στον Αρχιεπίσκοπο και τοις συν αυτοίς ακόλουθους ρατσιστές και τραμπιστές.
*ΒΑ, ΜΑ, PhD πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
